Τα πρόσωπα αυτά ξυπνούν μόνο ωραίες μνήμες της παιδικής μου ηλικίας.
Τότε που οι συγχωρεμένοι γονείς μας εργάζονταν ως μετανάστες στη Στοκχόλμη Σουηδίας και η Γκούνη (Gun) με τον Ηλία Μακρυγιάννη μας κράταγαν σαν να είμασταν δικά τους παιδιά.
Τους είχα δει στην Κυανή Ακτή πέρυσι το καλοκαίρι από λίγο μακριά και κατάλαβα αμέσως την Γκούνη και φώναξα το όνομά της και γύριε εκείνο το πρόσωπο που μόνο καλοσύνη είχε για μας, όπως βεβαίως και ο Ηλίας που σε κάποιες στιγμές τον φώναζα μικρός… μπαμπά!
Κι αυτό το καλοκαίρι ήρθαν στην Πρέβεζα αφού ο Ηλίας είναι βέρος Πρεβεζάνος και μόλις τους είδα άνοιξε η καρδιά μου! Ο Ηλίας και η Γκούνη, τι υπέροχοι άνθρωποι αλήθεια.
Και το μυαλό και η καρδιά γυρίζει πίσω σε εκείνα τα χρόνια που η πανέμορφη Στοκχόλμη Σουηδίας , υπάρχει πάντα αποτυπωμένη σε όλο μας το είναι!
Ηλία-Γκούνη ο Πανάγαθος Θεός να σας έχει καλά, πάντα σας έχω μαζί μου στην καρδιά και τη σκέψη μου, μόνο με όμορφα συναισθήματα. Καλή διαμονή στην Πρέβεζα για όσο μείνετε (αν και είναι απόφαση της Γκούνης το χρονικό διάστημα που θα μείνουν στην Πρέβεζα, σύμφωνα με τον Ηλία)
Σπύρος Πλέουρας
