Λίγο πριν τις πρόσφατες Ευρωεκλογές και τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να θέσουν το πολιτικό πλαίσιο για την αναγκαία μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χωρίς να αγγίξουν τις μεγάλες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση έστησαν έναν παρωχημένο δικομματισμό. Έναν δικομματισμό που υπηρετεί την απλή εναλλαγή στην εξουσία χωρίς να προτείνει λύσεις για τα μείζονα ζητήματα που ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζει η χώρα, όπως, για παράδειγμα, η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, η στήριξη του πρωτογενή τομέα, η ενίσχυση του εμπορικού κλάδου και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, η ανασυγκρότηση της μεσαίας τάξης.
Χαρακτηριστικό είναι ότι λίγο πριν τις Ευρωεκλογές είδαμε μέσα στη Βουλή δύο δήθεν μονομάχους να λασπολογούν, να καλλιεργούν το μίσος και τον διχασμό. Κρύβοντας ουσιαστικά τις ευθύνες τους και την ομοιότητά τους πίσω από την πόλωση. Η μεν Νέα Δημοκρατία αποσιωπώντας την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Καραμανλή και την εκτόξευση του χρέους από τα 184 στα 300 δις ευρώ. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ αποσιωπώντας το τρίτο αχρείαστο μνημόνιο με τα 86 δις ευρώ και την επί 99 χρόνια υποθήκευση της περιουσίας του Δημοσίου στο υπερταμείο.
Απέναντι σ’ αυτόν τον πολιτικά αδύναμο δικομματισμό, το Κίνημα Αλλαγής και το ΠΑΣΟΚ έχει να επιδείξει μια εθνικά υπεύθυνη στάση. Έχει να επιδείξει τις μεγάλες μάχες της δημοκρατικής παράταξης για να μην χρεοκοπήσει η χώρα μας το 2009, για να μη συρθεί σε ακυβερνησία το 2012, για να στηρίξει την ευρωπαϊκή μας πορεία το 2015. Κυρίως, όμως, θεωρώ ότι έχει να επιδείξει τη συνεπή της στάση στο πλευρό της αλήθειας. Δεν κοροϊδέψαμε τον ελληνικό λαό ότι υπάρχει ένας «ανώδυνος» αντιμνημονιακός δρόμος, όπως έκανε η Νέα Δημοκρατία επί Σαμαρά με τα «Ζάππεια» και τα 18 δις ισοδύναμα μέτρα ή όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης». Ούτε καταφύγαμε σε τακτικισμούς, όπως έκανε η σημερινή κυβέρνηση με το ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα του 2015 για να απεκδυθεί του αντιμνημονιακού της μανδύα.Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνοντας περισσότερες ευθύνες από όσες του αναλογούσαν χάραξε την εθνική στρατηγική στην οποία προσχώρησαν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις.
|