Τιτάνιο αγώνα έκανε όλο το προηγούμενο διάστημα η 22χρονη Αλεξάνδρα Μπιστολάκη φοιτήτρια του τμήματος Λογιστικής και Χρήματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με έδρα την Πρέβεζα και καταγωγή από την Κόρινθο. Το ενδιαφέρον των συμφοιτητών της και Πρεβεζάνων πολιτών ήταν μεγάλο στην έκκκληση για αίμα που είχαμε κάνει από την ΤΟΜΗ στην Ενημέρωση για να δοθεί αίμα στην Αλεξάνδρα.
Η 22χρονη φοιτήτρια νοσηλεύτηκε εκτάκτως στο νοσοκομείο Γ. Γεννηματά στην Αθήνα και εισήχθη αμέσως στην μονάδα εντατικής θεραπείας. Η κοπέλα άφησε την τελευταία της πνοή την Δευτέρα 1-6-2020.
Πολλά είναι τα ερωτηματικά που προκύπτουν για την επιδείνωση της υγείας της, ωστόσο οι ώρες αυτής της τραγικής είδησης δεν επιτρέπουν την αναζήτηση περισσότερων στοιχείων, επί του παρόντος.
Δυστυχώς έχασε την μάχη η Αλεξάνδρα Μπιστολάκη, το πανέμορφο 23χρονο κορίτσι που το γνωρίσαμε μέσα από τις επανειλημένες εκκλήσεις για αίμα που χρειαζόταν στο Γ.Γεννηματά που νοσηλεύτηκε.
Δείτε τι έγραψε ο καθηγητής Κ. Νικολάου για την μεγάλη απώλεια:
Η ΤΟΜΗ στην Ενημέρωση εκφράζει τα ειλικρινή και θερμά της συλλυπητήρια, στην οικογένειά της στους συγγενείς και τους οικείους της!
Δεν το πιστεύω Αλεξάνδρα πως δεν θα σε δω και πως δεν θα έρθεις να εξεταστείς στην Ελεγκτική! Δεν το πιστεύω ότι δεν θα σε δω σε άλλο μου μάθημα να συμμετέχεις με ζωντάνια, ενδιαφέρον και με το γλυκό χαμόγελο σου στις παραδόσεις με ερωτήσεις και απορίες. Δεν το πιστεύω που όταν σας έλεγα κάθε μέρα να μην αγχώνεστε για τα μαθήματα και τους βαθμούς, να τα βλέπετε σαν ένα παιχνίδι της ζωής, που σας μαθαίνει καινούργιες πλευρές της ζωής αλλά και που όλα έχουν στόχο να σας προσφέρουν μια καλύτερη ζωή, εξακολουθούσατε να αγχώνεστε για τις σπουδές σας. Ζωή…ζωή αυτή είναι η προϋπόθεση και ο απώτερος σκοπός. Όλα τα υπόλοιπα πάνε χαμένα Αλεξάνδρα….και εμένα θα με τρώει η απορία που δεν θα μπορέσεις ποτέ να μου λύσεις….γιατί ένα κορίτσι 22 χρονών να φεύγει τόσο άδικα και τόσο νωρίς από τη ζωή????? Είναι δύσκολο να καταλάβεις Αλεξάνδρα, όπως και οι συμφοιτητές σου ότι για ένα “δάσκαλο”, για έναν αληθινό δάσκαλο οι φοιτητές και οι φοιτήτριες είναι τα “παιδιά” του, όχι τα φυσικά αλλά τα πνευματικά του παιδιά που μπορεί να τον βλέπουν και σαν “πατέρα” στις δύσκολες στιγμές τους. Σαν “δάσκαλο” που έχει τη βαριά αποστολή να δώσει στην κοινωνία σωστούς ανθρώπους, να τους εφοδιάσει κατάλληλα για το “Ευ ζειν”, αλλά και σαν “πατέρα” που θα σταθεί στη θέση του φυσικού πατέρα για να διασφαλίσει με κάθε τρόπο το “Ζειν”. Δεν τα καταφέραμε Αλεξάνδρα….Δεν είχαμε τη δυνατότητα, δεν είχαμε μια ευκαιρία να προλάβουμε να σε κρατήσουμε κοντά μας. Ελπίζουμε να μας συγχωρέσεις από εκεί ψηλά….Βοήθησε μας να προσέχουμε πιο πολύ τους συμφοιτητές και τις συμφοιτήτριες σου, για να μην αφήσουμε περιθώριο να επαναληφθούν τέτοια λάθη (?) και παιχνίδια της τύχης που μας στερούν το χαμόγελο και τη ζωτικότητα της νιότης σας…Μην αγχώνεσαι Αλεξάνδρα για κανένα μάθημα….εμείς αγχωνόμαστε για το μάθημα που μας έδωσες και μας προσγείωσες απότομα στην ωμή πραγματικότητα της ζωής….γιατί όσο και αν διαβάσαμε δεν θα καταφέρουμε ποτέ να σου απαντήσουμε στο πικρό “γιατί” που θα ψελίζει κάθε κορίτσι και κάθε αγόρι της ηλικίας σου……