ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Αγαπητοί συνάδελφοι, το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό που έχουμε κληθεί να συζητήσουμε σήμερα αποτελεί σίγουρα το κορυφαίο ζήτημα που απασχολεί τη χώρα μας «ισοδύναμο» ως προς τις επιπτώσεις του με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Συνάγεται λοιπόν, ότι απαιτείται για το θέμα αυτό μια σοβαρή αντιμετώπιση, ύστερα από εμπεριστατωμένη καταγραφή της δεδομένης κατάστασης, λαμβάνοντας υπόψη τη μέχρι τώρα εμπειρία μακριά από ξενοφοβικές και ρατσιστικές αντιλήψεις και νοοτροπίες.
Οι αιτίες του κορυφαίου αυτού ζητήματος είναι σε όλους μας γνωστές και δεν είναι άλλες από την διαρκή εμπόλεμη κατάσταση σε διάφορες χώρες αλλά και την οικονομική εξαθλίωση που επικρατεί σε άλλες και οδηγούν τους πολίτες τους στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής γι΄ αυτούς και τα παιδιά τους. Η Ελλάδα, ως χώρα υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, μέχρι τώρα έχει αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν, σηκώνοντας πολλές φορές βάρος δυσανάλογο, εν αντιθέσει με χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, που ως κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κρατούν μια στάση που δεν συνάδει με τις διαχρονικές αρχές και τις αξίες της Ευρώπης. Η προηγούμενη εμπειρία αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης του 2015-2016 καταδεικνύει με τα τωρινά δεδομένα ότι απαιτεί συνεχή επικαιροποίηση και ανασχεδιασμό τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, καθόσον αποδεικνύεται ότι το ζήτημα θα μας απασχολεί συνεχώς με μια δυναμική και όχι στατική τάση, η οποία θα καθιστά το πρόβλημα συστημικό και όχι ευκαιριακό και συγκυριακό.
Δεδομένων λοιπόν των εξελίξεων απαιτείται πρώτα από όλα επιτέλους από την Κυβέρνηση πέρα από τις όποιες πρωτοβουλίες σε επίπεδο Ε.Ε., να καταλήξει ποιο Υπουργείο θα αντιμετωπίζει την προβληματική αυτή κατάσταση, (είχαμε την κατάργηση του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, το πέρασμα των αρμοδιοτήτων στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη-πρώην Δημοσίας Τάξεως- και πλέον πρόσφατα μια τροπολογία με τη σύσταση μονομελούς οργάνου του Εθνικού Συντονιστή στο πλαίσιο του Υπουργείου Άμυνας), το οποίο μάλιστα καθίσταται και ως υπερόργανο ανάθεσης έργων και προμηθειών.
Γενικότερα λοιπόν θεωρούμε ότι απαιτείται:
1.Η Ε.Ε. να διαφυλάσσει τα σύνορά της, αναβαθμίζοντας τις δυνάμεις
και τα εργαλεία που υπάρχουν σήμερα με ενίσχυση της συνοριοφυλακής.
2.Τροποποίηση της Κοινής Δήλωσης Ε.Ε.-Τουρκίας ώστε οι «επιστροφές» των
μεταναστών να ισχύουν και για όσους μεταφέρονται στην ενδοχώρα.
- Να παρθεί απόφαση για επικαιροποιημένη διαδικασία μετεγκατάστασης σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. για τους
αναγνωρισμένους πρόσφυγες, που σήμερα εγκλωβίζονται στην χώρα μας.
- Να τεθεί άμεσα το ζήτημα από την Κυβέρνηση για αναθεώρηση του Κανονισμού Δουβλίνου, ώστε όλα τα κράτη- μέλη της Ε.Ε. να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Συνειδητοποιούμε λοιπόν, ότι τα παραπάνω αποτελούν ικανή και αναγκαία προϋπόθεση, ώστε και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να έχει τη δυνατότητα να συνδράμει με τη σειρά της στην αντιμετώπιση του δύσκολου εγχειρήματος πείθοντας με τη σειρά της την τοπική κοινωνία για τις όποιες εξελίξεις. Οι Δήμοι δεν δύνανται να υλοποιούν αποφάσεις της Κεντρικής Διοίκησης και της Κυβέρνησης χωρίς να γνωρίζουν τις διαθέσεις της αγνοώντας τις πιθανές προτάσεις και απόψεις των εκάστοτε τοπικών φορέων. «Είναι αναγκαία η διαμόρφωση ενός νέου επιχειρησιακού σχεδίου διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης με βασική προϋπόθεση την ένταξη των Δήμων στα εθνικά όργανα και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, για τη διαχείριση και ένταξη των προσφυγικών πληθυσμών». είχε αναφέρει ο τότε Πρόεδρος της ΚΕΔΕ κ. Πατούλης στο συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Σάμο, κάτι που δεν φαίνεται να υλοποιείται. Οι δήμοι της χώρας θα πρέπει να ενταχθούν στα όργανα και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για τη διαχείριση και ένταξη των προσφυγικών πληθυσμών. Η κατανομή των προσφύγων στην ελληνική επικράτεια θα πρέπει να γίνει με ορθολογικά κριτήρια που θα συμφωνηθούν μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών. Οι πολιτικές ένταξης των προσφύγων πρέπει να υπαχθούν στο γενικότερο σχεδιασμό ένταξης των πολιτών τρίτων χωρών. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, «η ένταξη των προσφύγων είναι δυναμική και πολύπλευρη αμφίδρομη διαδικασία που απαιτεί προσπάθειες και από την πλευρά των προσφύγων και από την πλευρά των κοινωνιών υποδοχής. Η ένταξη και η οικονομική και κοινωνική συνοχή είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Τα μέτρα ένταξης και οι κοινωνικές επενδύσεις θα πρέπει να στοχεύουν εξίσου τον τοπικό πληθυσμό και τους πρόσφυγες, και να καλύπτουν τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ομάδας για την οποία προορίζονται..Η συμμετοχή των Δήμων και των τοπικών φορέων είναι ιδιαιτέρως σημαντική, καθώς είναι σε αυτό το επίπεδο που, ουσιαστικά, πραγματοποιείται η ένταξη.
Τέλος για να εξειδικεύσω στα της περιοχής μας, πρέπει να τονιστεί ότι η ίση μεταχείριση και κατανομή του 1% μεταξύ Περιφερειών σημαίνει πως 1% θα πρέπει να μοιραστεί αναλογικά και στους 18 πρωτοβάθμιους ΟΤΑ της Περιφέρειας Ηπείρου προκειμένου να είναι ίση η διαχείριση όχι μόνο μεταξύ των τεσσάρων Νομών αλλά ακόμα και μεταξύ των Δήμων, που κατά τη γνώμη αποτελεί θεσμική επιλογή για την Περιφέρεια Ηπείρου, η οποία οφείλει να επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο στη λήψη των σωστών αποφάσεων για την περιοχή, χωρίς να λειτουργεί τόσο με το «θυμικό» και την «κοινωνική ευαισθησία» και ούτε φυσικά «με δύο ταχύτητες». Άλλωστε, ο Ν. Πρέβεζας διαθέτει δομές τόσο στο Δήμο Ζηρού (στρατόπεδο), όσο και στο Δήμο Πρέβεζας, που φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία στη Δημοτική Ενότητα Ζαλόγγου.
