Η Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας
παρουσιάζει
την Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016 στις 9.00 μ.μ.
την ταινία
Χωρίς περιττά σχόλια. Ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα που είδαμε εδώ και χρόνια και μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Βρισκόμαστε στο 1971. Στη Βόρειο Ιρλανδία ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Προτεστάντες και τους Καθολικούς έχει μετατρέψει το Μπέλφαστ σε εμπόλεμη ζώνη, ενώ παραστρατιωτικές ομάδες και των δύο πλευρών, συμμορίες, μυστικοί πράκτορες και η εμπλοκή της μαμάς Αγγλίας κάνουν την κατάσταση να θυμίζει ένα ναρκοπέδιο εν εξελίξει. Εκεί θα βρεθεί μόνος του και τραυματισμένος μετά από μια συμπλοκή του Βρετανικού στρατού με τους πολίτες του Μπέλφαστ, ξεχασμένος από την ομάδα του, ένας νεαρός Αγγλος στρατιώτης για να περάσει μια εφιαλτική νύχτα που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν το τέλος της θα τον βρει ζωντανό.
Θα μπορούσες να επαινέσεις τον πρωτοεμφανιζόμενο στη μεγάλου μήκους, γαλλικής καταγωγής Βρετανό Γιαν Ντεμάνζ για τον τρόπο με τον οποίο αναπαριστά μια ολόκληρη – τραυματική – εποχή για τη Μ. Βρετανία και μόνο για την αριστουργηματική σκηνή της συμπλοκής των Αγγλων στρατιωτών με τους οργισμένους κατοίκους στους δρόμους του Μπέλφαστ, γυρισμένη με τον τρόπο που θα έκανε ο Πολ Γκρίνγκρας αν μέσα του κρυβόταν και μια ισχυρή δόση από το νεαρό επαναστατικό πνεύμα ενός Κεν Λόουτς.
Ο Ντεμανζ όμως δεν είναι ένας σκηνοθέτης που αρκείται σε επαίνους ή μόνο μια σκηνή ανθολογίας. Τα 100 συγκλονιστικά λεπτά τα οποία διαρκεί το «’71» σε αναγκάζουν να τον θαυμάσεις περισσότερες από μια φορές, καθώς ολοκληρώνει με ακρίβεια, απαράμιλλο ρυθμό και τεταμένη αφήγηση ένα υποβλητικό θρίλερ και αντιπολεμικό έπος για κάθε εποχή, κάθε πόλεμο (εμφύλιο και μη), κάθε μικρή και μεγάλη στιγμή της ιστορίας αυτού του κόσμου που παραδόθηκε σε ένα παραλογισμό συμφερόντων και αλόγιστης βίας με θύματα ανθρώπινες ζωές.
Χαμένο, όπως και ο ήρωας του, την περισσότερη ώρα σε ένα no man’s land που θα μπορούσε εκτός από το Μπέλφαστ να είναι το Αφγανιστάν, το Ιράκ και κάθε άλλη πόλη που βρίσκεται σε εμπόλεμη ζώνη, το «’71» κυριαρχείται από τις ωμές ερμηνείες των υπέροχων Βρετανών ηθοποιών του, την αυθεντική αναπαράσταση της εποχής, τη μελαγχολική ρετρό φωτογραφία (ψηφιακή στα νυχτερινά πλάνα και με 16mm φιλμ στα ημερήσια), τις σοκαριστικές σκηνές που καθώς διαδέχονται η μία την άλλη κάνουν τον εφιάλτη να ζωντανεύει μπροστά στα ανυποψιάστα μάτια του θεατή και μια διαρκή αίσθηση πως αυτή η νύχτα θα τελειώσει με απώλειες ακόμη και για όσους μείνουν ζωντανοί.
ΠΗΓΗ Flix.gr (Μανώλης Κρανάκης)
