Πάνω από 4 εκατομμύρια Ευρωπαίοι έρχονται αντιμέτωποι κάθε χρόνο με σοβαρό σωματικό και ψυχικό πόνο. Πρώτη αιτία αυτού του πόνου είναι ο καρκίνος, ακολουθούμενος από τις εγκεφαλοαγγειακές παθήσεις και την άνοια. Κι όμως, η πρόσβαση σε παρηγορητική φροντίδα παραμένει άνιση και συχνά ανεπαρκής, παρά τον σημαντικό αυτό αριθμό των ασθενών, ενώ κάποιες χώρες, όπως και η Ελλάδα, στερούνται βασικών υποδομών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από τον πρόσφατο χάρτη του European Association for Palliative Care (EAPC), οι εξειδικευμένες υπηρεσίες παρηγορικής φροντίδας φτάνουν τις 7.119, με μέσο όρο μόλις 0,96 ανά 100.000 κατοίκους. Η Ελλάδα καταγράφει την τρίτη χαμηλότερη αναλογία στην Ευρώπη με μόλις 0,04 υπηρεσίες ανά 100 χιλιάδες κατοίκους. Αυτό σημαίνει ότι στη χώρα μας αντιστοιχούν λιγότερες από μία εξειδικευμένες παρηγορητικές υπηρεσίες για κάθε 2,5 εκατομμύρια κατοίκους. Αντίθετα, τα υψηλότερα ποσοστά υπηρεσιών καταγράφονται σε Αυστρία (3,68), Λιθουανία (2,51), Ελβετία (2,10) και Σουηδία (1.90).
Πηγή: https://eapcnet.eu/
Παρά τη σημασία της για τους ασθενείς, η νομοθετική και εκπαιδευτική ενσωμάτωση της παρηγορητικής φροντίδας παραμένει άνιση. Μόνο 33 από τις 56 ευρωπαϊκές χώρες έχουν θεσπίσει σχετική νομοθεσία, ανάμεσά τους η Γαλλία (1999), η Ιταλία (2010), η Πορτογαλία (2012) και η Γερμανία (2015), ενώ η Ελλάδα δεν αναφέρεται μέσα σε αυτή τη λίστα. Όσον αφορά στην εκπαίδευση των νέων γιατρών, λιγότερες από τις μισές ευρωπαϊκές χώρες παρέχουν υποχρεωτική εκπαίδευση στους φοιτητές ιατρικής, συγκεκριμένα οι 21 από τις 56. Για τους νοσηλευτές, η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη: σχεδόν οι μισές χώρες δεν προσφέρουν καμία εκπαίδευση.
