Αυτό δεν ήταν κατάστημα, ήταν κατά πολλούς… ψυχοθεραπευτήριο! Αυτός δεν ήταν καταστηματάρχης, ήταν δικαστής, φωνακλάς μέσα σε μυαλά… ήσυχα!
Ξύπναγε συνειδήσεις και δημιουργούνταν μια πολύ ζωντανή κοινότητα, μέσα από διαλόγους με πλούσια θεματολογία, με διαφωνίες, επιχειρήματα και τεράστιες ποσότητες χιούμορ.
Εδώ και λίγες μέρες το κατάστημα “Μητρόπολις” στην παραλία Πρέβεζας δεν λειτουργεί, η φωνή του Σπύρου Κόκκαλη δεν ακούγεται, οι “Κοκκαλιστές” έχουν σκορπίσει σαν τα φύλλα στο βοριά και γενικά είναι πλήγμα, είναι καταθλιπτικό να βλέπεις σκοτάδι το βράδυ σε ένα μαγαζί που ήταν γεμάτο φώτα αλλά και φωτισμένους ανθρώπους που το φώτιζαν με τις παρουσίες τους.
Σε αυτό το λαϊκό μαγαζί πήγαιναν όλοι οι άνθρωποι, από όλες τις παραγωγικές τάξεις και από όλες τις κοινωνικές βαθμίδες.
Περνάς, αντικρίζεις σκοτάδια τώρα και είναι τόσο θλιβερό σαν να έχεις χάσει δικό σου άνθρωπο. Είναι ανατριχιαστικό!
Και τώρα τι γίνεται τώρα; Θα “θερίσει η κατάθλιψη χωρίς Σπύρο Κόκκαλη και Μητρόπολις, στην Πρέβεζα;
Ο κύριος Νομικός τι λέει γι’ αυτή την κατάσταση;
