Αληθινές ιστορίες ζωής
Η Κατερίνα δούλευε ως σερβιτόρα σε ένα εστιατόριο και ακολουθούσε κάθε μέρα την ίδια διαδρομή για την δουλειά. Για ένα διάστημα έβλεπε κάθε μέρα έναν άστεγο να βρίσκεται στο ίδιο σημείο κοντά στη δουλειά της. Ότι καιρό κι αν είχε πάντα κάθονταν στο ίδιο σημείο με μία μελαγχολία ζωγραφισμένη στα μάτια του. Η Κατερίνα σκέφτηκε ότι ο άντρας φαινόταν πολύ μόνος παρόλα αυτά φαινόταν να μην έχει πρόβλημα με αυτό. Πάντα ήταν σε καλή διάθεση και χαμογελούσε σε όλους τους περαστικούς. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ζήτησε λεφτά ή φαγητό. Το μόνο που ήθελε ήταν να μιλήσει με κάποιον. Η Κατερίνα σκέφτηκε ότι αυτό ήταν εξαιρετικό αλλά πίστευε ότι ο άντρας έκρυβε τα πραγματικά του συναισθήματα.
Ο λόγος που το σκέφτηκε αυτό η Κατερίνα ήταν επειδή έβλεπε ότι μερικά άτομα δεν ήταν καλά μαζί του. Είχε δει πολλές φορές ανθρώπους να περνάνε δίπλα του κοιτάζοντάς τον με απαξίωση.
Μερικές φορές μάλιστα πέρναγε ολόκληρη μέρα, χωρίς να του μιλήσει κάποιος. Μερικές φορές έφταναν στο σημείο να τον κοροϊδεύουν κιόλας. Η Κατερίνα είχε δει μία φορά μία ομάδα αγοριών να φτύνουν μέσα στο ποτήρι του. Αυτό δεν μπορούσε να το καταλάβει η Κατερίνα. Μία μέρα η Κατερίνα είπε ως εδώ. Ο άντρας ήταν πάντα καλός με όλους και ήταν καιρός να του δώσει κάποιος κάτι ως ανταμοιβή. Μισούσε που του συμπεριφερόντουσαν με αυτόν τον τρόπο. Στα μάτια της αυτός ο άντρας δεν ήταν κατώτερος των άλλων και αποφάσισε ότι ήταν η ώρα να υποστηρίξει τον άντρα. Η Κατερίνα δούλευε ως σερβιτόρα σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Αθήνας. Το εστιατόριο είχε καταφέρει να αποκτήσει δύο αστέρια και η ποιότητά του ήταν η καλύτερη. Η κατερίνα ήταν σερβιτόρα αλλά όνειρό της ήταν να δουλέψει στην κουζίνα μία μέρα. Διάβαζε ώστε να γίνει μία μέρα ΣΕΦ και με αυτή την δουλειά της απασχόλησης μπορούσε να πληρώσει για τις σπουδές της, αλλά μπορούσε να αποκτήσει και εμπειρία ταυτόχρονα. Το φαγητό που σερβίρονταν στο εστιατόριο που δούλευε η Κατερίνα σίγουρα δεν ήταν φθηνό. Οι επισκέπτες έπρεπε να ξοδέψουν εκατοντάδες ευρώ τη βραδιά. Αυτό πολλές φορές δεν μπορούσε να το κατανοήσει η Κατερίνα επειδή μετά την γωνία, ο άστεγος κοιμόνταν στο δρόμο. Η διαφορά ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους ήταν εμφανής με οδυνηρό τρόπο. Στην Κατερίνα δεν άρεσε η δουλειά της, την είχε αναγκαστικά επειδή έπρεπε να πληρώνει τους λογαριασμούς της και τις σπουδές της αλλά και για να αποκτήσει εμπειρία σε αυτόν τον χώρο. Παρόλα αυτά ένιωθε ανήμπορη, πίστευε ότι δεν ήταν δίκαιο μερικοί να ξοδεύουν εκατοντάδες ευρώ για φαγητό τη νύχτα και άλλοι να πεινάνε στους δρόμους. Αποφάσισε να δράσει, απλά έπρεπε να το κάνει χωρίς να το δουν, επειδή αν το αφεντικό της το μάθαινε θα μπορούσε να την απολύσει. Δυστυχώς το αφεντικό της ο ΣΕΦ του εστιατορίου ήταν παρών στο χώρο του εστιατορίου, μπορούσε να ακούσει τις φωνές του το προσωπικό του από μακριά. Παρόλα αυτά αποφάσισε σε εφαρμογή το σχέδιό της. Το σχέδιο ήταν να πάρει τρόφιμα από το εστιατόριο και μαγειρέψει κάτι νόστιμο, έπρεπε να είναι προσεκτική όμως. Τα συστατικά ήταν πολύ ακριβά και ακόμα και οι ελιές κόστιζαν ακριβά.
Η συνέχεια στο λινκ που ακολουθεί.
ΠΗΓΗ: Youtube –Αληθινές ιστορίες ζωής
