Τυχαίνει η πρώτη μου ματιά να πηγαίνει πάντα στον… Γιάννη τον Λαζαρίδη (τον οποίον βεβαίως και εκτιμώ), σε κάθε παρέλαση όταν προβάλλουν οι ενδυμασίες με τον ηρωισμό, την ιστορία, τον πολιτισμό και την αντίσταση.
Γεμίζει η ψυχή μου και το μυαλό μου όταν βλέπω τον σύλλογο των Μικρασιατών και Ποντίων Πρέβεζας να παρελάζει.
Οι Παραδοσιακές τους Ενδυμασίες και το αγέρωχο βήμα τους, ανατριχίλα. Μόνο συγκίνηση και Περηφάνεια για τον σύλλογο Μικρασιατών και Ποντίων Πρέβεζας που παρέλασε και την Παρασκευή 28η Οκτωβρίου στην παραλιακή οδό Σπηλιάδου στην Πρέβεζα. Ο Πανάγαθος Θεός να τους έχει πάντα καλά!
Πέντε οσπίτια έχτισα κι ασ’όλα ξεσπίτουμαι
Πρόσφυγας είμ’ασο κουνί μ’, Θε μ’ θα παλαλούμαι.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Όσπιτα ‘θεκα ανάμεσα σ’ορμήν και ποταμάκρη
Πεγάδια μαρμαρόχτιστα, νερόν αμόν το δάκρυ.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Και τώρα αδακές διψώ νερό να πίνω κι έχω
Εντρέπομαι να ψάλαβω τα χείλοπα μ να βρέχω
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Σπύρος Πλέουρας
