Το ήθος των Ελλήνων αθλητών του TAE KWON DO βγήκε δυναμικά στην επιφάνεια για μια ακόμη φορά, αυτή τη φορά από το θλιβερό γεγονός του θανάτου του Αλέξανδρου Νικολαϊδη.
Όσοι έχετε συναναστραφεί τέτοιους ανθρώπους αντιλαμβάνεστε γιατί ανθρώπους μιλάμε, δείτε επί παραδείγματι τους αδαμάντινους χαρακτήρες του Κώστα Ευσταθίου από την Πρέβεζα και του Πέτρου Πλασκασοβίτη και τα συμπεράσματα είναι εύκολα.
Για το ήθος και τον εξαιρετικό χαρακτήρα του Μιχάλη Μουρούτσου μας έχει μιλήσει ο Δάσκαλος του “Α.Σ ΑΠΟΛΛΩΝ”TAE KWON DO στην Πρέβεζα Κώστας Ευσταθίου.
Στην Κηδεία του Αλέξανδρου Νικολαϊδη τα μετάλλια του κρατούσε ο επίσης εξαιρετικός σε όλα του Μιχάλης Μουρούτσος, Ολυμπιονίκης και μαζί του ήταν και η Έλλη της Πάργας, η Έλλη Μυστακίδου (έχει καταγωγή από την Πάργα), η οποία μετά το 2004 είχε τιμηθεί στην Πάργα σε εκδήλωση του Δήμου Πάργας και του συλλόγου TAE KWON DO “Ερμής”.
«Δεν ξέρω αν εκεί στον ουρανό υπάρχουν τείχη για να γκρεμίσουν… είμαι σίγουρος όμως ότι η γειτονιά των αγγέλων θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για να περάσει ένας υπέροχος άνθρωπος»
Μια από τις συγκλονιστικότερες εικόνες που κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός στο σπαρακτικό «αντίο» στον Αλέξανδρο Νικολαΐδη, τον Ολυμπιονίκη που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 43 ετών νικημένος από τον καρκίνο, ήταν αυτή με τον συναθλητή του στο ταεκβοντό Μιχάλη Μουρούτσο να μεταφέρει τα δύο ασημένια ολυμπιακά μετάλλια του αδικοχαμένου φίλου του.
Με τη φωτογραφία αυτή συνόδευσε ο Μιχάλης Μουρούτσος τον νέο αποχαιρετισμό του στον Αλέξανδρο Νικολαίδη με ανάρτησή του το πρωί της Κυριακής στο Instagram.
Όπως γραφεί ο χρυσός Ολυμπιονίκης στο ταεκβοντό, «ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ήρθαμε χτες, τόσοι μα τόσοι άνθρωποι να σου πούμε το τελευταίο αντίο».
Χαρακτηρίζει, δε, «μεγάλη μου τιμή να κρατήσω τα ολυμπιακά σου μετάλλια συνοδευόμενος από τις φίλες μας και Ολυμπιονίκες, Αρετη Αθανασοπουλου και Ελλη Μυστακιδου».
Ο Μιχάλης Μουρούτσος εξομολογείται ότι στις στιγμές εκείνες «έτρεμαν τα πόδια μου και είχαν κοπεί τα χέρια μου.Φαντάζομαι και τα κορίτσια θα ένιωσαν κάτι ανάλογο. Μεγάλο το βάρος αυτών των μεταλλίων. Μου θύμισε ποσό κόπο, πόνο ,χρόνο και ιδρώτα έχεις θυσιάσει για να σηκώσεις την Ελλάδα μας ψηλά».
Απευθυνόμενος, δε, στον Αλέξανδρο Νικολαΐδη ο συναθλητής του γράφει: «Ελπίζω να χαμογέλασες βλέποντας μας. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για σένα. Και δεν μιλάω μόνο για τις διακρίσεις σου. Μιλάω κυρίως για την στάση ζωής που είχες και για την κληρονομιά που αφήνεις πίσω σου».
«Υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής σου. Δεν ξέρω αν εκεί στον ουρανό υπάρχουν τείχη για να γκρεμίσουν… είμαι σίγουρος όμως ότι η γειτονιά των αγγέλων θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για να περάσει ένας υπέροχος άνθρωπος» καταλήγει ο Μιχάλης Μουρούτσος στην νέα ανάρτησή του για τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη.
