Ο Βασίλης Λογοθετίδης, αυτός ο μέγιστος Έλληνας κωμικός που σύστησε την υποκριτική στις πλατιές μάζες, ήταν από τους Ηθοποιούς που όταν έβρισκαν κάποιον να εμπιστευτούν, τον είχαν πάντοτε στο πλάι τους. Αυτός ήταν ο Ευάγγελος Πρωτοπαππάς.
Γεννημένος 19 χρόνια μετά τον Λογοθετίδη, στην Τήνο, ο Πρωτοπαππάς ήταν γιος του Δημήτρη Πρωτοπαππά, που ήταν πρωτοδίκης και μετέπειτα βουλευτής. Ο μπαμπάς του ήθελε να τον δει στα δικαστικά έδρανα, όμως ο Βαγγέλης παράτησε τη Νομική Αθηνών μετά από τον πρώτο χρόνο και αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, ερχόμενος σε αρχική ρήξη μαζί του.
Το 1937 το Εθνικό τον κάνει δεκτό στους κόλπους του και για ένα χρόνο ο Βαγγέλης θα κάνει τη δική του επανάσταση. Το 1938 έρχεται η κλήση της πατρίδας για την 4ετή στρατιωτική του θητεία και μέχρι το 1942 θα υπηρετεί, έχοντας περάσει και από τα βουνά της Ηπείρου στη διάρκεια της Κατοχής και του πολέμου στην Αλβανία.
Η ολοκλήρωση της θητείας του θα τον φέρει παρασημοφορημένο ως ήρωα πολέμου με τον Σιδηρούν Σταυρό και θα συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στο Εθνικό. Μάλιστα, το 4ετες διάλειμμα θα τον ευνοήσει γιατί όταν θα επιστρέψει, θα συναντήσει τον Χορν και τη Μερκούρη συμφοιτητές.
Εκείνη τη χρονιά ο Βαγγέλης Πρωτοπαππάς θα δει τη μητέρα του να πεθαίνει από την πείνα και τις κακουχίες του πολέμου. Ήταν μόλις 45 ετών. Θα στραφεί στον Βασίλη Λογοθετίδη ζητώντας βοήθεια να θάψει ευπρεπώς τη μητέρα του.
Ο Λογοθετίδης θα του δώσει μια χρυσή λίρα και πάνω σε μια κηδεία θα χτιστεί μια φιλία 18 ετών, μέχρι το 1960 που πέθανε ο σπουδαίος κωμικός.
Σε αυτό το διάστημα οι δυο τους συνεργάστηκαν σε όλες τις ταινίες του Λογοθετίδη, τις 11 συνολικά που έκανε, και ο Βαγγέλης Πρωτοπαππάς έχτισε τις απαρχές μιας καριέρας 5 δεκαετιών, με 20 ταινίες από το 1947, όταν κάνει το ντεμπούτο του, μέχρι το 1966, σε αυτή την πρώτη φάση της κινηματογραφικής του πορείας.
Κάποιες απ΄αυτές ήταν τα «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» (1948), «Ένα βότσαλο στη λίμνη» (1952), «Σάντα Τσικίτα» (1953), «Δεσποινίς ετών 39» (1954), «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά» (1954), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Ο ζηλιαρόγατος» (1956), «Δελησταύρου και υιός» (1957), «Ένας ήρως με παντούφλες» (1958), «Ο σκληρός άντρας» (1961), «Ο ατσίδας» (1962), «Παλικαράκια της παντρειάς» (1963), «Ο καμπούρης» (1966)
Με τον Λογοθετίδη συνδέθηκαν και με κουμπαριά εις διπλούν, καθώς το 1953 ο Βαγγέλης παντρεύεται την Αντωνία Δραγάτση με κουμπάρο τον Λογοθετίδη και το 1956 τους βαφτίζει τον γιο τους.
Από το 1942 ως το 1947 είχαν οργώσει μαζί την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική με τον θίασο του Θεάτρου Κοτοπούλη, όπου ήταν θιασάρχης ο Λογοθετίδης – «Άνδρας, γυναίκα, διάβολος», «Ψεύτης και καλόγρια», «Η πιο χαρούμενη ώρα σου», «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», ήταν μερικά από τα θεατρικά που ανέβασαν.
Το 1947 ο Λογοθετίδης έκανε δικό του θέατρο και ο Ευάγγελος Πρωτοπαππάς τον ακολούθησε ως πιστός στρατιώτης μέχρι και την τελευταία του πνοή. Οι δυο τους έδιναν ομηρικές μάχες στο σκάκι, αλλά σε όλες τις άλλες περιστάσεις ήταν αδελφικοί φίλοι.
Ο Λογοθετίδης αντιμετώπιζε από το 1956 και μετά προβλήματα υγείας και αναγκαζόταν να κάνει ένεση για μισή ώρα ανά τακτά διαστήματα για να μην τον προδώσει η καρδιά του. Οι γιατροί του είχαν πει να σταματήσει. Εκείνος δεν έπαιρνε από λόγια.
Στις 19 Φεβρουαρίου του 1960 ο Λογοθετίδης ένιωθε τον θάνατο να τον πλησιάζει και όπως ήταν στον κινηματογράφο Παλλάς με τον Πρωτοπαππά, γυρίζει και του λέει: «Αν πεθάνω να με θυμάσαι, μου φέρθηκες σαν παιδί μου».
Μια μέρα μετά ο Λογοθετίδης θα πάθαινε καρδιακή προσβολή καθώς ξυριζόταν για να πάει στο θέατρο και θα άφηνε την τελευταία του πνοή. Η κηδεία του έγινε δημόσια δαπάνη στο Α’ Νεκροταφείο και παρευρέθησαν 50.000 άνθρωποι που αγάπησαν και θαύμασαν τον Βασίλη Λογοθετίδη.
Ο Βαγγέλης Πρωτοπαππάς δεν είχε πια έναν μαικήνα, έναν θεατρικό πατέρα. Μετά μπήκε στη ζωή του ο Χορν, ενώ το 1962 γίνεται και συνθιασάρχης με τη Χριστίνα Σύλβα. Το 1964 το Εθνικό τον καλεί να επιστρέψει και για 13 χρόνια θα έχει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κλασικά έργα και σε παραστάσεις αρχαίου δράματος.
Σε αυτό το διάστημα μέτρησε καλλιτεχνικούς και εμπορικούς θριάμβους, με τον Πρωτοπαππά να ερμηνεύει Μολιέρο, Γκολντόνι, Πιραντέλο, Σαίξπηρ, αλλά και αρχαίους δραματουργούς και Αριστοφάνη φυσικά, όντας μόνιμος ένοικος Ηρωδείου και Επιδαύρου.
Εκτός του σινεμά και του θεάτρου, ο Ευάγγελος Πρωτοπαππάς συμμετείχε σε παραστάσεις στο Θέατρο της Δευτέρας, το φημισμένο ραδιοφωνικό πρόγραμμα της ΥΕΝΕΔ και από το 1973 μέχρι το 1993 ήλθε η τηλεοπτική παρουσία. Στο ενδιάμεσο είχε και συμμετοχή σε ταινίες της εποχής της βιντεοκασέτας και σε κινηματογραφικές ταινίες των 80s.
Σε αυτό το διάστημα θα προσθέσει στο βιογραφικό του 50 τίτλους, άλλους στο σελιλόιντ και άλλους στη μαγνητοταινία.
Για 56 χρόνια, με ένα διάλειμμα 4 ετών, ο Ευάγγελος Πρωτοπαππάς ήταν υπηρέτης της υποκριτικής και ο χαρακτήρας του είχε κερδίσει όλους όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Το 1995 πέθανε από Αλτσχάιμερ και έκλεισε άδοξα μια πορεία ζωής που τα είχε όλα. Ίσως και παραπάνω απ’ αυτά που θα περίμενε.
ΠΗΓΗ-φώτος: menshouse.gr
