Τρίτη, 19/03/2024 | 10:27

Καλώς ήρθες Ιούλιε-Καλό μήνα σε όλους και σε όλες-Του Σπύρου Πλέουρα

1162 Προβολές
Σπύρος Πλέουρας | 30/06/2022, 11:43 μμ | 0 σχόλια

 

Άντε ξανά στους ίδιους ιδρωμένους δρόμους και στα γνωστά μονοπάτια του καλοκαιριού που με έναν ανεξήγητο τρόπο, ξέρουν πάντα να κάνουν εντυπωσιακή εμφάνιση και να μας αναγκάζουν να κλείνουμε τα μάτια και να τα ακολουθούμε.

Ιούλιος η δεύτερη πράξη, ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού που μας βάζει στα ενδότερα και μας προετοιμάζει για να μας πετάξει στη λάβα και την κάψα του Αυγούστου που δικαιολογημένα χαρακτηρίζεται ως ο πιο καυτός μήνας του καλοκαιριού.

Αφιερώστε χρόνο στις καλοκαιρινές παραστάσεις, ξέρω ότι για πολύ κόσμο ο χρόνος δεν φτάνει και δεν μπορούν λόγω υποχρεώσεων να το ζήσουν το σκηνικό με την άνεση χρόνου που θα ήθελαν, όμως επειδή ο χρόνος τρέχει, δεν αξίζει να χαθεί χρόνος και να φεύγει το καλοκαίρι, σαν εκείνα τα καράβια που έφευγαν κάποτε και όσοι έμεναν πίσω, έμεναν με πληγές στην καρδιά.

Αυτή την αγκαλιά μέσα στο καλοκαίρι μη την αφήσετε να την σκορπίσει ο άνεμος, κάντε την για να την νιώσετε για τα καλά! Είναι θεραπευτική, είναι σκέτη εξιλέωση, είναι ταξίδι…

Καλοκαίρι είναι και ειδικά σε μας που η φύση γιορτάζει σε πάρα πολλές μεριές, αξίζει να το πιούμε σαν ένα ποτό καρπούζι, μέχρι την τελευταία του σταγόνα. Θυμάμαι Ιούλιο μήνα, ένα μπαλκόνι στην Πάργα, αρχές της δεκαετίας του 2000 πρέπει να ήταν που μία παρέα, φρόντιζε να έχει γεμάτη την… κατάψυξη με μπουκάλια ούρσους.

Για περισσότερο από δεκαετία κάποιοι από μας έχουμε βγάλει εντελώς το αλκοόλ από τη ζωή μας, όμως τότε τα …γλυκά λάθη ήταν σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Εκεί οι συζητήσεις ξεκινούσαν με ανάλαφρα θέματα και κατέληγαν σε συζητήσεις για την τέχνη. Και βέβαια ήταν η υπέρ το δέον ανεκτική γειτονιά, που υπό τη μορφή παραπόνου ρωτούσε:” Βρε παιδιά, ποιος ήταν αυτός που φώναζε 5 το πρωί, Ωχ μάνα μου;”.

Εκείνο τον Ιούλιο οι νύχτες καίγονταν, αγάπες έφευγαν και στη θέση τους έρχονταν άλλες κι ας μην ήταν το ίδιο. Κι εκεί άρχισε το πράγμα να αλλάζει.

“Και πότε ξεκίνησαν όλα αυτά;” “Μα από τότε που εκείνος ο Κρετίνος ο Πέρυ Κόμο τραγούδησε την Γκλεντόρα” η απάντηση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Τζούμα στην ερώτηση του… Βαλαβάν από την ταινία: “Τα κουρέλια ακόμα τραγουδάνε.”.

Τα χρόνια πέρασαν και χαθήκαμε σαν τα πουλιά, στα 4 σημεία του ορίζοντα, μήπως έτσι δεν χαθήκαμε και με τους ανθρώπους που δεθήκαμε στα φοιτητικά μας χρόνια;

Μήπως έτσι δεν συμβαίνει σχεδόν τις περισσότερες φορές, αφού ότι κι αν σχεδιάσουμε, η ζωή τα ανατρέπει;

“Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά, η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι” ήταν η ατάκα του Ρένου στα “Φθηνά Τσιγάρα”.

Η Λεωφόρος πάντα υπάρχει και οι σφαίρες πάντα θα σφυρίζουν γύρω μας, αγαπημένε Τάκη, το ζήτημα είναι να ζήσουμε και μιλώ για πραγματική ζωή, όχι απλά για επιβίωση.

Ο “Αχαλίνωτος Σπύρος Πλέουρας” με είχες χαρακτηρίσει, από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και να σου πω την αλήθεια (να’σαι καλά εκεί ψηλά σε έχω πάντα στο μυαλό και την καρδιά μου), γελώ και σήμερα με τα καμώματά μου, είναι αυτή η τρέλα που αρνείται να συμβιβαστεί με τον χρόνο, τη συμπεριφορά και γίνεται πάντα με αγάπη, απλά εδώ και μια δεκαετία έχει πάψει να είναι …επιθετική.

Η πορεία συνεχίζεται χωρίς εκπτώσεις στις ιδέες, στα θέλω και τις επιθυμίες ή με…μικροεκπτώσεις; Όταν έχεις πετάξει μέσα από περιπέτειες η ευθεία γραμμή είναι ανιαρή και κουραστική, γι’ αυτό πάντα κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων αξίζει να ψάχνουμε για την απίστευτη ομορφιά που είναι κρυμμένη.

Εύχομαι αυτός ο Ιούλιος να είναι ORIGINAL να είναι γνήσιος, στοργικός, ρομαντικός και να μας βγάλει εκεί που είχαμε σημαδέψει να βρεθούμε.

Καλώς ήρθες Ιούλιε, καλό μήνα σε όλους και σε όλες. Πολλές ευχές για ότι κι αν κάνετε. Σας εύχομαι μόνο τα καλύτερα.

Σπύρος Πλέουρας

 

 

 

 

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Παρόμοια άρθρα