Θανάσης Καββαδάς: «Η θετική ρύθμιση του Υπουργείου για τους δασωμένους αγρούς λύνει πολλά χρόνια προβλήματα. Κατέθεσα επιπλέον προτάσεις – Δείχνουμε έμπρακτα ότι η φύση μπορεί να συνυπάρξει
με την ανθρώπινη δραστηριότητα»
Ομιλία για τους δασικούς χάρτες και την Εθνική Σύνταξη Ομογενών πραγματοποίησε στη Βουλή ο Βουλευτής Ν. Λευκάδας, Θανάσης Καββαδάς, στο πλαίσιο συζήτησης νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών.
Ο Βουλευτής αιτιολόγησε την σχεδόν αποκλειστική αναφορά του στο άρθρο 80 του νομοσχεδίου για τους δασωμένους αγρούς, λέγοντας ότι το θέμα απασχολεί πολλούς συμπολίτες του στη Λευκάδα, όπου το 14,8% των εκτάσεων χαρακτηρίστηκαν δασωμένοι αγροί, και επισημαίνοντας ότι πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό σε όλη τη χώρα.
Ανέφερε ότι οι δασωμένοι αγροί είναι γη που κάποτε καλλιεργούσαν οι πρόγονοι, οι παππούδες και οι πατεράδες μας, φτωχοί άνθρωποι της υπαίθρου που προσπαθούσαν σε αντίξοες συνθήκες και με λιγοστά μέσα να καλλιεργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερη γη για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Στη δύσκολη μεταπολεμική περίοδο, ανέφερε, αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη στις μεγάλες πόλεις, ή στην ξενιτιά, και τα χωράφια εγκαταλείφθηκαν, γέμισαν βλάστηση, χαρακτηρίστηκαν δασικές περιοχές, και σήμερα οι ιδιοκτήτες τους δεν μπορούν ούτε να τις κατοχυρώσουν ούτε να τις αξιοποιήσουν.
Τόνισε ότι πάγιο αίτημα της κοινωνίας ήταν και παραμένει η απόδοση των εγκαταλελειμμένων αγρών στους φυσικούς δικαιούχους, ένα ζήτημα για το οποίο, όπως είπε, τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και άλλοι συνάδελφοί του επεδίωξαν να βρεθεί μια βιώσιμη και δίκαιη λύση ώστε να μην στερηθούν πολίτες περιουσίες που τους ανήκουν.
Χαρακτήρισε «θαρραλέα» τη ρύθμιση που έφερε η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Περιβάλλοντος σχολιάζοντας ότι αίρει μια συσσωρευμένη αδικία ετών και απαντά σε πολλά από τα ζητήματα που θέτουν χιλιάδες ιδιοκτήτες στη Λευκάδα, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, αφού πλέον το δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα σε εκτάσεις που στις αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1960 εμφανίζονται ως αγροτικές, ανεξάρτητα από τη μορφή που έχουν σήμερα, παρά μόνο αν έχει τίτλους.
Σχολίασε επίσης ως πολύ θετικό το γεγονός ότι τέτοιες εκτάσεις που σήμερα φαίνονται δασικές βγαίνουν από τη δασική νομοθεσία, καθώς και το ότι η απόδειξη της έννομης σχέσης του πολίτη με το ακίνητο γίνεται όχι μόνο με τίτλους, αλλά και με μάρτυρες και άλλα μέσα. Τόνισε ότι αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα σημεία της ρύθμισης που δικαιώνει χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες και μικροκαλλιεργητές οι οποίοι προσπαθούσαν από ένα κομμάτι γης να ζήσουν.
Στη συνέχεια ο Βουλευτής κατέθεσε πρόταση, προβάλλοντας ως ιδανική εναλλακτική μία οριζόντια ρύθμιση με την οποία όλες οι εκτάσεις, που στις αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1960, εμφανίζονται ως εκτάσεις μη δασικής μορφής, δεν θα χαρακτηρίζονται πλέον ως δάση ή δασικές εκτάσεις, ανεξάρτητα από τη μορφή που έχουν σήμερα.
Τόνισε μάλιστα ότι ιδανικά αυτή η αλλαγή θα πρέπει να αποτυπώνεται αυτόματα στους δασικούς χάρτες, είτε αυτοί έχουν αναρτηθεί είτε είναι σε διαδικασία σύνταξης ή αναμόρφωσης, αφού έτσι καλύπτεται μεγάλο φάσμα περιπτώσεων, ενώ η διαδικασία είναι απλή και γρήγορη αφού δεν απαιτείται υποβολή και εξέταση αντιρρήσεων.
Ωστόσο, ο Βουλευτής αναγνώρισε ότι ο νομοθέτης έχει περιορισμούς, ιδιαίτερα όταν χρειάζεται να νομοθετήσει για ένα αγαθό που προστατεύεται Συνταγματικά. Γι’ αυτό, προχώρησε στην κατάθεση προτάσεων, από το βήμα της Βουλής, που βελτιώνουν την υπό ψήφιση διάταξη, ως εξής:
1. Να υπάρχει δυνατότητα χρήσης των αεροφωτογραφιών είτε του 1945 είτε του 1960 ανεξαρτήτως ευκρίνειας, ώστε να είναι στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη να παρουσιάσει τα καλύτερα τεκμήρια.
2. Χωράφια που έχουν ήδη δασική βεβαίωση ότι αποτελούν δασική έκταση να απαλλάσσονται αυτοδικαίως από τη δασική νομοθεσία.
3. Η απομάκρυνση της βλάστησης από δασωθέντα αγρό να γίνεται χωρίς άδεια, μόνο με απόδειξη έννομου συμφέροντος.
4. Να θεσπιστεί χρονικό όριο για τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Δασολογίου ως προς το χαρακτήρα της έκτασης, για παράδειγμα έως 2 μήνες, ώστε να μην είναι οι ιδιοκτήτες όμηροι.
5. Να υπάρξει πρόβλεψη για μικτές εκτάσεις, που είναι ένα μέρος δάσος και ένα μέρος δασικές, ώστε αν κριθεί ότι η έκταση δεν επαρκεί για να αναπτυχθεί δάσος, να χαρακτηρίζεται ολόκληρη δασική έκταση και να απαλλάσσεται από τη δασική νομοθεσία.
6. Κατά τον χαρακτηρισμό να υπάρξει διάκριση για τα δάση που αποτελούνται από δέντρα τα οποία σχηματίζουν πολύ γρήγορα και εύκολα δασικές συστάδες, ώστε να θεωρούνται και αυτές δασικές εκτάσεις και όχι δάση.
Στη συνέχεια ο Βουλευτής τόνισε ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί μια γενναία παράταση για την υποβολή αντιρρήσεων στους δασικούς χάρτες, επισημαίνοντας ότι η προθεσμία στη Λευκάδα έληγε στις 16 Μαρτίου και η νέα διάταξη δημιουργεί νέα δεδομένα που θα πρέπει οι ιδιοκτήτες να έχουν χρόνο να μελετήσουν, να δουν τι ισχύει στην περίπτωσή τους μετά την ψήφιση της διάταξης και αν χρειάζεται να προχωρήσουν σε αντιρρήσεις.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στην ανάγκη σύστασης περισσότερων επιτροπών εξέτασης αντιρρήσεων, καθώς και καθορισμό χρονικού ορίου εντός του οποίου θα πρέπει να αποφασίζουν, διότι, όπως ανέφερε αυτή τη στιγμή στη Λευκάδα έχουν κατατεθεί περίπου 2.000 αντιρρήσεις που θα εξεταστούν από μία μόλις επιτροπή, κάτι που, με έναν εκτιμώμενο μέσο όρο 100 υποθέσεων το μήνα, σημαίνει ότι θα χρειαστούν 2 χρόνια για την ολοκλήρωσή τους.
Κλείνοντας, ο Βουλευτής αναφέρθηκε στο άρθρο 60 για την εθνική σύνταξη ομογενών, τονίζοντας ότι ο χρόνος μόνιμης και νόμιμης διαμονής που μπαίνει ως προϋπόθεση για την απόδοση πλήρους σύνταξης μειώνεται από τα 40 χρόνια στα 30 και σχολιάζοντας ότι πρόκειται για μία πολύ σημαντική ηθική ικανοποίηση. Ανέφερε ότι ο νόμος μέχρι σήμερα εξίσωνε τα αδέλφια μας της ομογένειας με τους αλλοδαπούς, ενώ τώρα η αδικία επανορθώνεται ώστε στα 30 χρόνια παραμονής οι ομογενείς μας θα λαμβάνουν στο ακέραιο την εθνική σύνταξη.
Στον επίλογό του ο Βουλευτής ανέφερε:
«Από όταν αναρτήθηκαν οι δασικοί χάρτες στη Λευκάδα, τον Ιανουάριο του 2021, βρέθηκα από την πρώτη στιγμή σε επικοινωνία και με τους συμπολίτες μου και με το Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Συνεργαστήκαμε στενά με την ηγεσία του Υπουργείου, και θέλω να ευχαριστήσω, τόσο τον Υπουργό, κύριο Κώστα Σκρέκα, όσο και τον Υφυπουργό, κ. Γιώργο Αμυρά, ο οποίος μου έκανε την τιμή να ανταποκριθεί στην πρόσκλησή μου και ήρθε στη Λευκάδα και το Μεγανήσι, διότι από την πρώτη στιγμή άκουσαν με προσοχή τα προβλήματα, και υιοθέτησαν πολλές από τις προτάσεις μου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει πολιτική βούληση να λυθεί ο γόρδιος δεσμός των δασωμένων αγρών και γι’ αυτό θέλω να τους συγχαρώ.
Δείχνουμε έμπρακτα ότι το κράτος σέβεται το περιβάλλον και τη δασική νομοθεσία αλλά και ότι η φύση μπορεί να συνυπάρξει με την ανθρώπινη δραστηριότητα.»
