ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (16-22 ΜΑΪ. 2021)
Η εβδομάδα μπροστά μας (16-22 Μαΐου 2021) λέγεται εβδομάδα των Μυροφόρων. Η λειτουργική μας κίνηση κατ’ αυτήν θα είναι ως εξής.
Την Κυριακή, 16-5-2021, εορτή των αγίων Μυροφόρων γυναικών, του αγίου Ιωσήφ του εξ Αριμαθαίας και του νυκτερινού μαθητού αγίου Νικοδήμου, θα γίνουν δύο Θείες Λειτουργίες. Η α΄: ώρα 7.00-9.45 π. μ. και η β΄: ώρα 10.00-11.00 π. μ.
Την Πέμπτη, 20-5-2021, εορτή της αγίας Λυδίας και ανακομιδή του λειψάνου του αγίου Νικολάου, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
Την Παρασκευή, 21-5-2021, εορτή των αγίων θεοστέπτων βασιλέων και ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης. Για διευκόλυνση των εργαζομένων θα γίνει Όρθρος και βραδυνή Λειτουργία την παραμονή, Πέμπτη βράδυ, 20-5-2021, ώρα 9.00-12.00 τα μεσάνυχτα.
Το Σάββατο, 22-5-2021, και κάθε Σάββατο, ως κατ’ εξοχήν ημέρα των μνημοσύνων, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
Κάθε απόγευμα, ώρα 6.00-7.15 μ. μ., γίνεται Εσπερινός-Μικρό Απόδειπνο-Χαιρετισμοί.
(Λόγω του υγειονομικού περιορισμού ως προς τον αριθμό των εκκλησιαζομένων, κάθε εβδομάδα τελούνται στην ενορία μας αρκετές Θείες Λειτουργίες (5 αυτή την εβδομάδα), ώστε όλο και περισσότεροι ενορίτες να έχουν δυνατότητα εκκλησιασμού και Θείας Κοινωνίας).
Οι Μυροφόρες γυναίκες, ο άγιος Ιωσήφ και ο άγιος Νικόδημος, αποτελούν τους αφανείς ήρωες της Αναστάσεως. Οι Μυροφόρες, αν και γυναίκες αδύναμες, έδειξαν αξιοθαύμαστο θάρρος. Ακολούθησαν τον Χριστό σε όλη την πορεία του πάθους του, παρέστησαν στο γεγονός της Σταυρώσεως εν μέσω του μαινόμενου όχλου και τέλος, αψηφώντας κάθε απαγορευτική εντολή, επήγαν στον τάφο του Χριστού, «όρθρου βαθέος», για να αλείψουν με μύρα το σώμα του. Ο Ιωσήφ πάλι, καταγόμενος από την Αριμαθαία, και ο Νικόδημος ήταν κρυφοί μαθητές του Χριστού, επειδή ανήκαν στους άρχοντες των Ιουδαίων. Ήταν μέλη του Συνεδρίου, που αποτελούσε το ανώτατο πνευματικό, διοικητικό και δικαστικό σώμα του Ισραήλ. Γι’ αυτό φοβούνταν να εκδηλώσουν φανερά την πίστη τους. Αλλά έδρασαν με τόλμη την τελευταία στιγμή.
Ο Νικόδημος ήταν Φαρισαίος, διδάσκαλος του νόμου. Βλέποντας τα θαύματα του Χριστού, κατάλαβε, ότι κανένας δεν μπορεί να κάνει τέτοια θαυμαστά πράγματα από μόνος του, «εάν μη η ο Θεός μετ’ αυτού». Έτσι λοιπόν επιδίωξε κάποτε, για να μη γίνει ευρύτερα γνωστό, μια νυχτερινή συνάντηση με τον Ιησού και συζήτησε μαζί του θέματα πνευματικά. Τότε ο Χριστός του μίλησε για την ανάγκη της πνευματικής αναγέννησης του ανθρώπου. «Εάν μη τις γεννηθή άνωθεν, ου δύναται ιδείν την Βασιλείαν του Θεού». Ο Νικόδημος έδειξε να μην καταλαβαίνει τα περί της γεννήσεως αυτής και ρώτησε: «Πώς είναι δυνατόν να ξαναγεννηθεί ο άνθρωπος, όταν έχει ήδη γεράσει; Μπορεί να ξαναμπεί στην κοιλιά της μάνας του και να γεννηθεί για δεύτερη φορά;» Τότε ο Χριστός του μίλησε για την πνευματική γέννηση διά μέσου του Βαπτίσματος. «Εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την Βασιλείαν του Θεού» (Ιω. 3, 1-8).
Έχουμε λοιπόν δύο γεννήσεις. Τη βιολογική, φυσική γέννηση από τη σάρκα, η οποία όμως έχει περιορισμένη προοπτική. Ό,τι γεννιέται από τη σάρκα, είναι και αυτό σαρκικό. Έχει μικρό περιθώριο ζωής. Τέρμα του είναι ο θάνατος. Υπάρχει όμως και η γέννηση από το Άγιο Πνεύμα. Ό,τι γεννιέται από το Άγιο Πνεύμα, είναι πνευματική ύπαρξη. Έχει προοπτική ζωής, που δεν τελειώνει με τον βιολογικό, σωματικό θάνατο, αλλά συνεχίζεται αιώνια στη Βασιλεία του Θεού. Συνεπώς η αξία του Βαπτίσματος είναι ανυπολόγιστη, αφού τοποθετεί τον άνθρωπο σε πορεία ατελεύτητης ζωής. Η βάπτιση είναι η αληθινή γέννηση, τα πνευματικά γενέθλια του ανθρώπου.
Το να έχει λοιπόν ο άνθρωπος την ευκαιρία να βαπτισθεί και να αποκτήσει τέτοιες απίστευτες προοπτικές ζωής, αποτελεί πραγματικά αναντικατάστατο, υπερπολύτιμο προνόμιο. Και αυτό μπορεί να μας το χορηγήσει μόνο ο Χριστός, ο μόνος Σωτήρας, ο μόνος που θέλησε να πεθάνει με σκοπό να παλέψει από μέσα τον θάνατο, να τον νικήσει μέσα στο γήπεδό του για χάρη μας.
Χριστός Ανέστη!
