Ιερός ναός Αγίου Βασιλείου Πρεβέζης: Θείες λειτουργίες της εβδομάδας (18-24 Απριλίου)

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 

ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (18-24 ΑΠΡ. 2021) 

Η εβδομάδα μπροστά μας (18-24 Απρ. 2021), λέγεται Εβδομάδα προ των Βαΐων. Με εξαίρεση την ακολουθία των Χαιρετισμών, το υπόλοιπο πρόγραμμα της Σαρακοστής τηρείται σταθερά, αμετάβλητο. Θα γίνουν λοιπόν οι εξής ιερές ακολουθίες και Θείες Λειτουργίες: 

• Την Κυριακή (Ε΄ των Νηστειών),11-4-2021, εορτή της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας, τελευταία Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής, δύο (2) Θείες Λειτουργίες. Η πρώτη 6.45-9.45 π. μ. και η δεύτερη 10.00-11.00 π. μ.. 

1. 1. Τη Δευτέρα, 19-4-2021, την Τρίτη, 20-4-2021, και την Πέμπτη, 22-4-2021, ώρα 7.00-8.00 το βράδυ, το Μέγα Απόδειπνο. 
   2. Την Τετάρτη, 21-4-2021, ώρα 6.00-8.00 μ. μ., βραδινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. 
   3. Την Παρασκευή πρωί, 23-4-2021, ώρα 6.30-9.00 π. μ., Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. 

• Το Σάββατο του Λαζάρου, 24-4-2021, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία. 

• Το Σάββατο απόγευμα, ώρα 6.00-7.15 μ. μ., Εσπερινός των Βαΐων-Μικρό Απόδειπνο. 

• Κάθε πρωί, ώρα 7.00-9.00 π. μ., Όρθρος-Ώρες-Εσπερινός Τριωδίου. 

• Κάθε απόγευμα, ώρα 5.30-7.00 μ. μ., (πλην Σαββατοκύριακου) Εξομολόγηση. 

(Λόγω του υγειονομικού περιορισμού ως προς τον αριθμό των εκκλησιαζομένων, κάθε εβδομάδα τελούνται στην ενορία μας αρκετές Θείες Λειτουργίες (2 την Κυριακή, 2 Προηγιασμένες και 1 το Σάββατο, σύνολο 5 αυτή την εβδομάδα), ώστε όλο και περισσότεροι ενορίτες να έχουν δυνατότητα εκκλησιασμού και Θείας Κοινωνίας). 

Με την Εβδομάδα προ των Βαΐων (που πέρασε στον λαό ως βουβή ή κουφή εβδομάδα, ίσως επειδή σταματούν πλέον οι Χαιρετισμοί), τελειώνει η Μεγάλη Σαρακοστή που άρχισε την Καθαρά Δευτέρα. Η εβδομάδα αυτή προετοιμάζει τα δύο συγκλονιστικά γεγονότα που θα προηγηθούν του Πάσχα. Την Ανάσταση του Λαζάρου και τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Ήδη προαναγγέλλονται καθημερινά από τη Δευτέρα προ των Βαΐων το πρωί. 

«Τη τω Βαΐων εορτή υπαντήσωμεν, πιστοί, προεορτάζοντες αυτήν από σήμερον φαιδρώς, ίνα το ζωηφόρον αξιωθώμεν Πάθος ιδείν». 

«Ιδού αφίκετο Χριστός,… Χαίρε Λαζάρου η πατρίς, Βηθανία, ότι σοι δείξει θαυμάσιον μέγα, τον Λάζαρον εξανιστών εκ νεκρών». 

Η Ανάσταση του Λαζάρου προηγήθηκε σκοπίμως της Αναστάσεως Χριστού. Ο Χριστός αρχικά έκρυβε τον εαυτό του. Δεν φανέρωνε ευθέως τη θεϊκή φύση του. Έκανε τα θαύματά του αθόρυβα. Μακριά από τα μάτια των πολλών. Χωρίς να «επισυντρέχει όχλος». Και συνιστούσε να μη μιλούν καθόλου γι’ αυτά. Έλεγε ότι δεν είχε έλθει ακόμα ο καιρός του, ώστε να φανερωθεί επίσημα στον κόσμο ως Μεσσίας. Γι’ αυτό και απέφευγε συστηματικά όσους προ καιρού τον επιβουλεύονταν. Πολλές φορές οι Ιουδαίοι πήραν τις πέτρες, «ίνα λιθάσωσιν αυτόν», ή τον οδήγησαν στο χείλος γκρεμού «εις το κατακρημνίσαι αυτόν», αλλά ο Χριστός με τρόπο θαυμαστό διέφευγε. Διήρχετο απαρατήρητος, αόρατος, «διά μέσου αυτών», χανόταν σαν αέρας από τα χέρια τους. Αλλά κάποτε «ελήλυθεν η ώρα» του. Έδειξε φανερά ότι είναι ο Υιός του Θεού. 

Τότε βάδισε σταθερά από μόνος του προς τον θάνατο. Γι’ αυτόν τον σκοπό είχε έλθει στον κόσμο. Έπρεπε όμως να προετοιμάσει τους πιστούς του. Όσα θα συνέβαιναν στο πρόσωπό του, θα τους σκανδάλιζαν φοβερά. Θα έχαναν την πίστη τους προς αυτόν, βλέποντάς τον να πεθαίνει αδύναμος, σαν κοινός θνητός, στον Σταυρό. Ανασταίνει λοιπόν τον Λάζαρο, «νεκρόν τετραήμερον», για να δείξει ότι ο Σταυρός δεν είναι η τελευταία πράξη του δράματος. Δεν τον εξουσιάζει πραγματικά ο θάνατος. Ο Χριστός είναι η Ζωή, η Ανάσταση. Πάσχει μεν ως άνθρωπος, αλλά δεν παύει να είναι και Θεός παντοδύναμος. Η Ανάσταση του Λαζάρου εγγυάται την δική του Ανάσταση. Αλλά και «την κοινήν Ανάστασιν», την Ανάσταση όλων μας κατά τη Δευτέρα Παρουσία. «Γέγονε» λοιπόν «ο Λάζαρος της παλιγγενεσίας προοίμιον σωτήριον». 

Καλή Ανάσταση!