Παρασκευή, 29/03/2024 | 04:10

Ο ΑΠΟΗΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΝ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ–του Σταύρου Μπόκια*

499 Προβολές
Σπύρος Πλέουρας | 06/11/2020, 8:46 πμ | 0 σχόλια

 

Ο ΑΠΟΗΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΝ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ–

(Ψύχραιμα, νηφάλια και με αριθμούς)

    του Σταύρου Μπόκια*

 

Ψήγματα ανθράκων ο θησαυρός

– Τους αφαίρεσαν και θα τους αφαιρούν ισοβίως το μισό καρβέλι της ημέρας και τους έδωσαν ένα αντιδωράκι στα δέκα χρόνια

– Αντισυνταγματικοί οι Νόμοι των περικοπών, αλλά σε χρονική παρένθεση (!)

 

Ολοκληρώθηκε στις 29-10-2020 η περιβόητη καταβολή-επιστροφή παράνομων περικοπών συντάξεων σε δικαιούχους.

Είχαν προηγηθεί βαρύγδουπες κυβερνητικές ανακοινώσεις από τον λαλίστατο Υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση, ο οποίος εκόπτετο δήθεν για το καλό των συνταξιούχων και για να τους απαλλάξει από δικαστικές δαπάνες προκάλεσε την αποκληθείσα «πιλοτική δίκη» με τη διαβεβαίωση ότι η απόφασή της θα είχε εφαρμογή για όλους τους συνταξιούχους, προσφυγόντες και μη.

Η δίκη έγινε, οι Νόμοι 4051 και 4093 κρίθηκαν αντισυνταγματικοί από το Σ.τ.Ε. και η Κυβέρνηση, ασυνεπής προς τις υποσχέσεις της, αποφάσισε να επιστρέψει τις υπό κρίση περικοπές ενός μόνο 11μήνου στους προσφυγόντες και μόνο τις περικοπές της κύριας σύνταξης στους μη προσφυγόντες. Μάλιστα στους συνταξιούχους του Δημόσιου Τομέα επέστρεψε μόνο την περικοπή του Ν.4093. Οι περικοπες στις επικουρικές συντάξεις και στα δώρα που έγιναν με τους ίδιους Νόμους εξαιρέθησαν. Έτσι οι περισσότεροι που είχαν τις μικρότερες συντάξεις δεν έλαβαν τίποτε, ενώ οι λιγότεροι που είχαν μεγαλύτερες συντάξεις και τους είχαν γίνει μεγάλες περικοπές πήραν το αντιδωράκι τους για να «τσακίσουν την πείνα».

Απογοήτευση, γκρίνια και οργή από τα δυόμιση εκατομμύρια συνταξιούχων που διαψεύστηκαν οι όποιες προσδοκίες τους και σκεπτικισμός και υπολογισμοί για τους «τυχερούς» που συγκρίνουν αυτά που τους πήραν και θα τους παίρνουν ισοβίως, με αυτά που τους έδωσαν ύστερα από τις 8ετείς διαμαρτυρίες, πορείες και διαδηλώσεις και τις δικαστικές προσφυγές.

————————————————————————-

Στους δύο πρώτους υπότιτλους του άρθρου μου χαρακτηρίζω «ψήγματα ανθράκων» το θησαυρό και ομιλώ παραβολικά για τις περικοπές και την επιστροφή (καρβέλι τους παίρνουν – αντιδωράκι τους δίνουν). 

Θα τεκμηρώσω για τον καλόπιστο αναγνώστη τους τίτλους, που ίσως φαντάζουν υπερβολικοί, με αριθμούς.

Ο ισχυρισμός ότι οι μικρές συντάξεις δεν υπέστησαν περικοπές δεν είναι αληθής. Σε όλους τους συνταξιούχους περιεκόπη η 13η και 14η σύνταξη (δώρα), περικοπή που ισοδυναμεί με 15% ετήσιας σύνταξης (2/14 = 15% περίπου). Ακόμα και οι χαμηλοσυνταξιούχοι είχαν μείωση στις επικουρικές συντάξεις, μείωση ή κατάργηση του ΕΚΑΣ, εισφορά αλληλεγγύης κλπ, πέραν των άλλων επιβαρύνσεων (π.χ. ΕΝΦΙΑ).

Για τις μεσαίες ή μεγάλες συντάξεις είναι γνωστό ότι οι περικοπές, με τα «πλαφόν» που έθετε ο κάθε νόμος περικοπής, υπέστησαν πολύ μεγάλες μειώσεις. 

Για του λόγου το αληθές και την αιτιολόγηση του παραστατικού χαρακτηρισμού και της παραβολής των υποτίτλων θα παραθέσω, με βάση πραγματικά και ελέγξιμα στοιχεία (φορολογικές δηλώσεις), ένα παράδειγμα μιας μεσαίας έως καλής σύνταξης του στενού δημόσιου τομέα (35 συντάξιμα χρόνια – καταληκτικός βαθμός – κύρια σύνταξη και δύο επικουρικά ταμεία):

Ετήσιο εισόδημα το 2010 (προ φόρου)      περίπου 28.000€ 

Ετήσιο εισόδημα σήμερα (προ φόρου)       περίπου 17.000€

Ετήσια απώλεια                                     περίπου 11.000€

Η συνολική απώλεια για την οκταετία 2012-2020 = 80.000€ περίπου. Και τούτο, γιατί οι κύριες περικοπές επεβλήθησαν σταδιακά τα δύο πρώτα χρόνια της κρίσης.

Εξυπακούεται ότι στο εξής (και με την προϋπόθεση ότι δε θα γίνει καμία άλλη περικοπή) η απώλεια θα είναι 11.000€ το χρόνο. 

Πέραν όμως αυτής της απώλειας, υπήρχαν και άλλες μειώσεις του εισοδήματος σε όλους τους Έλληνες, μεταξ’υ των οποίων είναι και οι συνταξιούχοι (ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης, αύξηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κατάργηση φοροελαφρύνσεων κλπ).

Για την ανωτέρω σύνταξη του παραδείγματος, επεστράφησαν αναδρομικά 1.200-1500€ ακαθάριστα, δηλαδή καθαρά 1.000€ περίπου. Είναι λοιπόν πράγματι «ψήγματα ανθράκων» ο θησαυρός; Αφαίρεσαν το μισό καρβέλι ισοβίως και έδωσαν αντιδωράκι;

Αναρωτιούνται πολλοί: γιατί επεστράφησαν περικοπές μόνο για 11 μήνες, αφού οι Νόμοι που τους επέβαλαν κρίθηκαν (δυο φορές μάλιστα) αντισυνταγματικοί από το Σ.τ.Ε;

Δεν είμαι νομικός. Στις αρχές Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης έχω μυηθεί, και με βάση την κοινή λογική θα προσπαθήσω να το εξηγήσω στους αναγνώστες.

Στη χώρα μας δυστυχώς οι εξουσίες (Δικαστική, Νομοθετική και Εκτελεστική) δεν είναι αυτόνομες, αυτοδύναμες και ανεξάρτητες. Η Εκτελεστική Εξουσία (Κυβέρνηση) είναι απόλυτα κυρίαρχη και παντοδύναμη, και τούτο γιατι χειραγωγεί και ελέγχει ασφυκτικά τη Νομοθετική Εξουσία. Αυτό γίνεται γιατί έχουμε κατά κανόνα μονοκομματικές Κυβερνήσεις και τα κόμματα εξουσίας, αλλά και τα μικρότερα, επιβάλλουν στους νομοθετούντες βουλευτές τη δαμόκλεια σπάθη της κομματικής πειθαρχίας. Έτσι και όταν η Δικαστική Εξουσία αρθεί στο ύψος της αποστολής της και εκδόσει απόφαση μη αρεστή στην Εκτελεστική Εξουσία, αυτή δεν εφαρμόζεται. Αποδυναμώνεται και ακυρώνεται με νέα νομοθετική παρέμβαση, την οποία κατασκευάζει η Εκτελεστική Εξουσία και επιβάλει στη Νομοθετική Εξουσία να την ψηφίσει. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση για την οποία μιλάμε. Το 2015 το Σ.τ.Ε. έκρινε αντισυνταγματικούς τους Νόμους 4051 και 4093/2012, οι οποίοι επέβαλαν περικοπές στις συντάξεις.

Η Κυβέρνηση δεν συμμορφώθηκε προς τις αποφάσεις αυτές και τις ακύρωσε στην πράξη, με την ψήφιση το Μάιο του 2016 του Νόμου Κατρούγκαλου, ο οποίος αποδυνάμωσε και εξαφάνισε στην πράξη τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε. αλλά και προχώρησε παραπέρα βάζοντας βαριά ταφόπλακα στις συντάξεις και πετώντας στο δρόμο χήρες και ορφανά. Και αυτά έγιναν από κυβέρνηση με φιλολαϊκή προμετωπίδα που είχε υποσχεθεί ότι θα αποκαθιστούσε τις συντάξεις στο επίπεδο του 2009 και θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα Νόμο και ένα άρθρο.

Το προκλητικά περίεργο είναι ότι στην πιλοτική δίκη που προκάλεσε η σημερινή Κυβέρνηση οι ανωτέρω Νόμοι κρίθηκαν και πάλι αντισυνταγματικοί και παράνομοι, με περιορισμένη όμως όπως φαίνεται χρονική ισχύ (Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016).

Το τραμπάλισμα λοιπόν μεταξυ Δικαστικής και Εκτελεστικής εξουσίας, οι δόλιες μεθοδεύσεις και αποφάσεις σκοπιμότητας, κατάφεραν να βάλουν σε χρονική παρένθεση και την έννοια της αντισυνταγματικότητας.

Οι συνταξιούχοι ας μην ξεγελιόμαστε. Μας κάνουν ό,τι θέλουν. Μόνα όπλα μας οι κινητοποιήσεις και η εκάστοτε εκλογική καταδίκη αυτών που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, μας εμπαίζουν προκλητικά και ψαλιδίζουν συνεχώς τα δικαιώματά μας, τα οποία οικοδομήσαμε με τον ιδρώτα μας, τις εισφορές μας και τις θυσίες δεκαετιών.

 

Υ.Γ. Ευχαριστώ όσους μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν το αρκετά κουραστικό αυτό άρθρο μου. Δεν μπόρεσα να σιωπήσω για ένα θέμα που απασχόλησε τις προηγούμενες μέρες 2,5 εκατομμύρια ανθρώπων, που όλοι οι Κυβερνώντες τους εμπαίζουν διαχρονικά.

 

* Ο Σταύρος Μπόκιας είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Συνταξιούχων Πρέβεζας, έχει θητεύσει σε καίριες θέσεις της Εκπαίδευσης και της Αυτοδιοίκησης, υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Π.Σ. για σειρά ετών και δημοσιοποιεί ενίοτε τις απόψεις του για επίκαιρα κοινωνικο-πολιτικά θέματα.

 

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Παρόμοια άρθρα