Είκοσι τρεις (23) διεθνείς και εθνικές περιβαλλοντικές οργανώσεις, περισσότερα από ογδόντα (80) περιβαλλοντικά κινήματα, το σύνολο των Φορέων, καθώς και οι εργαζόμενοί τους, που είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των περιοχών «Natura 2000», το σύνολο των πανεπιστημιακών τμημάτων με ειδίκευση σε ζητήματα περιβάλλοντος, ζήτησαν την απόσυρση, ανάκληση και μη κατάθεση του Σχεδίου Νόμου, που τελικά η Νέα Δημοκρατία με πρωτόγνωρες κοινοβουλευτικές διαδικασίες και με την ψήφο μόνο των Βουλευτών της, το κατέστησε Νόμο του Ελληνικού Κράτους.
Ένας Νόμος, με τον οποίο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίνει το ελεύθερο ακόμα και για εξορύξεις πετρελαίου σε προστατευόμενες περιοχές «Natura 2000». Με άλλα λόγια, όλη την παράκτια ζώνη, από την Πάργα έως το Ακρωτήρι του Αγίου Θωμά, οι εκβολές του Αχέροντα κι ο Ζάλογγος είναι πλέον περιοχές που μπορούν να δοθούν άδειες για εξορύξεις. Κι αυτό η Νέα Δημοκρατία το ονομάζει «εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας».
Ένας Νόμος, με τον οποίο καταργούνται οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, ένα σχήμα διαχείρισης αποκεντρωμένο και συμμετοχικό και αντικαθίστανται με ένα μοντέλο αυστηρά ελεγχόμενο από το κεντρικό κράτος, χωρίς πραγματική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών.
Ένας Νόμος, ο οποίος με πρόσχημα την επίσπευση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, ακόμα δηλαδή και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές Natura, οδηγεί σε απουσία αξιολόγησης των περιβαλλοντικών μελετών, ώστε να εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα, παρεμποδίζοντας τις αρμόδιες υπηρεσίες να ασκήσουν το ρυθμιστικό τους ρόλο και να λειτουργήσουν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Η περιβαλλοντική αδειοδότηση αντιμετωπίζεται ως «χρονοβόρα διοικητική διαδικασία» και «σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας για την προώθηση των επενδύσεων». Εντούτοις, η επίσπευση των διαδικασιών, χωρίς να έχει προηγηθεί αξιολόγηση των μελετών, δημιουργούν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση. Διότι δημιουργούνται συνθήκες ανασφάλειας δικαίου για τους σοβαρούς επενδυτές, αφού οι καθυστερήσεις ή και ακυρώσεις επενδύσεων, λόγω προσφυγών, θα πολλαπλασιαστούν αντί να εξαλειφθούν. Η περιβαλλοντική αδειοδότηση αποτελεί υπεραξία για την επιχειρηματικότητα και όχι εχθρό.
Η Νέα Δημοκρατία, κάνοντας την κρίση ευκαιρία, εργαλειοποιεί τις έκτακτες περιστάσεις, που βιώνει η κοινωνία, για να περάσει εν μέσω πανδημίας, διατάξεις που οδηγούν σε περιβαλλοντικά εγκλήματα. Είναι ακόμη μία απόδειξη της ανάγκης κινητοποίησης και της ενδυνάμωσης της συνεργασίας μεταξύ των δυνάμεων της εργασίας, των φορέων της κοινωνικής οικονομίας, των τοπικών κοινωνιών, ώστε η μετάβαση σε ένα αποδεκτό για τον πλανήτη μέλλον, να μην αφεθεί στις δυνάμεις της αγοράς, αλλά να στηρίζεται σε εφαρμογή βασικών αρχών βιώσιμης ανάπτυξης. Το οφείλουμε στις γενιές που έρχονται και στο περιβάλλον που θα τους αφήσουμε.
