Παρασκευή, 29/03/2024 | 02:26

Πρέβεζα : Οι Πρόσφυγες και εμείς του Σάββα Καρίπογλου

1294 Προβολές
Σπύρος Πλέουρας | 04/11/2019, 3:57 μμ | 1 σχόλιο

 

 

   Παρακινούμενος από τις ειδήσεις των τελευταίων ημερών σχετικά με το προσφυγικό και την αντίδραση μεγάλου μέρος των Ελλήνων να μην δεχθούν τις οικογένειες των προσφύγων στις κοινότητές τους και ακούγοντας ότι προσφυγόπουλα θα φοιτήσουν στο γυμνάσιο Ζαλόγγου στον Αρχάγγελο, ένιωσα την ανάγκη να παραθέσω τις απόψεις μου ελπίζοντας ότι θα αποφύγουμε παρόμοιες καταστάσεις και ενέργειες όπως αυτή με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας. Στόχος μου δεν είναι να παίξω τον ρόλο του παντογνώστη,ούτε του φιλεύσπλαχνου αλλά ούτε και να κρίνω ιδεολογίες και απόψεις.

             Ξεκινώντας λοιπόν θα ήθελα να υπενθυμίσω πόσο σημαντική είναι η μόρφωση για τη διάπλαση ενός υγιή ατόμου.Σίγουρα μεταξύ μας υπάρχουν ακόμα γενιές οι οποίες στερήθηκαν βασικής μορφώσεως και δυστυχώς όχι από επιλογή τους, αφού συνήθως κάποιος άλλος τους το επέβαλλε.Πως λοιπόν εσύ γονέα θα στερήσεις κάτι από ένα παιδάκι; Πως θα κάνεις το ίδιο πράγμα,που σου στοίχησε,σε έναν άλλον άνθρωπο; ( Εδώ να αναφέρω πως ως Έλληνας νιώθω τιμή όταν κάποιος αλλοδαπός θα διδαχθεί την ιστορία και την γλώσσα μας, θα μυηθεί στον πολιτισμό μας και εν τέλει θα γίνει πρεσβευτής αυτού.)

             Για την ιστορία του τόπου να πω πως ο Νομός Πρέβεζας περιλαμβάνει 3 Ποντιακά χωριά και ένα Μικρασιάτικο. Θεωρώ λοιπόν αδιανόητο να βλέπω τις ιστορίες που οι παππούδες μας διηγήθηκαν να επαναλαμβάνονται και εμείς να μην προσφέρουμε χείρα βοηθείας. Και δεν έχει καμμία σημασία εάν ο πρόσφυγας του ’22 ήταν Έλληνας και τώρα είναι Σύριος. Είμαστε όλοι άνθρωποι και ως άνθρωποι θα έπρεπε να ενεργούμε. Για τα υπόλοιπα χωριά του Νομού,τα οποία κατοικούνται από Ηπειρώτες διαφόρων καταγωγών,να θυμίσω ότι η Ήπειρος είναι η περιοχή ,καθ’όλη τη διάρκεια της ιστορίας που είχε το μεγαλύτερο ποσοστό Ελλήνων μεταναστών στο εξωτερικό,όπως μαρτυρούν και τα δεκάδες ηπειρώτικα τραγούδια που αναφέρονται στην ξενιτιά. Ακόμη οι Ηπειρώτες ήταν αυτοί που πρωτοστάτησαν στο Έπος του 1940 και πολέμησαν τον εχθρό με πρωτοφανή αυτοθυσία. Έναν εχθρό που είχε ως σημαία του το ναζισμό και το φασισμό, ιδεολογίες καταστροφικές για την ανθρωπότητα. Ιδεολογίες που έκαναν τους Έλληνες να θρηνήσουν δεκάδες χιλιάδες ψυχές και το ’22 και το ’40. Πως λοιπόν ΄Ελληνα θα επιστρέψεις σε αυτές τις ιδεολογίες; Πως θα αφήσεις τον ρατσισμό να σε κάνει κομμάτι του φονικού εαυτού του,που σκότωσε και ξερίζωσε τους προγόνους σου;

           Είναι ευρέως γνωστό πως το πρόβλημα είναι οι πολιτικοί και η πολιτική που ακολουθούν. Η Ελλάδα στερείται πολιτικής ανεξαρτήτως αριστερής,δεξιάς ή κεντρώας κυβέρνησης. Η Τουρκία από την άλλη ακολουθεί μια εχθρική πολιτική (βλ. Κυπριακό, Κουρδικό, προσφυγικό),ο πυρήνας της Ευρωπαϊκής πολιτικής σφυρίζει κλέφτικα και οι Αμερικανοί ολοένα και μεγαλώνουν το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής “ταϊζοντας” εξτρεμιστικές ομάδες. Δεν κάνω πολιτική ανάλυση με τα παραπάνω γραφόμενα. Στόχος μου είναι να δείξω πως οι πρόσφυγες δεν είναι το πρόβλημα,αλλά οι πολιτικοί είναι αυτοί οι οποίοι δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο προβλημάτων λόγω της ανικανότητάς τους να καθίσουν ουσιαστικά σε ένα τραπέζι και να δώσουν λύσεις, παρά μόνο χρησιμοποιούν τους πρόσφυγες για τη δική τους ,εσωτερικής και εξωτερικής κατανάλωσης, πολιτική.

         Όπως ίσως ήδη καταλάβατε,το κείμενο μου αναφέρεται σε όλες αυτές τις οικογένειες που θέλουν να βρουν καταφύγιο στη χώρα μας,στα παιδάκια και στους ήρωες γονείς τους. Γι’ αυτό θα ήθελα να αναφέρω κάποια πράγματα για την χώρα απ’όπου προέρχονται.( Σίγουρα μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλοί μετανάστες, λαθραίοι ή μη, από Αφγανιστάν,Πακιστάν, Μαρόκο κ.α. Ίσως η πλειοψηφία αυτών θα έπρεπε να επιστραφεί στις χώρες καταγωγής τους, διότι η Ελλάδα δεν αντέχει όλο αυτό τον όγκο εισρροής ανθρώπων. Οι ειδικοί θα αποφασίσουν. Αλλά πιστεύω πως όλοι αξίζουν ανθρώπινης μεταχείρισης,ανεξαρτήτως καταγωγής και θρησκείας). Στην Συρία λοιπόν υπάρχουν 3 θρησκείες , το Ισλάμ(87%), ο Χριστιανισμός (10%) και ο Δρουζισμός (3%), οι πιστοί των οποίων ζούσαν πάντα ειρηνικά με σεβασμό ο ένας στα πιστεύω του άλλου( μέχρι την εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους-πράγμα που οι Σύριοι δεν αποφάσισαν), την ώρα που εμείς μετά βίας χτίσαμε ένα τζαμί στην Αθήνα για τους μουσουλμάνους. Η γαστρονομία μας και η μουσική μας έχει επιρρεαστεί στο έπακρον από την κουλτούρα της Μέσης Ανατολής. Η ποικίλα χρήση των διαφόρων μπαχαρικών,η εισαγωγή λαχανικών χιλιάδες χρόνια πριν,από την Μέση Ανατολή(όπως η μελιτζάνα και τα εσπεριδοειδή και τα σταφύλια) που ενσωματώθηκαν στην καθημερινότητα μας, όλα σχεδόν τα σιροπιαστά γλυκά αλλά και το εθνικό μας γρήγορο φαγητό,ο γύρος, είναι κάποια από τα παραδείγματα επιρροής στην γαστρονομική μας κουλτούρα. Στοιχεία της αραβικής μουσικής θα βρεις σίγουρα στη λαϊκή,ρεμπέτικη και ποπ ελληνική μουσική σκηνή, καθώς και στην παραδοσιακή μουσική μας. Μην νομίζετε λοιπόν πως ο Συριακός λαός είναι ένας φτωχός λαός. Είναι ένας λαός που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από πολλά ευρωπαϊκά κράτη.

           Άγνωστο σε πολλούς είναι ότι η Συριακή γη φιλοξένησε πολλές φορές τους Έλληνες.Μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο (1919-1922) Έλληνες ξέφυγαν από την Μικρασιατική Καταστροφή,διαφεύγοντας σε πόλεις της Συρίας( περί τις 17.000). Το 1939 όταν το Σαντζάκιο της Αλεξανδρέττας προσαρτήθηκε στη Τουρκία, περίπου 12.000 ΄Ελληνες κατέφυγαν στη Δαμασκό και στο Χαλέπι. Τέλος, περίπου 20.000 Έλληνες, κυρίως νησιώτες, για να ξεφύγουν της ναζιστικής κατοχής,διέφυγαν μέσω Τουρκίας στη Συρία (δηλαδή το αντίστροφο που γίνεται σήμερα).

       Κλείνοντας θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι με πολλούς λαούς μας ενώνουν πολλά περισσότερα απ’ότι μας χωρίζουν,και σίγουρα ο Συριακός λαός είναι ένας από αυτούς.Οι Έλληνες ξέρουμε τι σημαίνει αλληλεγγύη, το έχουμε αποδείξει πολλές φορές, ίσως μέσα στις δυσκολίες μας το ξεχάσαμε κάπως. Ελπίζω να ανοίξουμε τις αγκαλιές μας για αυτά τα παιδιά και να τα καλωσορίσουμε στα θρανία των δικών μας παιδιών.Ας αγωνιστούμε για το μέλλον τους,όπως θα κάναμε και για το μέλλον των δικών μας παιδιών.

 

                                                            […]Επειδή πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δεν        μου δώσατε να πιω,ξένος ήμουν και δεν με φιλοξενήσατε,γυμνός και δεν με ντύσατε,ασθενής και σε φυλακή και δεν με επισκεφθήκατε[…]Σας διαβεβαιώνω, καθόσον δεν το κάνατε αυτό σε έναν από τους ελάχιστους,δεν το κάνατε ούτε σε εμένα.        ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 25:35-46

 

1 σχόλιο για “Πρέβεζα : Οι Πρόσφυγες και εμείς του Σάββα Καρίπογλου”

  1. Ο/Η Χριστίνα Ιορδανίδου λέει:

    Είμαι περήφανη που βγαίνουν στον κόσμο Άνθρωποι που αγαπούν τον άνθρωπο και δεν φοβούνται να πουν την γνώμη αλλά και να προσφέρουν, Μπράβο!

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Παρόμοια άρθρα