Πέμπτη, 28/03/2024 | 23:53

Οι μέρες που έρχονται… Καλό μήνα σε όλους και σε όλες! Του Σπύρου Πλέουρα

815 Προβολές
Σπύρος Πλέουρας | 01/12/2018, 12:58 πμ | 0 σχόλια

 

 

Γίνεται από πολύ κόσμο υπομονή, για να έρθει αυτός ο μήνας. Συμβαίνει κάθε χρόνο αυτό, αυτό που δεν μπορώ να πω με ακρίβεια, είναι εάν φέτος η υπομονή είχε μετραπεί σε άκρατη προσμονή. Ο πρώτος του Χειμώνα αυτός που ανοίγει την αυλαία για τη χειμωνιάτικη παράσταση. Δεκέμβρης λοιπόν; Ε, και χορεύουμε; Όπως θα΄λεγε μια φίλη. Καλός είναι και σε μας και σε ορισμένες περιπτώσεις… ηδύς ο Δεκέμβρης είναι οι γιορτές που ξεκινούν, οι γιορτές που είναι στη μέση του, προς το τέλος, ενώ κλείνοντας δεν αφήνει παραπουνόμενο ότι τον πρώτο μήνα του νέου έτους, του αφήνει ονομαστικές εορτές. Ο Δεκέμβρης λοιπόν είναι εδώ, η θερμοκρασία αρχίζει να υποχωρεί, η αγορά περιμένει να τονωθεί κι ένα ακόμη τέτοιο κείμενο περιμένει να … εξιλεωθεί. Μακάρι μέσα σε όλα αυτά, ο κόσμος που περιμένει πως και πως αυτή την περίοδο, να γοητευτεί και να χαμογελάσει όσο περισσότερο γίνεται. Αυτές οι γιορτές είναι για να μοιραζόμαστε μοναδικές στιγμές μ’ αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν. Και όχι περιοριστικά ή αποκλειστικά στο προηγούμενο, είναι μέρες για να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να μπορέσουμε να αγαπήσουμε  τους εαυτούς μας- αφού τους έχουμε διορθώσει πρώτα- για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε και τους άλλους. Όσο για το τυχερό μας αστέρι; Δεν μπορεί όπου κι αν έχει κρυφτεί, κάποια στιγμή θα εμφανιστεί…  Γιορτές έρχονται και μαζί τους κόσμος, δικός μας κόσμος, συγγενείς, φίλοι, φίλες που εργάζονται αλλού κι έρχονται στον τόπο τους, να περάσουν τις μέρες των Χριστουγέννων. Φώτα, λαμπιόνια, για να είμαι ειλικρινής όταν υπάρχουν μόνο κίτρινα φώτα και δεν υπάρχουν άλλα χρώματα, όπως εκείνο το υπέροχο μπλε με το οποίο στολίζει ο Δήμος Ζηρού, μοιάζει ολίγον καταθλιπτικό το τοπίο. Γούστα είναι αυτά, θα μου πείτε και θα έχετε και δίκιο. Ο χρόνος θα συνεχίσει το ταξίδι του, χωρίς να μας ρωτήσει χωρίς να μας κάνει τη χάρη, να κρατήσει κοντά μας, ανθρώπους, στιγμές, συναισθήματα. Σαν οδοστρωτήρας με άχαρο και κυνικό τρόπο, θα σαρώσει τα πάντα στο διάβα του. Αυτό έκανε πάντα, έτσι ήταν πάντα, τώρα θα αλλάξει; Πρόσωπα που δεν είναι εδώ και το χειρότερο; Πρόσωπα που δεν είναι καν αλλού. Θα επιμένω να γράφω για τα “καλά μας πνεύματα” για το νιώθω. Έρχονται φίλοι από τα παλιά και νοσταλγούν. Πως τολμάς και νοσταλγείς φίλε μου; Περιμένουν να συναντήσουμε τη μουσική που αγαπάμε στο “γνωστό μέρος” που δεν είναι πια γνωστό, σε πιο νέους ανθρώπους, αλλά άγνωστο. Εσύ όμως το έχεις ζήσει και νιώθεις προνομιούχος; Δεν ξέρω, αν θα’ πρεπε. Δε σας κρύβω ότι μου αρέσουν οι Χριστουγεννιάτικερς ταινίες, τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και θα ήθελα και η ατμόσφαιρα όταν θα φτάσουν εκείνες οι Άγιες μέρες, να είναι όπως πρέπει κι αυτό πρέπει να το νιώθουν και οι καταστηματάρχες μας και να το προσφέρουν στον κόσμο. Αν δεν το νιώθουν δεν θα καταφέρουν να δώσουν και να μοιραστούν με τον κόσμο εκείνα τα απλά πράγματα που κάνουν τις στιγμές, μαγικές. Οι μέρες που έρχονται να είναι οι καλύτερες για τον καθένα προσωπικά και καλό είναι στο μέτρο του δυνατού ο καθένας, αυτές τις μέρες να στηρίζουμε στην πράξη, τις κοινωνικές εκείνες ομάδες που το χρειάζονται περισσότερο. Καλό μήνα σε όλους και σε όλες…

 

ΥΓ : Η Φωτογραφία είναι από την πόλη που γεννήθηκα… Τη Στοκχόλμη.

 

Σπύρος Πλέουρας

 

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Παρόμοια άρθρα