Παρακολουθώντας μάθημα ιστιοπλοίας του Ναυτικού όμιλου Πρέβεζας, ο Σπύρος Πριόβολος σχολίασε στο διαδίκτυο, με τον παρακάτω τρόπο:
Μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε ένα ηλιόλουστο πρωινό Σαββάτου, αρχές Απρίλη, στη μαρίνα της Πρέβεζας. Καπετανάκια από 6 έως και 12 ετών ετοιμάζονταν να ξεκινήσουν το μάθημα ιστιοπλοΐας, που διοργάνωνε ο Ναυτικός Όμιλος Πρέβεζας.
Στάθηκα και τα παρατηρούσα συλλογικά να αρματώνουν τα σκάφη, να κάνουν καντηλίτσες, να μιλάνε για μπαρούμες, για μάτσα και ένα σωρό άλλες ναυτικές ορολογίες που δεν γνωρίζουν καλά καλά και μεγάλοι που ασχολούνται με τη θάλασσα.
Την ώρα που συνομήλικά τους έβλεπαν τηλεόραση ή έπαιζαν παιχνίδια στο computer, απομονωμένα από ανθρώπους, τα παιδάκια αυτά, ετοιμάζονταν να πέσουν στην θάλασσα, ακούγοντας προσεκτικά το δάσκαλό τους, που τους μάθαινε όχι μόνο να πλέουν σωστά και με ασφάλεια, εκμεταλλευόμενοι μόνο τη δύναμη του ανέμου, αλλά και πως να αρματώνουν το σκάφος, να δένουν τα σχοινιά και να το ρίχνουν στη θάλασσα. Στη θάλασσα μάθαιναν πως ανάλογα με το ρότα που ήθελαν να χαράξουν, να «διαβάζουν τον καιρό» και να ρυθμίζουν τα πανιά ανάλογα με την κατεύθυνση και την ταχύτητα του ανέμου.
Φυσικά το κυριότερο όλων θεωρώ, δεν είναι μόνο τα μαθήματα ιστιοπλοΐας και γενικότερα η ναυτική τέχνη που περιλαμβάνει και βασικά στοιχεία πρόγνωσης καιρού από σημάδια της θάλασσας αλλά το παιδί γίνεται υπεύθυνο και προσεκτικό. Μαθαίνει να λειτουργεί συλλογικά με το ζευγάρι του για να επιτύχουν το στόχο τους. Μαθαίνουν σιγά σιγά να ταξιδεύουν μόνα τους, που πέρα από την ικανοποίηση τα γεμίζει με αυτοπεποίθηση. Μαθαίνουν στην ευγενή άμιλλα μιας και σε λίγο θα συμμετέχουν σε διασυλλογικούς αγώνες. Γιατί η ιστιοπλοΐα είναι ένα άθλημα που απευθύνεται σε όλα τα παιδιά ανεξάρτητα φύλου και σωματικής διάπλασης. Όπως γνωρίζουμε, η ιστιοπλοΐα ξεκινά ως χόμπι και γίνεται τρόπος ζωής που διαρκεί για πάντα.
Μεγαλώνοντας , ώριμοι πλέον θα ασχοληθούν με την ιστιοπλοΐα ανοιχτής θάλασσας που θα του ανοίξει πλέον άλλους ορίζοντες στην άθληση, στη διασκέδαση αλλά και ίσως σε επαγγελματική αποκατάσταση.
Δεν θα ξεχάσω πως αντέδρασαν όταν είχε χαθεί μια θήκη αναπτήρα για φίμωμα των σχοινιών. Έψαξαν αλλά δεν τη βρήκαν. Εκεί που ήταν έτοιμοι να πέσουν στη θάλασσα, ο δάσκαλός τους του ανακοινώνει ότι αν στα επόμενα πέντε λεπτά, δεν βρεθεί η θήκη, ακυρώνεται το μάθημα. Συλλογικά όλα χτένισαν την περιοχή και σε δυο λεπτά βρέθηκε !!!!
Τα μαθήματα φυσικά απαιτούν πειθαρχία, αλλά με μαεστρία ο δάσκαλος ξέρει να μετατρέπει το μάθημα και σε διασκέδαση για να γίνει αρεστό ιδιαίτερα στα μικρά παιδάκια.
Σε μια χώρα που περιβάλλεται κατ’ αναλογία με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην υφήλιο, αλλά και σε μια παραθαλάσσια πόλη σαν την Πρέβεζα που κατακλύζεται σχεδόν όλο το χρόνο με τουριστικά σκάφη, η ενασχόληση μικρών παιδιών με την ιστιοπλοΐα. Δεν είναι δυνατόν στην Πρέβεζα με την ναυτική παράδοση, που φιλοξενεί την «Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Ηπείρου» που οι απόφοιτοι γίνονται αξιωματικοί στα ποντοπόρα πλοία αλλά και με Ι.Ε.Κ. (Δημόσιο Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης, για αποφοίτους Λυκείου) ειδικότητας «Κυβερνητών σκαφών αναψυχής» να μην εκπαιδεύονται οι νέοι με την τέχνη της θάλασσας, όταν ακόμα και σε μικρές πόλεις υπάρχουν αντίστοιχες σχολές.
Έμαθα ότι ήδη έχουν ξεκινήσει και μαθήματα ιστιοπλοΐας ανοιχτής θαλάσσης.
