δεν επιθυμούν να συμβιβαστούν με τα συνηθισμένα, όσο υπάρχει σεβασμός και
λατρεία στη φύση κι όσο η συνεργασία κυριαρχεί, στην πόλη της Πρέβεζας, οι
πολίτες θα αισθάνονται προνομιούχοι και δραπέτες των κοινότυπων και των
τετριμμένων. Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015, η ιδέα είχε πέσει από νωρίς και
αγκαλιάστηκε από όλο τον κόσμο. Πικ Νικ, στους Αγίους Αποστόλους. Μοναδική
πρωτοβουλία και μοναδική εμπειρία. Παιχνίδια, χαλαρές καταστάσεις, φιλικές
συναντήσεις και γενικά μια άλλη εντελώς κατάσταση.
Οι ποδηλάτες ξεκίνησαν 11.30 το πρωί από το κιόσκι της πλατείας Ανδρούτσου, με προορισμό την ειδυλλιακή περιοχή όπου ήταν κάποτε οι κατασκηνώσεις, των Αγίων Αποστόλων Η ΤΟΜΗ στην ενημέρωση, βρέθηκε
και θαύμασε την πανσπερμία στον πολιτισμό αυτού του τόπου και κυρίως θαύμασε το
πόσο αγαστά συνεργάζονται 16 πολιτιστικοί σύλλογοι , διαφορετικών πολιτιστικών
αντικειμένων, όλοι μαζί!
Το αποτέλεσμα; Ασύλληπτο και βέβαια αφού έγινε η αρχή,
θα δούμε και την άνοιξη, αλλά και το φθινόπωρο του νέου έτους, πικ νικ. Στη
διοργάνωση; ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ CLUB ΦΙΛΩΝ ΒΕΣΠΑΣ KAI ΤΟΥ
ΚΛΑΣΣΙΚΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ.
Στη συμμετοχή; Εικαστικό
Εργαστήρι Παντοκράτορα, Ελληνική Εταιρία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού/Τοπική
Επιτροπή Πρέβεζας, Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία Παράρτημα Πρέβεζας, Θεατρικό
Εργαστήρι Πρέβεζας, Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας, Μουσικό σχολείο Πρέβεζας, Πολιτιστικός Σύλλογος “Πρέβεζα”, Σκακιστική
Ένωση Πρέβεζας, Σύλλογος γυναικών Αγίου
Θωμά, Σύλλογος Δρομέων Πρέβεζας, Σύλλογος Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης Πρέβεζας, Σύμπραξη
Εθελοντικής Κοινωνικής, Περιβαλλοντικής & Ανθρωπιστικής Δράσης Ενεργών
Πολιτών Πρεβέζης “Ανθρώπολις”, Σύλλογος Καλαθοσφαίρισης
“Νικόπολη”, .Σύλλογος Φίλων του «Αμπαλί» Πρέβεζας, Σώμα Ελληνικού
Οδηγισμού Πρέβεζας, Φιλαθλητικός Γ.Σ. Πρέβεζας και βέβαια εκατοντάδες πολίτες
που το απήλαυσαν πραγματικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μοναδικός από τους αιρετούς φορείς που συμμετείχε και μάλιστα έκανε τη διαδρομή κανονικά με το ποδήλατό του, ήταν ο πρόεδρος του Εμπορικού επιμελητηρίου Πρέβεζας Γιάννης Γιαμάς!
Σε συνομιλία που είχαμε με τον Χρήστο Αραβαντινό
και τον Σπύρο Κανιώρη, «μυηθήκαμε» αμέσως, στο τι πραγματικά ήθελαν να χαρίσουν
τόσοι σύλλογοι, τόσοι άνθρωποι, στους εαυτούς τους, στους ανθρώπους που αγαπούν
και τους αγαπάνε και στην πόλη της Πρέβεζας, που λατρεύουν. Ενθουσιασμένοι για
την επιτυχία αυτής της πολιτιστικής πρωτοβουλίας, μας δόθηκε η ευκαιρία να
συνομιλήσουμε μαζί τους και να διαπιστώσουμε ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι με
φλόγα, αυτή η περιοχή μπορεί και να καμαρώνει και να αισιοδοξεί και να ελπίζει.
Σε ερώτησή μας πως ξεκίνησε αυτή η πρωτοβουλία, ο Χρήστος Αραβαντινός, ήταν
αφοπλιστικός: «Οι εικόνες που έχω από εδώ είναι από πολύ παλιά, που μας φέρνανε
εδώ και φέτος, ήρθα για πρώτη φορά, την πρωτομαγιά. Μου θύμισε αυτό το όμορφο
παρελθόν. Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Το σημαντικό βέβαια ήταν ότι ενώ
ξεκίνησα να το κάνω μόνος μου, αλλά αν δεν έβρισκα τα παιδιά, τους ποδηλάτες
και στη συνέχεια που μπήκαν όλοι οι σύλλογοι, δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι
τέτοιο. Είμαι ευτυχισμένος που βλέπω χαρούμενα πρόσωπα, που ακούω γέλια
παιδιών, σε ένα τέτοιο όμορφο περιβάλλον. Ήδη σκεφτόμαστε για την άνοιξη να
κάνουμε το 2ο πικ νικ, που νομίζω ότι θα είναι ακόμα καλύτερο». Για
ανάγκες των καιρών μίλησε ο Σπύρος Κανιώρης, σημειώνοντας: «Η κοινωνία
αυτοδιαχειρίζεται, παίρνει τις πρωτοβουλίες μόνη της και κοιτάζει να βρει
λύσεις πραγματικές μέσα από τις άμεσες ανάγκες της και στην πραγματική φύση,
από εκεί που έχουμε ξεκοπεί. Δυστυχώς η Πρέβεζα, παρότι είναι μια πράσινη πόλη,
μια πράσινη περιοχή, έχει αποκοπεί από τη φύση της. Έχει αποκοπεί λόγω λάθος
νοοτροπίας, λόγω λάθος μοντέλου των τελευταίων δεκαετιών που οι άνθρωποι
νομίσαμε όλοι ότι το πρόβλημα λύνεται με δυο τηλεοράσεις, δύο αυτοκίνητα και
δυο σπίτια. Και δεν ξέρουμε τι θα πει πράσινο, δεν ξέρουμε τι θα πει παρέα, δεν
ξέρουμε τι θα πει ομάδα, δεν ξέρουμε τι θα πει ομαδική διασκέδαση, ψυχαγωγία
κλπ. Πάνω σ’ αυτή λογική, ήταν εύκολο η ιδέα να γίνει κάτι, μεγάλωσε πάρα πολύ
από ένα μικρό δρώμενο και βάζοντας και όλους τους φορείς μέσα-οι ποδηλάτες
έχουν μια εμπειρία σ’ αυτή δραστηριότητα- με τον Χρήστο, τα κορίτσια την
Αλεξία, Τη Σίσσυ, τον Γιώργο, να μη λέω ονόματα και ξεχάσω κάποιους, κάναμε τις
συσκέψεις συμμετείχαν 16 φορείς, ίσως και περισσότεροι που δεν μπορούσαν να
συμμετέχουν, δηλαδή και μουσικοί κ.α. Αρχικά ο καιρός είχε ρίσκο, μετά υπήρχε η
σκέψη αν θα μπορέσουμε να κάνουμε το 2015, το φθινοπωρινό πικ νικ ή θα πάμε
κατευθείαν την άνοιξη. Είπαμε να ρισκάρουμε και τελικά ο καιρός, μας δικαίωσε!.
Σε κάποια στιγμή του επισημάναμε ότι οικογένειες σκέφτονται να το καθιερώσουν
Σαββατοκύριακα, το πιν νικ στους Αγίους Αποστόλους, σχολίασε: « Το όλο γεγονός
διεγείρει σκέψεις, παρελθόντα χρόνο, παρελθούσα ζωή και επιστρέφουν οι άνθρωποι
πίσω και τα βρίσκουν μπροστά τους. Δεν είναι τίποτα να έρθει κανείς με τρεις
οικογένειες στους Αγίους Αποστόλους και να φάει και να πιει κάτω από τις άγριες,
αρχέγονες βελανιδιές. Σημαντικό όμως θέλω να πω ότι είναι ότι αυτό το μαγικό μέρος
των Αγίων Αποστόλων- ίσως το πιο ενδιαφέρον επίπεδο ως δημόσιου χώρου- είναι εγκαταλειμμένος,
η θαλάσσια ζώνη του κινδυνεύει με καταστροφή, το εκκλησάκι έχει ήδη πέσει και
δεν αντιδρά κανένας. Συνέχεια χάνουμε ενεργή γη, χρήσιμη γη, που γίνεται
θάλασσα και δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτή η ιστορία. Κάνουμε μια έκκληση στις αρχές,
άμεσα σε επίπεδο υπουργείων, να δώσουν λύση κατεπειγόντως, ώστε να σταματήσει η
διάβρωση , διότι δεν θα μείνει τίποτα στο τέλος. Η ταχύτητα της καταστροφής είναι
μεγάλη και εμείς ως πολίτες μετά, να χτίσουμε πάνω σ’ αυτή την πανέμορφη γη.
Ένα πολιτιστικό πάρκο, ένα πολιτιστικό κέντρο, ένα αθλητικό κέντρο, να έρχεται
όλη η πόλη, να απολαμβάνει τη φύση. Ήταν πολύ εύκολη και πολύ όμορφη η
ποδηλατάδα, ήταν πολύ γλυκιά σε 6-7 χιλιόμετρα, αλλά ήταν δίπλα στη θάλασσα που
ζητά πάντα έναν ποδηλατόδρομο από το λιμάνι, μέχρι τον Άγιο Θωμά, δυστυχώς δεν
το έχουμε ακόμα, ελπίζω κάποτε να τον αποκτήσουμε ώστε τα παράλια της πόλης της
Πρέβεζας, να ενώνονται με έναν πεζόδρομο-ποδηλατόδρομο που να μπορούν οι
πολίτες, αλλά και οι ξένοι, όλο τον χρόνο να απολαμβάνουμε τέτοιες στιγμές. Τέλος
τόσο στον Χρήστο Αραβαντινό όσο και στον Σπύρο Κανιώρη, ζητήσαμε να στείλουν το
δικό τους μήνυμα στον κόσμο, που για τον Ά ή Β΄λόγο, δεν κατάφερε να συμμετέχει
στο πικ νικ των Αγίων Αποστόλων. Σπύρος Κανιώρης: Αφήνουμε την εσωστρέφεια και
τον ατομισμό και βγαίνουμε στη φύση, ομαδικά όλοι μαζί, διότι η καλή ζωή όλους μας
ενώνει κι αυτό πρέπει να επιδιώξουμε και ειδικά σ’ αυτές τις εξόδους τις ομαδικές
που έχουν πολυποικιλότητα. Σήμερα έχουμε τους φωτογράφους που κάνουν διαγωνισμό
φωτογραφίας, έχουμε τους σκακιστές που κάνουν μαθήματα σκάκι, έχουμε τα παιδικά
παιχνίδια, έχουμε τους μουσικούς που παίζουν και έχουμε το αμπαλί που ήρθε όλος
ο σύλλογος. Όλοι οι συμμετέχοντες, συμμετείχαν σε όλα και πιο πολύ συμμετείχαν
οι παρέες, με τα τραπεζομάντηλα κάτω, ομαδικά, ο ένας κερνάει τον άλλον. Αυτή είναι
η ζωή μας και γι’ αυτό είμαστε εδώ. Όλη στη φύση και ομαδικά από εδώ και πέρα,
δεν θα χάσει κανένας μας, όλοι να κερδίσουμε.». Χρήστος Αραβαντινός: Ζούμε την
εποχή, της μοναξιάς του πλήθους, μπορεί να φαινόμαστε όλοι μαζί, αλλά συνήθως
οι άνθρωποι είναι μοναχικοί. Είναι ευκαιρία να έρθουμε κοντά, το έχουμε ανάγκη-
πρώτ’ απ’ ‘όλα κι εγώ το έχω ανάγκη και οι ιδέες έτσι προκύπτουν από τις ανάγκες
μας- να είμαστε ο ένας κοντά στον άλλον. Νιώθουμε χαρά έτσι, ευτυχία και νομίζω
ότι είναι το κατάλληλο timing, μετά
από αυτή τη διοργάνωση, να πούμε καλό χειμώνα.»
Από τον σύλλογο Σκάκι, ο Νίκος
Καχριμάνης είπε με τη σειρά του: «Εμείς ευχαρίστως δεχθήκαμε την πρόσκληση των
παιδιών και ήρθαμε μαζί τους, για να φέρουμε για μία ακόμη φορά, το σκάκι
κοντά, στα παιδιά, τη νεολαία μας ακόμα και κοντά στην εξοχή και όπως είπε και
ο Χρήστος, καλό χειμώνα από δω και μπρος.». Ήταν μια υπέροχη πρωτοβουλία που
είχε τις βάσεις για να συνεχίσει, άλλωστε η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, η
αρχή έγινε και ήταν μαγική. Καλή συνέχεια και συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.
Φωτογραφίες: Ανδριάνα Σολδάτου- Βασίλης Γκίκας
Κείμενο: Σπύρος Πλέουρας
