Στυλιάδου
«Μαμά, έρχομαι» της Ράνιας Στυλιάδου
Λένε πως στη ζωή αν χάσεις ένα τρένο, να περιμένεις το άλλο που θα περάσει για να ανέβεις. Κι εκεί ανακουφίζεσαι και λες «οπ, υπάρχει […]
Διαβάστε περισσότεραΑυτή η ιστορία δεν είχε ήρωες, μόνο πόνο είχε-Της Ράνιας Στυλιάδου
Είπαν πως κάποιοι «άνθρωποι» σε έσπρωξαν στη θάλασσα και πνίγηκες. Είπαν πως κίνησες για την Κρήτη μα δεν πρόκαμες να φθάσεις. Είπαν πως είχες κόψει […]
Διαβάστε περισσότεραΤα παπούτσια του Χρήστου-Γράφει η Ράνια Στυλιάδου
Είναι σα να μην έχεις φάει επί μέρες και να περιμένεις τη στιγμή που κάποιος θα βρεθεί να σου δώσει ένα πιάτο φαγητό. Δεν σε […]
Διαβάστε περισσότεραΌταν η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές και όχι στις ομοιότητες-Της Ουρανίας Στυλιάδου
Άτομα με αναπηρία, με ειδικές ανάγκες, με ιδιαίτερες ικανότητες. Συνάνθρωποί μας. Κομμάτι της κοινωνικής αλυσίδας. Μέλη μίας «ειδικής ομάδας» της οποίας εν δυνάμει μέλη είμαστε […]
Διαβάστε περισσότεραΑλεξάνδρα Στυλιάδου μαθήτρια έκτης Δημοτικού: Πάρε αγκαλιά ένα αδέσποτο
Πάρε αγκαλιά ένα αδέσποτο Λένε ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος και ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου. Υπάρχουν πολλά πράγματα, πολλά περιστατικά και πολλές […]
Διαβάστε περισσότερα