Το ιστορικό γεγονός της θυσίας των Σουλιωτισσών και των Σουλιωτών που έπεσαν από το Ζάλλογο παρά να πέσουν στα χέρα των Τουρκαλβανών είναι ένα ιστορικό γεγονός που έγινε γνωστό σε όλη την Ευρώπη και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.
Οι Σουλιώτισσες και οι Σουλιώτες με τα παιδιά τους προτίμησαν, με μία πράξη αυτοθυσίας, αντί να ατιμαστούν από τον αιώνιο εχθρό τους, να πέσουν από την άκρη του γκρεμού. Ορισμένες πηγές της εποχής, ή μεταγενέστερες, αναφέρουν πως οι Σουλιώτισσες έπεσαν «εν χορώ» και τραγουδώντας.
Ο χορός του Ζαλλόγου είναι ασφαλώς ένα ιστορικό γεγονός που συγκλόνισε την Ευρώπη και πολλά άλλα κράτη του υπόλοιπου κόσμου κι όμως στην Πρέβεζα (οι φορείς μας δηλαδή και δη ο Δήμος Πρέβεζας) δεν του δίνουμε την αξία που του πρέπει.
Ναι το Σάββατο 25 Οκτωβρίου πήγαν εκεί εκπρόσωποι φορέων ο Αντιπεριφερειάρχης Αναστάσιος Δράκος, ο Δήμαρχος Πρέβεζας Νίκος Γεωργάκος, αντιδήμαρχοι κατέθεσαν στεφάνια, σχολεία , χορευτικά κλπ, αλλά ειλικρινά πιστεύετε ότι αυτός είναι ο μέγιστος τρόπος τιμής ή ο μέγιστος τρόπος προβολής για ένα τόσο συγκλονιστικό ιστορικό γεγονός που έγινε στον τόπο μας;
Από όλα τα μέρη της χώρας και από μέρη του εξωτερικού θα μπορούσαν να είναι εδώ, για να τιμήσουν ένα τόσο σημαντικό ιστορικό γεγονός και όχι να γίνεται σαν να είναι μία σύναξη “Μεταξύ γνωστών και φίλων”.
Είναι κρίμα πραγματικά που εδώ και πολλά χρόνια συνεχίζει να υφίσταται αυτή η κατάσταση και δεν υπήρξε ένας Δήμαρχος, ένας αντιδήμαρχος πολιτισμού όλα αυτά τα χρόνια που να μπορέσουν να κάνουν αυτό που πραγματικά αξίζει και σε τιμή και προβολή ο χορός του Ζαλόγγου.
Αλήθεια οι εκπρόσωποι των φορέων μας είναι απόλυτα ικανοποιημένοι από τον τρόπο που γίνεται αυτή η γιορτή μνήμης; Δεν έχει περιθώρια αναβάθμισης; Αυτό είναι το τέρμα της; Αυτό είναι το ταβάνι της;
Λυπάμαι πολύ, αν οι ίδιοι αισθάνονται ότι επιτελούν εις ακέραιον το καθήκον τους γι’ αυτή τη γιορτή τιμής και μνήμης, δικαιώμά τους. Όμως δεν μπορούν να μας πείσουν ότι ο τρόπος που γίνεται αυτή η γιορτή τιμής και και μνήμης είναι ότι καλύτερο.
Σπύρος Πλέουρας
