Ο γνωστός δικηγόρος Βασίλης Γιάπρος συνήθιζε κάνα δεκαήμερο περίπου μετά την ονομαστική του εορτή να κάνει ένα τραπέζι στους φίλους του στο Μητρόπολις Καφέ.
Φέτος που δεν λειτουργεί το Μητρόπολις καφέ; Προσέξτε δεν γράφω για τίτλους τέλους στο Μητρόπολις Καφέ και θα εξηγήσω το γιατί προς τον επίλογο του κειμένου.
Μητρόπολις Καφέ δεν υπήρχε όμως όσο αψεγάδιαστος δικηγόρος είναι, άλλο τόσο οργανωτικός είναι ο Βασίλης Γιάπρος και στήθηκε μια μοναδική βραδιά στην ταβέρνα-εστιατόριο “ΤΟ ΒΑΘΥ” στην Πρέβεζα την Τρίτη 14 Ιανουαρίου.
Μόνη διαφορά; ο συνδυασμός του τραπεζιού του Βασίλη Γιάπρου για την ονομαστική του εορτή, με μια βραδιά τιμής, χαράς και συγκίνησης για τον Μεγάλο Αρτίστα της Εστίασης, τον Σπύρο Κόκκαλη.
Κατά την ομιλία του ο Βασίλης Γιάπρος έκανε μια ιστορική αναδρομή στα καταστήματα του Σπύρου Κόκκαλη, αλλά και την πολιτική, αθλητική και την κοινωνική του προσφορά. Θυμηθήκαμε το Avantage, το “Παρά πέντε” και γενικά ήταν ένα υπέροχο ταξίδι στο χρόνο που περιλάμβανε μάλιστα και σπαρταριστές ιστορίες.
Είναι γνωστή η αδελφική σχέση αγάπης ανάμεσα στον δικηγόρο Βασίλη Γιάπρο και τον Αντιδήμαρχο κοινωνικής πολιτικής του Δήμου Πρέβεζας Σπύρο Κόκκαλη και ο Βασίλης μίλησε μέσα από την καρδιά του και ο Σπύρος όπως είναι φυσικό συγκινήθηκε. Συγκινήθηκε βέβαια και από τις εκδηλώσεις αγάπης στο πρόσωπό του που αυτή τη βραδιά ίσως ήταν πιο έντονες από άλλες φορές.
Οι “Κοκκαλιστές” όπως πάντα με έντονες δόσεις χιούμορ, θεσμικοί εκπρόσωποι φορέων, άνθρωποι από όλες τις παραγωγικές τάξεις ήταν εκεί και ήταν τυχεροί που έζησαν αυτή την ιδιαίτερη και ξεχωριστή βραδιά. Τιμητική πλακέτα δόθηκε στον Σπύρο Κόκκαλη, πίτα κόπηκε, δώρα, αλλά το μεγαλύτερο δώρο για τον μεγάλο Αρτίστα της Εστίασης, τον Σπύρο Κόκκαλη είναι η αγάπη που υπάρχει σταθερά και αμείωτα προς το πρόσωπό του. Και όταν εισπράττεις τόση αγάπη, αυτόματα μετατρέπεται σε κινητήριο δύναμη όλο αυτό.
Οι Αρτίστες, οι Καλλιτέχνες ως γνωστόν έχουν και τις ιδιορρυθμίες τους και τη διαφορετικότητά τους, ξεχωρίζουν, όμως, μήπως δεν είναι και αυτά τα στοιχεία που αγαπάμε σ’ αυτούς;
Γνωρίζετε εσείς κάποια άλλη περίπτωση ανθρώπου, που να μοιάζει στον Σπύρο Κόκκαλη; Ένας είναι και δεν μπορούμε να τον…κλωνοποιήσουμε.
Στην όμορφη τρέλα του Σπύρου Κόκκαλη δεν ταιριάζουν οι μελοδραματισμοί τα “Τίτλοι τέλους” και τα συναφή διότι απλά είναι πολύ ζωηρός, βράζει το αίμα του, είναι φωνακλάς, διεκδικεί με σθένος ότι διεκδικεί.
Άρα: Δεν υπάρχουν Αντίο στο δρόμο μας, μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού.
Αγαπώ εκείνα τα μικρά σπίτια που ευτυχώς υπάρχουν ακόμα στην περιοχή μας, ξέρετε εκείνα τα μικρά σπίτια με τις μεγάλες καρδιές!
Αγαπώ και τους ανθρώπους που παρά την επαγγελματική και την κοινωνική τους καταξίωση παραμένουν απλοί, προσιτοί, ταπεινοί, αυτός είναι και ένας από τους λόγους που έχω μεγάλη συμπάθεια, που έχω αδυναμία, στον Δικηγόρο της Καρδιάς μας Βασίλη Γιάπρο.
Σας ευχαριστούμε για την μοναδική βραδιά που μας χαρίσατε, Καλή χρονιά και να έχουμε πάντα τέτοια!
Σπύρος Πλέουρας