‘Αλλο ένα καλοκαίρι φθάνει στο τέλος του και για ένα ακόμα καλοκαίρι το μάθημα στην Πρέβεζα που αποτελεί βεβαίως και επιτακτική ανάγκη, είναι οι δρόμοι και οι χώροι στάθμευσης.
Η Πρέβεζα “πνίγεται” από όλη αυτή την τουριστική κίνηση, με αποτέλεσμα το κυκλοφοριακό κομφούζιο που δημιουργείται να ταλαιπωρεί ντόπιους και επισκέπτες.
Για να αναπνεύσει κυκλοφοριακά η Πρέβεζα επιβάλλεται η κατάρτιση ενός σχεδίου που θα την οδηγεί στο μέλλον. Δεν ισχυρίζομαι ότι κάτι τέτοιο είναι απλό, ασφαλώς και είναι σύνθετο και δύσκολο το θέμα, όμως αυτοί που έχουν τα γένια και τα χτένια οφείλουν να πάρουν δραστικές αποφάσεις και να βελτιώσουν αυτή την κατάσταση.
Παράταση πήρε το έργο στον Κόμβο του Φόρου για ένα χρόνο, αφού το ζήτησε ο εργολάβος, μα σε ένα χρόνο από όταν πήρε την παράταση, πάλι καλοκαίρι θα είναι και πάλι κυκλοφοριακή συμφόρηση θα έχει η Πρέβεζα…
Η τελευταία διάνοιξη δρόμου που έγινε στην Πρέβεζα ήταν επί δημαρχίας Μιλτιάδη Κλάπα και πρόκειται για την διάνοιξη στην Β΄Πάροδο Δημητρίου Κρόκου και πριν από αυτή. Πρόκειται για τον δρόμο που συνδέει τη Λεωφόρο Ειρήνης με τη Νεάπολη (Καμαρνιωτέικα) εκ τότε, ένα… υπέροχο τίποτα. Και προσέξτε, τελευταία χρονιά του Μιλτιάδη ως Δήμαρχος Πρέβεζας ήταν το 2010! Έχουν περάσει δηλαδή…14 χρόνια από τότε!
Το μάθημα -που ευχόμαστε να μην γίνει… πάθημα- για την Πρέβεζα είναι η δημιουργία δρόμων και χώρων στάθμευσης. Και είναι το ίδιο μάθημα που επαναλαμβάνεται για 3 μήνες κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια. Το ζήτημα βέβαια είναι εάν οι φορείς μας μαθαίνουν από το μάθημα ή όχι, διότι αν αποδειχθούν ανεπίδεκτοι μαθήσεως, τότε με μαθηματική ακρίβεια το πρόβλημα θα οξυνθεί με απρόβλεπτες επιπτώσεις και για την κυκλοφορία των οχημάτων, αλλά και για τον τουρισμό της Πρέβεζας.
Ήδη έχει καθυστερήσει και μάλιστα απελπιστικά η Πρέβεζα και στο ζήτημα νέων δρόμων που θα της δώσουν οξυγόνο στο κυκλοφοριακό της πρόβλημα, όπως βεβαίως και στο ζήτημα της δημιουργίας χώρων στάθμευσης.
Όταν επί δημαρχίας Νίκου Γιαννούλη (του καταξιωμένου Δημάρχου Πρέβεζας) έγινε η Λεωφόρος Ειρήνης, ορισμένοι Πρεβεζάνοι μεταξύ σοβαρού και αστείου έλεγαν: “Πω πωωω, τι δρόμος είναι αυτός, μέχρι και αεροπλάνα θα χωρούν να περάσουν.”
Τα χρόνια όμως πέρασαν και η Λεωφόρος Ειρήνης, τις ώρες αιχμής και τους θερινούς μήνες, μετατρέπεται σε Λεωφόρο.. πολέμου. Οι αν΄΄αγκες είναι χτυπητές και φωνάζουν από μακριά.
Επιτέλους, ένα σχέδιο σύγχρονης πόλης στο ζήτημα των δρόμων και των χώρων στάθμευσης είναι αυτό που απαιτείται για να μπορέσει η περιοχή μας να ατενίζει το μέλλον της με αισιοδοξία…
Σπύρος Πλέουρας
ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΊΞΕΙ Η ΤΣΑΛΔΆΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΩΘΟΎΝ ΜΕ ΜΕΡΚΟΎΡΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟΠΌΛΕΩΣ
Με τα πολλά εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα σε διάσπαρτα σημεία της πόλης τί γίνεται;
Με τα κιβώτια και τις καρέκλες για καβάντζα πάρκιν τί γίνεται;
Η δημοτική αστυνομία τί κάνει;
Μάλλον ξύνει τα αυτιά της!
Κατά τα άλλα δήμος της καρδιάς μας.
Ευχαριστώ.