Προσπάθειες πάταξης ή έστω περιορισμού της φοροδιαφυγής με οριζόντια μέτρα τεκμαρτού εισοδήματος συλλήβδην, είναι χάιδεμα για τους συστηματικούς φοροφυγάδες και αδικία και εξόντωση για κάποιους που πραγματικά φυτοζωούν.
Από τότε που μπήκα στην ενεργό επαγγελματική και κοινωνική δράση άκουγα και διαπίστωνα ότι, όσοι έλληνες πολίτες μπορούν, φοροδιαφεύγουν και ότι τα μόνιμα υποζύγια των φορολογικών βαρών ήταν και είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που και να θέλουν δεν μπορούν να αποκρύψουν το εισόδημά τους, με εξαίρεση ελάχιστους που κάνουν και δεύτερη «μαύρη» εργασία.
Σήμερα που υπάρχουν έγκυρα στατιστικά στοιχεία μαθαίνουμε ότι το 70-75% των φορολογικών εσόδων πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και ότι 70-80% των ελευθέρων επαγγελματιών δηλώνουν (ψευδώς ασφαλώς οι περισσότεροι) ελάχιστο εισόδημα και πληρώνουν μηδενικό φόρο. Επιπλέον πολλοί από αυτούς απολαμβάνουν και όλων των κοινωνικών ωφελημάτων (επιδόματα και άλλες κοινωνικές παροχές).
Όλες οι Κυβερνήσεις μέχρι τώρα δεν θέλησαν ειλικρινά, ή θέλησαν αλλά δεν μπόρεσαν, να πατάξουν τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή και να βοηθήσουν τον λαό να αποκτήσει φορολογική συνείδηση, όπως άλλες χώρες το έχουν επιτύχει και εμπεδώσει.
Η σημερινή Κυβέρνηση προαναγγέλλει μέτρα για περιορισμό της φοροδιαφυγής με θέσπιση τεκμαρτού ετήσιου εισοδήματος για όλους συλλήβδην τους ελεύθερους επαγγελματίες 11.000 περίπου ευρώ, που σημαίνει φόρο εισοδήματος 1200€ περίπου. Και αυτό μετά την πρώτη 5/ετία άσκησης της επαγγελματικής δραστηριότητας. Και ξεσηκώθηκαν τα επαγγελματικά σωματεία με διαμαρτυρίες ότι το μέτρο αυτό είναι άδικο και εξοντωτικό, ο δε Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λαϊκίζοντας και ξεχνώντας τα «έργα και ημέρες» της εποχής Κατρούγκαλου χαϊδεύει τα αυτιά των ελεύθερων επαγγελματιών και υπόσχεται μηδενικό φόρο για το τεκμαρτό αυτό εισόδημα.
Θα τολμήσω να διατυπώσω κάποιες παρατηρήσεις για το θέμα που έχει ξεσηκωθεί μετά την ανακοίνωση της Κυβέρνησης για τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών με οριζόντιο τεκμαρτό μέτρο.
α: Ότι υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή και φοροκλοπή στη χώρα μας είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Το μέτρο όμως αυτό για θέσπιση οριζόντια αυτού του τεκμαρτού ετήσιου εισοδήματος είναι χάδι και συγχωροχάρτι για τους συστηματικούς φοροφυγάδες υψηλού εισοδήματος αλλά και αδικία και εξόντωση κάποιων άλλων που θα τους ονόμαζα «παρίες επαγγελματίες» πολύ χαμηλού εισοδήματος (δραστηριότητες σε ερημωμένα χωριά, μικροεπιχειρήσεις που φυτοζωούν, χρεώνονται και κλείνουν, μικροαγρότες κλπ).
β. Ότι η Κυβέρνηση και κάθε Κυβέρνηση θα πρέπει πρωτίστως να φορολογήσει δίκαια μεν, αλλά αυστηρά τους ολίγους με τα πολύ υψηλά εισοδήματα, δηλαδή το λεγόμενο κεφάλαιο.
Και η κοινωνία αμφιβάλλει αν φορολογούνται αυτά τα εισοδήματα και τα κέρδη, που θα εισέφεραν σημαντικά ποσά στο Κρατικό Ταμείο, ή αν υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση σ’αυτούς που τα έχουν, επειδή αυτοί έχουν ισχυρή δύναμη και επηρεάζουν τα κέντρα εξουσίας, Κόμματα και εθνοπατέρες, των οποίων αν μη τι άλλο καλύπτουν τουλάχιστον τα έξοδα των εκλογικών αγώνων.
γ. Η ομάδα των ελεύθερων επαγγελματιών είναι πολυάριθμη και καλύπτει μεγάλο, αν όχι όλο, το φάσμα του οικονομικά ενεργού πληθυσμού και περιλαμβάνει:
1) τα επιστημονικά επαγγέλματα (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, σύμβουλοι διαφόρων τομέων κλπ)
2) τα επαγγέλματα που παρέχουν εμπορικές, βιομηχανικές και γενικά υπηρεσίες του δευτερογενή και τριτογενή τομέα (εμπορικά καταστήματα, κέντρα εστίασης και διασκέδασης, θεάματος κλπ)
3) τα λεγόμενα χειρωνακτικά επαγγέλματα (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, οικοδόμοι, εργάτες, αγρότες κλπ).
Και στις τρεις αυτές υποομάδες οι περισσότεροι έχουν μεγάλο εισόδημα που δεν το δηλώνουν και δεν φορολογούνται. Όλοι βλέπουμε ότι η παραοικονομία οργιάζει και το μαύρο χρήμα ρέει άφθονο. Αποδείξεις δεν εκδίδονται ή δεν ανταποκρίνονται στο ποσό που πληρώνεις. Έτσι βλέπουμε πολλούς που δηλώνουν προκλητικά πολύ μικρό εισόδημα, ενώ «διάγουν βίον τρυφηλόν» με πολυτελή σπίτια, αυτοκίνητα επιβατηγά και επαγγελματικά, ταξίδια, διασκεδάσεις κλπ. Τη φοροδιαφυγή αυτών των ομάδων αποπειράται η Κυβέρνηση να περιορίσει.
Το μέτρο όμως που εξήγγειλε είναι άτολμο, πολύ επιεικές για τους πολλούς, ατελέσφορο αλλά ταυτόχρονα και άδικο για άλλους, τους λιγότερους ίσως, που δύσκολα «τα φέρνουν βόλτα» και δεν μπορούν να πληρώσουν ακόμα και τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Ελπίζω κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης να επέλθουν οι επιβεβλημένες διορθώσεις.
Με τέτοιες λογικές όμως η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται. Μπορεί να ενισχύεται το Κρατικό Ταμείο εισπράττοντας έστω λίγους φόρους αλλά από όλους, οι συστηματικοί όμως φοροφυγάδες, ενώ ενοχλούνται όσο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού, παίρνουν συγχωροχάρτι και πιστοποιητικό φορολογικής ειλικρίνειας, προκαλώντας τους έντιμους φορολογούμενους και την κοινωνία γενικότερα.
Το πρόβλημα της φοροδιαφυγής μπορεί να λυθεί μόνο αν η παρούσα ή όποια άλλη μελλοντική Κυβέρνηση τολμήσει, παραβλέποντας το πολιτικό κόστος, να προβεί σε μέτρα εντοπισμού του πραγματικού εισοδήματος κάθε πολίτη και να το φορολογήσει δίκαια, χωρίς εξαιρέσεις, δισταγμούς, χάρες και σκοπιμότητες.
Ας αξιοποιηθούν επιτέλους οι δυνατότητες που παρέχει η θαυμαστή πρόοδος της ηλεκτρονικής τεχνογνωσίας.
* Ο Σταύρος Μπόκιας είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Συνταξιούχων Πρέβεζας, έχει θητεύσει σε καίριες θέσεις της Αυτοδιοίκησης και της Εκπαίδευσης, υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Π.Σ. και δημοσιοποιεί ενίοτε τις απόψεις του για επίκαιρα κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Τηλέφωνο κινητό 6945783135.