Με κείνες τις εξωτικές μουσικές να έχουν βρει τις θέσεις τους σε καρδιά και μυαλό, λόγω Καρναβαλιού και να μη λένε να βγουν και να μας αποχωριστούν, μπαίνει αυτός ο Μάρτης.
Ημερολογιακά το τέλος του χειμώνα και η αρχή της άνοιξης, με τον Μάρτη τον πρώτο της μήνα. Δεν ψήνομαι ιδιαίτερα βέβαια με αριθμούς, ημερομηνίες, ημερολόγια, ημερομήνια και γι’ αυτό φροντίζω να χάνομαι όταν το χρειάζομαι στο βάθος των χρόνων που αγαπώ και που ποτέ δεν με προδίδουν.
Σαν ένα ταξίδι που σε πάει όπου θες, επειδή οι νότες, τα χαμόγελα, οι ματιές οι αισθαντικές αγκαλιές δίνουν την ανθρώπινη υπόσταση σε καθετί που μας κάνει να νιώθουμε, να αισθανόμαστε γιατί πολύ απλά είμαστε άνθρωποι με ότι αυτό συνεπάγεται. Ποτέ δεν μπόρεσα να αντέξω ρηχές, πεζές, βαρετές καταστάσεις και βρισκόμουν πάντα εκεί που έπρεπε, στα χρώματα, τα φώτα, τη χαρά, σαν την πεταλούδα στο φως. Ένα περίεργο πράγμα κι όμως με ακολουθεί και πολλές φορές καθορίζει τα βήματά μου…
Έφυγε “Το Καρναβάλι της ζωής μας” και ευχή μου, να έχουμε υγεία να ζήσουμε κι άλλα τέτοια Καρναβάλια στην Πρέβεζα με το Κομιτάτο, αλλά και… ολούθε με πρώτη την Πάτρα που με το Καρναβάλι της δηλώνω αιώνια ερωτευμένος. Περάσαμε κι από εκεί φέτος και πήραμε ανάσες από αυτές που χρειαζόμασταν. Και μπροστά μας ο Μάρτης, μυστήριος όπως πάντα, αψυχολόγητος θα έλεγα, δεν μπορείς να ξέρεις τι να περιμένεις, όμως εύχεσαι να είναι καλός, να μην είναι εχθρικός και σε καμία περίπτωση βρε παιδί μου να μην είναι… γδάρτης.
Κι αυτός ο Μάρτης θα κυλήσει όπως κύλησε τόσος και τόσος χρόνος και πάντα μαζί με τους μήνες, θα συνεχίζω να κουβαλώ στο μυαλό και την καρδιά μου ανθρώπους που δεν είναι καν εδώ, αλλά και ανθρώπους που δεν είναι καν αλλού και θα συνεχίσω να το κάνω με πολύ αγάπη.
Μάρτης ε και; Χορεύουμε; Και με βροχές και με μπόρες και με καταιγίδες θα αντέχουμε, θα προχωράμε και θα γιορτάζουμε μαζί με τον Βασιλιά ήλιο. Η αντιστοιχία του Μαρτίου με το αρχαίο αττικό ημερολόγιο είναι κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο με τον όγδοο μήνα, τον Ανθεστηριώνα, κατά δε το δεύτερο δεκαπενθήμερο με τον ένατο, τον Ελαφηβολιώνα. Ήταν ο μήνας που γιόρταζε η Δήλος τον μουσηγέτη θεό της, ενώ εορταζόταν επίσης και ο Διόνυσος των Ελευθερών, μιας μικρής κωμόπολης στα σύνορα Αττικής και Βοιωτίας.
Είμαι συλλέκτης… μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου… Στιγμές! … όταν έχω αυτό το ξαφνικό πόθο να πετάξω, και δεν έχω που να πετάξω, κρύβομαι στην συλλογή μου. Έτσι και αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά, α, ρε Ρένο…
Καλό μήνα σε όλους και σε όλες!
Σπύρος Πλέουρας
