Το τραπέζι με τις τρεις καρέκλες και η ιστορία που κρύβει ο τάφος που βρίσκεται στο νεκροταφείο των Ταξιαρχών.
Τα νεκροταφεία κρύβουν πολλές ανθρώπινες ιστορίες, πολλές εκ των οποίων έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και αξίζει να δουν το φως της δημοσιότητας. Όσοι έχουν επισκεφτεί το νεκροταφείο των Ταξιαρχών στον Βόλο, σίγουρα θα έχουν προσέξει έναν όχι και τόσο συνηθισμένο τάφο.
Πρόκειται για το μνημείο που έχει ένα μεγάλο τραπέζι και τρεις καρέκλες που ανήκει στην οικογένεια του Νικόλαου Κοντού, ενός εκ των ισχυρότερων ανδρών στην Κεντρική Ελλάδα τον περασμένο αιώνα, με περιουσία που έφτανε ως την Ρωσία και την Ελβετία.
Την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτό, την κατέγραψε η αρχαιολόγος Βασιλεία Γιασιράν στο «Ιστορίες ζωής και θανάτου στο νεκροταφείο του Βόλου» και την επανέφερε στην δημοσιότητα ένας χρήστης του Twitter με ένα thread, το οποίο αξίζει να διαβάσει κανείς.
Εξιστορεί πως οι τρεις καρέκλες είναι αφιερωμένες στα τρία παιδιά της οικογένειας που έχασαν την ζωή τους από την φυματίωση και πως ο λόγος αυτός «κρύφτηκε» πίσω από ένα θρύλο για το σαμιαμίδι που έπεσε μέσα στο γάλα τους, με αποτέλεσμα να πάθουν δηλητηρίαση…
Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως το μνημείο ήταν αρχικά στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, αλλά το 1922 η μητέρα της οικογένειας, Περσεφόνη ζήτησε να μεταφερθεί στον Βόλο που ζούσε με τις δύο κόρες της, κάνοντας δωρεά μισού εκατομμυρίου δραχμών στο νοσοκομείο της περιοχής για να αντιμετωπιστεί η αρρώστια.
Στο νεκροταφείο των Ταξιαρχών στον Βόλο υπάρχει ένας διαφορετικός τάφος. Ανάμεσα στις προτομές, τους σταυρούς και τα μάρμαρα, βρίσκεται ένας που μοιάζει με τραπεζαρία. Και όντως είναι.Το ιδιαίτερο αυτό ταφικό μνημείο κρύβει από πίσω του μια ανθρώπινη τραγωδία. Είναι 1895.Ο Νικόλαος Κοντός είναι ένας από τους ισχυρότερους άνδρες στην Κεντρική Ελλάδα, με την περιουσία του να απλώνεται από τη Ρωσία μέχρι την Ελβετία.Με τη γυναίκα του κάνουν 5 παιδιά. Την ίδια ώρα η φυματίωση είναι σε έξαρση σε όλη τη χώρα.
Μέσα σε 2 χρόνια ο Νικόλαος Κοντός και η Περσεφόνη κηδεύουν τα τρία παιδιά τους, τον Κωνσταντίνο, την Ελένη και την Κατίνα. Πεθαίνουν από την αρρώστια.
Η εποχή, ωστόσο, είναι ιδιαίτερη. Όπως εξηγεί η αρχαιολόγος Βασιλεία Γιασιράνη η οποία για χρόνια ερευνά την ιστορία..
..γύρω από τον τάφο και το νεκροταφείο των Ταξιαρχών, είναι αδύνατο για μια πλούσια οικογένεια εκείνης της εποχής να παραδεχτεί πως τα παιδιά της πεθαίνουν από φυματίωση.
Κάτω από τη τραπεζαρία έχει σκαλιστεί το σαμιαμίδι, ενώ πάνω της υπάρχει ανάγλυφος χάρτης της Ευρώπης..
..και πιο συγκεκριμένα της Ελβετίας. Είναι εκεί που τελικά μεταφέρεται ένα από τα παιδιά για να θεραπευτεί από τη φυματίωση, καθώς στην Ελλάδα εκείνη την εποχή δεν υπάρχει θεραπευτήριο. Δεν τα καταφέρνει όμως.
Η οικογένεια αποφασίζει λοιπόν να δημιουργήσει έναν μύθο. Τα παιδιά κάθονται στο τραπέζι και περιμένουν να πιουν το πρωινό τους γάλα, ένα σαμιαμίδι, όμως, πέφτει μέσα σε αυτό και τα 3 παιδιά πεθαίνουν ακαριαία από δηλητηρίαση.
Αναθέτει στους αδελφούς Κοτζαμάνη, διάσημους γλύπτες της εποχής, να δημιουργήσουν αυτή την ταφική τραπεζαρία.
Ένα μαρμάρινο τραπέζι και γύρω τους τρεις καρέκλες. Πίσω τους αναγράφονται τα τρία ονόματα των παιδιών που χάνονται: Κωνσταντίνος, Ελένη, Κατίνα.
Κάτω από την τραπεζαρία έχει σκαλιστεί το σαμιαμίδι, ενώ πάνω της υπάρχει ανάγλυφος χάρτης της Ευρώπης και πιο συγκεκριμένα..
τούβλο..της Ελβετίας. Είναι εκεί που τελικά μεταφέρεται ένα από τα παιδιά για να θεραπευτεί από τη φυματίωση, καθώς στην Ελλάδα εκείνη την εποχή δεν υπάρχει θεραπευτήριο. Δεν τα καταφέρνει όμως.
Το μνημείο για χρόνια βρίσκεται στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, ωστόσο….το 1922 η μητέρα των παιδιών, Περσεφόνη, ζητά να μεταφερθεί το ταφικό μνημείο στον Βόλο όπου και ζει μόνιμα με τις δύο τις κόρες. Την ίδια ώρα κάνει δωρεά μισού εκατομμυρίου δραχμών -τεράστιου ποσού για την εποχή- στο νοσοκομείο του Βόλου για να αντιμετωπιστεί η αρρώστια..
..που ξεκλήρισε την οικογένειά της.
Ήδη από το 1903, έχει χάσει και τον σύζυγό της, Νικόλαο, ο οποίος δεν μπορεί να αντέξει τον θάνατο των παιδιών του και πεθαίνει. Μυστήριο, ωστόσο, πλανάται γύρω από τον τρόπο με τον οποίο όλο αυτό το μαρμάρινο κατασκεύασμα μεταφέρθηκε τόσα….χιλιόμετρα μέχρι να φτάσει στην Κεντρική Ελλάδα.
Σήμερα η μαρμάρινη τραπεζαρία είναι ένα από τα διασημότερα μνημεία του νεκροταφείου των Ταξιαρχών στο Βόλο, που έχει σταματήσει να λειτουργεί το 2000.
Η ιστορία της οικογένειας Κοντού έχει γίνει αστικός μύθος καθώς ακόμη και μέχρι σήμερα πολλοί θα σου πουν στην περιοχή να προσέχεις μην πέσει κανένα σαμιαμίδι στο γάλα και πεθάνεις.
ΠΗΓΗ: gazzetta.gr Πηγή: «Ιστορίες ζωής και θανάτου στο νεκροταφείο του Βόλου» Βασιλεία Γιασιράνη
·
