Οι μαθητές είχαν τελειώσει τα μαθήματά τους από το Τεχνικό-Επαγγελματικό λύκειο Πρέβεζας και επέστρεφαν στα σπίτια τους.
Ένας από τους μαθητές ο Γιάννης έφευγε με το ποδήλατό του και κοντά στο ύψος που είναι το κοιμητήριο Πρέβεζας, εκεί φρέναρε ένα λεωφορείο απότομα και ο Γιάννης προσπάθησε να φρενάρει το ποδήλατό του αλλά έπεσε πάνω στο πίσω μέρος του λεωφορείου. Έδωσε μάχες, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Ο πόνος για όλο το σχολείο, για όλη την Πρέβεζα, πολύ μεγάλος. Το χωριό Βράχος βουβάθηκε από τον μεγάλο πόνο. Ο Τρόπος που έφυγε ένα εξαιρετικό παιδί από μια υπέροχη οικογένεια δεν ξεχάστηκε και δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Πάνω από όλα δεν θα ξεχάσουμε το χιούμορ του, τη ζωηράδα του και πόσο καλό παιδί ήταν ο Γιάννης! Τραγική ειρωνία ότι ανήμερα της γιορτής του αδελφού του Μηνά, ο Γιάννης πήγε στον παράδεισο. Να’ναι καλά η ψυχούλα του εκεί ψηλά!
Στις αρχές που συναντούσα τον Μηνά, μπερδευόμουν και πήγαινα να τον πω Γιάννη, κρατιόμουν με δυσκολία την τελευταία στιγμή.
Πέρασαν χρόνια, ποτέ δεν του μίλησα για το πόσο πονέσαμε όλοι και ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Γιάννη, αλλά δεν το έκανα γιατί δεν ήθελα να τον πληγώσω περισσότερο.
Ανοησία μου ίσως, γιατί ο Μηνάς και η οικογένειά του συνέχιζε από τότε να ζει με αυτόν τον μεγάλο πόνο, που δε γιατρεύεται.
Ανήμερα της γιορτής του Ο Μηνάς ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook το παρακάτω συγκλονιστικό μήνυμα:
“Σαν σήμερα πριν 34 χρόνια έχασα το μικρό μου αδελφό… άλλες χρονιές περισσότερο άλλες λιγότερο η θλίψη είναι πάντα ίδια….. ποτέ δεν κατάλαβα γιατί την ημέρα της γιορτής μου συνέβη….. γιατί από 365 ημέρες έγινε σήμερα….. ίσως για να μου θυμίζει πάντα την ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΤΟΥ!!!!!”
Να ζείτε να τον θυμόσαστε αδελφέ Εν Χριστώ Μηνά και ο Γιάννης σίγουρα από ψηλά θα χαμογελά, μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα τον ανταμώσουμε.
Σπύρος Πλέουρας
