Ο υπογράφων το κείμενο, θέλει να είναι ειλικρινής και να αποφύγει αυστηρώς και δια ροπάλου την υποκρισία. Δεν υπήρξα αρχικά ιδιαίτερα ένθερμος υποστηρικτής του Βόλεϊ. Ως ποδοσφαιρόκαφρος ORIGINALISTAS ΑΕΚτζής, θεωρούσα ότι το Βόλεϊ είναι ένα άθλημα στο οποίο …”Δέρνουν” την μπάλα, τις ρίχνουν σφαλιάρες σε σημείο που αν είχε φωνή η μπάλα θα φώναζε: “Μη με βαράτε άλλο μωρέ”.
Αυτή η ψυχή της ψυχής μας ο Δημήτρης Χατζηχρήστος (να είναι πάντα καλά) άλλαξε την κοσμοθεωρία μας για την ομάδα και τη στήριξη που απαιτείται σε όλα τα αθλήματα. Για να μη θυμηθώ εκείνες τις αλήστου μνήμης εποχές που είχαμε πάει να δούμε αγώνα Βόλεϊ και… συνοπαδοί της ομάδας της ΑΕΚ, όταν κάρφωναν οι… παίκτες μας φώναζαν…”Γκολ”!
Συγκλόνισε την κοινή γνώμη της χώρας η υπόθεση του αστυνομικού-προπονητή βόλεϊ που βίαζε 14χρονη αθλήτριά του, την εκβίαζε και την χειραγωγούσε με χείριστο τρόπο.
Από το πρωί του Σαββάτου 30 Ιουλίου που ήρθε το σχετικό δελτίο τύπου, δεν αναφέρονταν από την Αστυνομία στοιχεία που να ξεκαθαρίζουν τον τόπο καταγωγής του αστυνομικού-προπονητή βόλεϊ και τον τόπο που αποκαλύφθηκαν όλα αυτά τα φρικιαστικά πράγματα.
Από τη στιγμή που δεν είχαν γίνει γνωστά τα στοιχεία του δράστη, έγιναν συνειρμοί και στην περιοχή μας. Κανείς δεν μίλαγε, υπήρξαν όμως λίγο…διστακτικές ερωτήσεις, υπήρξε παγωμάρα, αλλά όταν δημοσιογράφοι κεντρικού επιπέδου έβγαλαν στη φόρα όλα τα στοιχεία, επέστρεψαν τα χαμόγελα για μας και η χλεύη για τον αχαρακτήριστο της Λέσβου.
Είναι σίγουρο ότι θα ξεχάσω πρόσωπα, γι’ αυτό ζητώ προκαταβολικά συγνώμη! Η Πρέβεζα στο βόλεϊ και το μπητς βόλεϊ είχε ανέκαθεν την τύχη να έχει “Αγγέλους” προπονητές που ανέδειξαν μεγάλους αθλητές και μεγάλες αθλήτριες στο άθλημα. Από που να ξεκινήσω και μέχρι που να φτάσω; Από τον Θοδωρή Ζώτο; Από τον Πολύκαρπο Ζήση; Από τον Αείμνηστο Στέφανο Τσιλπακίδη; Από τον Χρύσανθο Κυριαζή; Τον Πέτρο Παπαδόπουλο; τον Σπύρο Σακκά; τον Νίκο Ρούσσο; τον Κώστα Σούλα; Και άλλους για τους οποίους τη στιγμή που γράφω το κείμενο αυτό δε με βοηθά η μνήμη μου και μπράβο σε όλους όσοι πέρασαν και όσοι είναι ακόμα στο άθλημα αυτό.
Άνθρωποι-Διαμάντια, άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τον τρόπο που προπονούν, άνθρωποι με αγάπη για το άθλημα και με αναπτυγμένο το αίσθημα στήριξης των αθλητών και των αθλητριών τους. Δεν γίνεται καμία διαπραγμάτευση για το ήθος τους, είναι ακέραιοι! Ένας ακόμα τομέας που η Πρέβεζα ξεχωρίζει σε πανελλαδική κλίμακα.
Σπύρος Πλέουρας
