Παρασκευή, 29/03/2024 | 11:02

Αύγουστος, μήνας να τον πιείς στο ποτήρι, είτε να δροσιστείς, είτε να καείς!-Του Σπύρου Πλέουρα

893 Προβολές
Σπύρος Πλέουρας | 31/07/2022, 9:25 μμ | 0 σχόλια

 

Όσο υποψιασμένος κι αν είσαι, όσο προετοιμασμένος ο Αύγουστος έχει πάντα τους τρόπους και τα δώρα να σε αιφνιδιάζει με έναν υποδειγματικό τρόπο.

Σου αφοπλίζει τις αναστολές και σε πάει εκεί που γουστάρει αυτός και κατά βάθος γούσταρες κι εσύ, αλλά δεν το είχες εμπεδώσει. Αύγουστος, το πιο γλυκό καρπούζι; Okeyyy!

Μια βραδιά τα είχαμε όλα στη ζωή μας και ήταν Αύγοστος, πόσοι, πόσες θυμάστε αυτό το κειμενάκι που είχα γράψει μέσα από ένα εκόμη editorial; Τον Αύγουστο του 2022 νομίζω το είχα γράψει.

Ένας ακόμη Αύγουστος ιδιαίτερων συνθηκών, δεν θα πω ειδικών γιατί έχουμε πετάξει τις μάσκες, έχουμε φορέσει τα μαγιό και ξεκουράζουμε τη σκέψη, στη μαγεία της θάλασσας.

Η καλύτερη ψυχοθεραπεία είναι η θάλασσα, μου είχε πει φίλος εδώ και χρόνια και έχει απόλυτο δίκιο.

Και τι περιμένουμε από τον Αύγουστο; Ότι θέλαμε και δεν μας έτυχε το προηγούμενο του καλοκαιριού; Τα ξέρει καλά ο Αύγουστος αυτά, γι’ αυτό και πάντα είναι δοτικός σε αυτούς ειδικά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα Ρωμαϊκά κεριά.

Πόσους έρωτες όμως κρύβει πάντα αυτός ο μήνας Αλήθεια; Πόσα σ’ αγαπώ; Πόσα συγγνώμη; Και πόσα έχει πάντα να δώσει, με αστείρευτους τρόπους;

Δεν το κρύβω οι Αύγουστοι που μου λείπουν είναι στα τέλη των 80’ς, των 90’ς, άντε και στις αρχές του 2000, από εκεί και πέρα χάθηκε το πράγμα μουσικά. Διότι αυτές τις εποχές πάντα υπήρχαν τα τραγούδια που τα συνδυάζες με το καλοκαίρι και ειδικά τον Αύγουστο.

Μου λείπει εκείνος ο κατήφορος που μέχρι να φτάσουμε περνάγαμε από τις λεμονιές και τα φωτάκια για να πάμε στον ναό της καλοκαιρινής διασκέδασης στην Disco Propeler στο Ξενοδοχείο Μαργαρώνα με 5 χιλιάδες κόσμο και να έρχεται όλη η Ήπειρος να διασκεδάσει εκεί.

Μου λείπει εκείνο το κουρδιστό πορτοκάλι-χωρίς τα ελληνικά, μου λείπει η ΕΝ ΠΛΩ με την μπύρα, τους U2 και μεζεδάκι αγγουράκι και καρότο στο ξίδι.

Γνήσιε Αύγουστε, ή Αύγουστε που εγώ αγαπώ μου λείπεις. Και μαζί σου μου λείπουν οι άνθρωποι που ήταν τότε εδώ και το χειρότερο είναι ότι ορισμένοι από αυτούς δεν είναι καν αλλού.

Λείπουν κι εκείνες οι γνήσιες αγκαλιές, έχουμε πήξει στις δήθεν! Γιατί οι αγκαλιές του Αυγούστου έχουν άρωμα από αντηλιακό, καρύδα κι ανανά και τα φιλιά γεύση από ήλιο κι αλάτι, που καίνε χείλη και καρδιές. Οι μέρες μυρίζουν καρπούζι κι οι νύχτες γιασεμιά.

Θα κλείσω τα μάτια όμως για μια ακόμη φορά και θα σε ακολουθήσω, όπως κάνω χρόνια τώρα, άλλωστε εσύ ξέρεις κι εγώ σε εμπιστεύομαι. Τα πράγματα θα κυλήσουν και θα κυλήσουμε κι εμείς μαζί τους!

Αύγουστε μου χρωστάς να με πας κάπου κοντά… και κάπου μακριά. Ταυτόχρονα. Αρκεί να μυρίζει θάλασσα και να πιάνεις με τη χούφτα σύννεφο και με την αγκαλιά φεγγάρι.

Το σημερινό editorial το αφιερώνω στους παρόντες, στις παρούσες, στους απόντες, στις απούσες,στους ξεχασμένους, στις ξεχασμένες, στους αξέχαστους, στις αξέχαστες, στους νέους, τις νέες, στους παλιούς, τις παλιές, στους μόνιμους, στις μόνιμες, στους περιστασιακούς, στις περιστασιακές, στους σημαντικούς, στις σημαντικές, στους άγνωστους, τις άγνωστες, τους γνωστούς και τις γνωστές.

Ο Αύγουστος είναι μαγικός όταν είναι γεμάτος παραλίες και φεγγάρια. Ο μήνας που τα όνειρα γρατζουνάνε την πραγματικότητα κι η λέξη «απωθημένα» δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό.

Καλό μήνα σε όλους και σε όλες. Αύγουστε , για έλα λίγο… <3

Σπύρος Πλέουρας

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Παρόμοια άρθρα