Χρέος τιμής, χρέος μνήμης για τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα Ελλήνων του Πόντου, ένα από τα φρικτότερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας, για το οποίο δεν έχει ακόμη αποδοθεί δικαιοσύνη. Ούτε καν μια ειλικρινή, έστω και αναδρομικά, συγγνώμη από την πλευρά της Τουρκίας, που εξακολουθεί να αρνείται, ακόμη και να παραχαράσσει, τα ιστορικά γεγονότα, σηματοδοτώντας ουσιαστικά και τις ενοχές της. Η ανάληψη της ευθύνης και η ειλικρινής μεταμέλεια, όχι μόνο χάρη του σεβασμού της μνήμης των θυμάτων και της αποτροπής παρόμοιων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στο μέλλον, αλλά και ως στοιχεία που ορίζουν το πλαίσιο της ειρηνικής συνύπαρξης ειδικά μεταξύ γειτονικών κρατών, αποτελούν χαρακτηριστικά μιας υπεύθυνης ηγεσίας που θέλει να αφήσει πίσω της τέτοια εγκλήματα. Σε αντίθετη περίπτωση, όσο η Τουρκία αρνείται να αποδεχθεί την ιστορική αλήθεια, ως ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα των Ελλήνων του Πόντου και στις οικογένειές τους, είναι χρέος όλων μας ο διαρκής αγώνας μέχρι να εκπληρωθεί το αίτημα της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, για να αποτραπούν παρόμοια εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας στο μέλλον.
