Ιερός Ναός Αγίου Βασιλείου Πρεβέζης: Θείες Λειτουργίες Εβδομάδας (28 ΜΑΡ.-3 ΑΠΡ. 2021)

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 

ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (28 ΜΑΡ.-3 ΑΠΡ. 2021) 

Αυτή την εβδομάδα (28 Μαρ.-3 Απρ. 2021), Γ΄ Εβδομάδα των Νηστειών, θα γίνουν οι εξής ιερές ακολουθίες και Θείες Λειτουργίες: 

• Την Β΄ Κυριακή των Νηστειών, 28-3-2021, εορτή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, δύο (2) Θείες Λειτουργίες. Η πρώτη 6.45-9.45 π. μ. και η δεύτερη 10.00-11.00 π. μ.. Κάθε Κυριακή για όλη τη Σαρακοστή θα τελείται η (πιο εκτεταμένη) Λειτουργία του Αγίου Βασιλείου. 

1. 1. Τη Δευτέρα, 29-3-2021, την Τρίτη, 30-3-2021, και την Πέμπτη, 1-4-2021, ώρα 7.00-8.00 το βράδυ, το Μέγα Απόδειπνο. 
   2. Την Τετάρτη, 31-3-2021, ώρα 6.00-8.00 μ. μ., βραδυνή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. 
   3. Την Παρασκευή, 2-4-2021, ώρα 6.30-9.00 π. μ., πρωινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. 
   4. Την Παρασκευή βράδυ 2-4-2021, ώρα 7.00-8.15 μ. μ., οι Γ΄ Χαιρετισμοί της Θεοτόκου. 
   5. Το Σάββατο πρωί, 3-4-2021, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία. 

• Το Σάββατο, 3-4-2021, ώρα 5.30-6.30 μ. μ., Εσπερινός-Μικρό Απόδειπνο. 

• Κάθε πρωί, ώρα 7.00-9.00 π. μ., Όρθρος-Ώρες-Εσπερινός Τριωδίου.

• Κάθε απόγευμα, ώρα 5.30-7.00 μ. μ., (πλην Σαββατοκύριακου) Εξομολόγηση. 

(Λόγω του υγειονομικού περιορισμού ως προς τον αριθμό των εκκλησιαζομένων, κάθε εβδομάδα τελούνται στην ενορία μας αρκετές Θείες Λειτουργίες (2 την Κυριακή, 2 Προηγιασμένες και 1 το Σάββατο, σύνολο 5 αυτή την εβδομάδα), ώστε όλο και περισσότεροι ενορίτες να έχουν δυνατότητα εκκλησιασμού και Θείας Κοινωνίας). 

Η νηστεία δεν αποτελεί αυτοσκοπό του Χριστιανού, αλλά μόνο μέθοδο, δρόμο για να φτάσει, με τον περιορισμό των εγωκεντρικών επιθυμιών, στην αγάπη και μέσω αυτής στην ένωση με τον Θεό (θέωση ή θεοπτία). Ο Χριστιανός δεν αποσκοπεί σε μια αυτόνομη (εγωκεντρική) ηθική τελειότητα (δεν υπάρχει μοναχική θέωση ή ατομική σωτηρία), αλλά στην αγαπητική ένωση και πραγματική κοινωνία του με τον Θεό και όλα τα δημιουργήματά του. Η θέωση είναι πάντα έξοδος από τον εαυτό του, αληθινή σχέση αγάπης με τον κάθε άλλο. Γι’ αυτό και ανθεί μόνο σε χώρο, τρόπο και ήθος αποκλειστικά κοινής συνύπαρξης, εκκλησιαστικό. 

Πολλοί (ιδιαίτερα η δυτική σχολαστική θεολογία) υποστήριξαν, ότι είναι αδύνατη η ένωση με τον Θεό, γιατί η φύση του είναι παντελώς απρόσιτη σε μας. Προκλήθηκαν οι λεγόμενες ησυχαστικές έριδες (14ος αι.). Ησυχαστές ονομάζονταν οι ορθόδοξοι μοναχοί και Χριστιανοί, που ασκούσαν την αδιάλειπτη νοερά προσευχή (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με), για να πετύχουν α) κάθαρση της καρδιάς (από τα πάθη), β) φωτισμό του νου, γ) θέωση. 

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσ/νίκης, στήριξε τους Ησυχαστές, εκθέτοντας την ορθόδοξη θεολογία των Πατέρων μας, ότι δηλ. στον Θεό έχουμε δύο πράγματα: Ουσία και ενέργειες. Κατά την ουσία του ο Θεός είναι όντως απρόσιτος και αμέθεκτος, κατά τις ενέργειές του όμως προσιτός και μεθεκτός. (Περίπου όπως ο ήλιος, που είναι απλησίαστος ως προς την ουσία του, αλλά οι ενέργειές του [φως-θερμότητα] φτάνουν ανεμπόδιστα σε μας). Μπορούμε λοιπόν να ενωθούμε με τον Θεό, μετέχοντας στις (άκτιστες=όχι υλικές) ενέργειές του. Στην ένωση αυτή διατηρούμε πάντα την ταυτότητά μας, όπως ο σίδηρος που κοκκινίζει μεν στη φωτιά, παραμένει όμως σίδηρος. Έτσι οι άγιοι βλέπουν το θείο φως (όπως οι Απόστολοι στο όρος Θαβώρ) και έχουν διάφορα άλλα είδη θεοπτίας. Αυτή είναι η εμπειρική γνώση του Θεού, προσιτή μεν σε κάθε άνθρωπο, αγράμματο ή μορφωμένο, ασυγκρίτως δε ανώτερη από την απλώς διανοητική και λογική μόνο προσέγγισή του.    Καλή Σαρακοστή!