Εργατικό Κέντρο Άρτας
«Τώρα ήρθε η ώρα για μάχη και για ζωή.
Γροθιά μου η γροθιά σου, δίπλα φίλε στάσου!»
Καταγγελία για τη δίωξη της προέδρου της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε.
Με νέα κλιμάκωση της καταστολής και της τρομοκρατίας, η κυβέρνηση τρέχει να προλάβει τη λαϊκή οργή και την αγανάκτηση που συσσωρεύεται και διογκώνεται. Στο στόχαστρο της και η πρόεδρος της ομοσπονδίας των νοσοκομειακών γιατρών, Αφροδίτη Ρέτζιου. Η κλήση αφορά στη συγκέντρωση που είχε πραγματοποιηθεί στις 24/9 στο Υπουργείο Υγείας στο πλαίσιο της 24ώρης πανελλαδικής απεργίας της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε, με αίτημα την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού, είναι το απαραίτητο «αξεσουάρ», για να θωρακιστούν οι αστικές κυβερνήσεις απέναντι στον «εχθρό λαό». Ειδικά σήμερα που η νέα καπιταλιστική κρίση, οι αιματοβαμμένοι ανταγωνισμοί για το μοίρασμα της λείας σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, θα οξύνουν τα κοινωνικά προβλήματα.
Κυρίως όμως η καταστολή ενισχύεται γιατί δυναμώνει το «άρωμα» της «κοινωνικής – όπως την ονομάζουν – αναταραχής», της οργανωμένης συλλογικής δράσης των λαών, για ζωή και όχι επιβίωση, για το μέλλον που τους ανήκει. Το καπάκι της κατσαρόλας άρχισε να τρέμει, και δεν ξέρουν πότε θα τιναχτεί. Η αλήθεια είναι ότι οσμίζονται, ίσως καλύτερα και από πολλούς άλλους, την μπόχα που εκπέμπει το τελευταίο στάδιο της ιστορικής εξέλιξης του συστήματος τους, αυτό που οι ίδιοι με περηφάνια αποκαλούν καπιταλισμό, δηλαδή τη νόμιμη ληστεία του πλούτου που παράγει το ανθρώπινο γένος.
Νύχτωσαν μακριά! Η ίδια η πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ τους έδωσε με δήλωση της αποστομωτική απάντηση «Ο αγώνας που δίνουμε οι νοσοκομειακοί γιατροί, όλοι οι υγειονομικοί είναι αγώνας για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού μας, αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας και της αξιοπρέπειας μας. Όσους νόμους και αν ψηφίσουν, όσους κατασταλτικούς μηχανισμούς και αν επιστρατεύσουν δεν μας εκφοβίζουν, δε μας τρομοκρατούν. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε το καθήκον μας, αυτό που υπαγορεύει η συνείδηση μας. Αν νομίζουν ότι θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε, να μη μιλάμε, να σιωπούμε απέναντι στο συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος της υγείας και της ζωής των ασθενών μας είναι βαθιά γελασμένοι.»
