Η 15η του Δεκέμβρη για τους δικούς του ανθρώπους θα είναι πάντα μια θλιβερή μέρα. Ήταν σοκαριστικό και μάλιστα την τραγική είδηση την πληροφορήθηκα ενώ βρισκόμουν εκτός Πρέβεζας και συγκεκριμένα μετά από σπουδές υπηρετούσα θητεία στο πολεμικό ναυτικό.
Ένα εξαιρετικό παιδί, με έντονη δόση χιούμορ έφυγε σε μια στιγμή εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα από τη ζωή. Ένα παιδί μόλις 24-25 ετών. Ένα τραγικό γεγονός που δεν ξεχνιέται, όπως δεν ξεχνιέται και ο ίδιος ο Θωμάς. Γιός του Καλλιτέχνη φωτογράφου Σπύρου Ντούσκου, ο Θωμάς Ντούσκος ήταν ένα παιδί με χρυσή καρδιά τον είχα γνωρίσει μαζί με τον ξάδερφό του Πάνο.
Ο Θωμάς ήταν στα χνάρια του πατέρα του στην τέχνη και τη φωτογραφία, ενώ ήταν αξιολάτρευτος ο τρόπος με τον οποίον έκανε μιμήσεις. Μιμούνταν καθηγητές του τότε γυμνασίου της Πρέβεζας με ένα μοναδικό τρόπο, ήταν παιδί της παρέας ήταν πάντα ευγενικός. Οι συζητήσεις μας για τα τραγούδια της Disco εποχής ήταν ατελείωτες. Μάλιστα στο μάθημα της μουσικής μετέτρεπε τα τραγούδια που είχαμε ως μάθημα, σε ρυθμούς επιτυχιών των 80’ς. Δεκέμβρης του 95 ήταν με σημερινή ημερομηνία του μήνα, όταν η μοίρα του έκοψε το νήμα της ζωής.
Ο Πόνος για τους δικούς του ανθρώπους ήταν, είναι και θα είναι αγιάτρευτος.
Τις φωτογραφίες ανέβασε στο facebook η αδερφή του Σουζάνα. Ο Θωμάς πέρα από το γεγονός ότι δεν έφυγε από κοντά μας γιατί υπάρχει πάντα μέσα από τις συζητήσεις μας και τις αναφορές μας, δεν έφυγε ποτέ από κοντά μας γιατί υπάρχει στα καλά μας πνεύματα. Τα καλά μας πνεύματα που μπορεί να μη βλέπουμε, όμως υπάρχουν.
Ο Θωμάς Ντούσκος ήταν είναι και θα είναι αδερφός μας και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να τον αγαπάμε, γιατί όλη αυτή την αγάπη την αξίζει!
Σπύρος Πλέουρας
