Επιτέλους το φετινό καλοκαίρι έχει αρχίσει και μας βάζει στα ενδότερα, από το δεκαήμερο του Ιούλη και μετά και αποκτά αυτή τη γνησιότητα που τόσο πολύ μας έλλειψε το προηγούμενο διάστημα.
Θα… “στρώσουν” τα πράγματα λέει μια φίλη κι εγώ σκέφτομαι όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, προσπαθώ από κάπου να κρατηθώ και η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνω.
Βλέπω ένα κομμάτι της κοινωνίας που “διψά” για αίμα, ανθρωποφαγίες κλπ, λυπάμαι πολύ παιδιά αλλά είμαστε στην απέναντι όχθη.
Ναι, ναι και δεν το… “Έχω” και δεν το γουστάρω καθόλου.
Η πάλη και η μάχη να ανακαλύψουμε και να βελτιώσουμε τους εαυτούς μας είναι σπουδαία υπόθεση.
Τη στιγμή που έχετε οργή, μίσος ή κάποιο άλλο άσχημο συναίσθημα, οφείλετε να γνωρίζετε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις εκρήγνυνται δηλητήρια στον ίδιο μας τον οργανισμό.
Ποτέ δεν ήθελα το κακό κανενός κι αν πολεμήθηκα κάποια διαστήματα και άντεξα, Ο Θεός να συγχωρήσει αυτούς που προσπάθησαν να με διαβάλλουν, εγώ τους στέλνω την αγάπη μου.
Όμως αυτά έχουν περάσει και δεν στάθηκα ποτέ, απλά συνέχιζα και απέδειξα ότι αντέχω.
“Το πάθος είναι μια ανεπαρκής ιδέα;” Τι λέτε καλέ;
Το πάθος είναι αυτό που κάνει πολλούς ανθρώπους και ανασαίνουν, τους κρατά ζωντανούς απέναντι σε αντιξοότητες ενάντια σε κάθε πρόβλεψη και ενάντια σε κάθε πιθανότητα που έχει εξαφανιστεί από το χάρτη.
Έχεις ένα όνειρο ή μια πληγή και το όνειρο δε γίνεται πραγματικότητα και η πληγή μένει ανοιχτή, χωρίς πάθος δεν παλεύονται και τα δύο.
Τα editorials αποτελούν για μένα είτε στην έντυπη ΤΟΜΗ στην ενημέρωση (18 χρόνια τώρα) είτε στη διαδικτυακή πνευματική και ψυχική απόδραση μακριά από όσα φράζουν δρόμους χαράς ευτυχισμένων στιγμών.
Καλοκαίρι είναι και κανένα καλοκαίρι δεν μοιάζει με άλλο, υπάρχει και η νοσταλγία αλλά και επιθυμία για κάποιες… επιστροφές.
Y.O.L.O.! λυπάμαι πολύ παιδιά αλλά… δεύτερη ζωή δεν έχει όπως λέει και το τραγουδάκι.
Λογικά από 15 Ιούλη και μετά θα έχουμε κάποιες επιστροφές και η ατμόσφαιρα θα έχει εκείνο το άρωμα της καρύδας, αυτό που δεν μπορώ να γνωρίζω είναι αν θα έχει και τη γεύση της.
Δύσκολο και απίθανο το κόβω.
Τα δύσκολα και τα απίθανα μαζί με τα ακατόρθωτα ήταν πάντα για λίγους. Γι’ αυτούς που δεν βολεύονται με τα πολύ εύκολα, γι’ αυτούς που θέλουν πολύ απλά γιατί… θέλουν!!!
Γι’ αυτούς ακόμη που δεν συμβιβάζονται με τη σκληρή πραγματικότητα και ζουν σε … άλλη διάσταση πιθανόν και σε άλλο κόσμο.
Γι’ αυτούς που ζουν στη κοσμάρα τους; Ακούγεται αστείο λίγο, αλλά ναι και γι’ αυτούς!
Ξυπνήστε αυτούς που κοιμούνται κι αφήστε ήσυχους αυτούς που ονειρεύονται!
Για μια φίλη που μου κάνει ερωτήσεις επίμονα στα… 23 της και αγχώνεται! Όταν αγαπάς δεν περπατάς, πετάς και πας… Άλλωστε τα ταξίδια της καρδιάς δεν γνωρίζουν σύνορα ούτε φραγμούς.
Καλοκαιράκι και συνεχίζουμε περιμένοντας τη χαρά να βάλει πανιά στα όνειρά μας και να ταξιδέψουμε εκεί που λαχταρούν η καρδιά και το μυαλό μας.
Αν όλο αυτό το πράγμα είναι φυλακή (που δεν το πιστεύω) αξία έχει να διευρύνουμε το… “κελί” μας.
“Πέρασε καιρός από όταν τα άστρα έπαιζαν μες στη ματιά της σαν τα μικρά παιδιά κυνηγητό, είχες τα χέρια σου μες στα δικά της, γινόσουν φλόγα στα μαγουλά της αλήθεια πόσο σου άρεσε να αλητεύεις στην αγκαλιά της, θυμάσαι; Πέρασαν 20 χρόνια ρε φίλε, που τα θυμάσαι; Κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται ποτέ” από πραγματική συζήτηση!
Το μυαλό πάντα θα επιστρέφει εκεί που έμεινε η καρδιά…
Η χαριτωμένη ατάκα της πρώην συζύγου μου που επαναλαμβάνεται ανά διαστήματα προς τον γιο μας: “Ο μπαμπάς σου πάσχει από παλιμπαιδισμό”
Δεν είναι απλά ότι αρνούμαι, αλλά με το site, με την έντυπη ΤΟΜΗ στην ενημέρωση, το Let’s Go Preveza (καλοκαιρινός οδηγός νομού Πρέβεζας γραμμένος σε Ελληνική και αγγλική γλώσσα) κι αν προκύψει και ραδιόφωνο (υπάρχει μια… αμυδρή σκέψη για λίγες μέρες του Αυγούστου, για μουσική εκπομπή) εξυπακούεται ότι δεν έχω χρόνο να… μεγαλώσω.
Δεν προλαβαίνω δηλαδή! Κι όταν βρίσκω χρόνο τον αφιερώνω στα απλά, τα γλυκά και τα αληθινά και όχι για να μεγαλώσω. Τόσο κακό είναι πια; LOL.
Στο Λονδίνο μας διαβάζει αρκετός κόσμος από ότι έχω δει, δεν ξέρω αν μας διαβάζουν όλοι και όλες εκεί, αλλά σε όλους και σε όλες εύχομαι καλή επιστροφή στον τόπο μας.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι έχετε υποστεί ταλαιπωρία, υπομονή λίγο ακόμα και τα καλύτερα θα έρθουν. Ελπίζω από τις 15 του Ιούλη και μετά.
Αντέχουμε, μαχόμαστε, διεκδικούμε, συνεχίζουμε.
Πολλές ευχές για ότι κι αν κάνετε! Σας εύχομαι μόνο τα καλύτερα!
Σπύρος Πλέουρας
