Παρασκευή, 29/03/2024 | 03:03

Η “Ανυπότακτη κίνηση για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας”, για τον προϋπολογισμό του Δήμου Πρέβεζας

530 Προβολές
Σπύρος Πλέουρας | 21/12/2019, 5:32 μμ | 0 σχόλια

 

 

 

 Σε ό,τι αφορά την έγκριση του προϋπολογισμού του δήμου για το έτος 2020  καταθέτουμε  μια διαφορετική λογική για την πολιτική κατεύθυνση και τις δράσεις του δήμου

 Επισημαίνουμε ότι ο προϋπολογισμός δεν συνιστά μια μόνο λογιστική αποτύπωση, αλλά αποτελεί δείκτη ιεράρχησης των προτεραιοτήτων από μεριάς του δήμου και δείκτη πολιτικού προσανατολισμού, με τον οποίο διαφωνούμε. Αυτό που σφραγίζεται με την ψήφιση του εν λόγω προϋπολογισμού είναι 2 πράγματα: 

Πρώτον, η απόλυτη αποδοχή, υπεράσπιση και αξιοποίηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής από την δημοτική αρχή. Κοινώς, τα μνημόνιο και η ΕΕ να είναι καλά…

Δεύτερον η επιχείρηση θεμελίωσης ενός τοπικού κράτους, που έχοντας μια πενιχρή κρατική χρηματοδότηση, θα περιορίζει και θα καταργεί όλα τα ψήγματα κοινωνικής πολιτικής και θα επιχειρηματικοποίειται  με ταχύτατους ρυθμούς, προκειμένου να διευκολύνει τη δημιουργία «επενδυτικών παραδείσων».

  

Μιλώντας για τη φιλοσοφία του προϋπολογισμού,  δηλαδή για τα κριτήρια με τα οποία καλείται το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσει, αλλά  κυρίως και με γνώμονα το αν οι πολίτες του δήμου θα έδειχναν ή όχι ενδιαφέρον για τη συζήτησή μας, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Τι βαθμό επίδρασης έχει ένας προϋπολογισμός στα μεγάλα κοινωνικά και λαϊκά προβλήματα.  Δηλαδή, συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ανεργίας με θέσεις εργασίας και όχι με ψευτοπρογράμματα περί ανεργίας; 

Συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων που οξύνονται στην περίοδο όχι απλά και γενικά λόγω της κρίσης, αλλά κυρίως λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής που διαλύει τους ανθρώπους;

 Συμβάλλει στην αντιμετώπιση της διαχείρισης των δημοσίων, κοινωνικών αγαθών προς όφελος των λαϊκών αναγκών; 

 

Ποια είναι η πραγματικότητα:

        Ο προϋπολογισμός που παρουσιάζετε είναι προϋπολογισμός λιτότητας, περικοπών και εργολάβων. Δεν υπάρχει αναπτυξιακή πρόταση για τη πόλη και τα χωριά, γι’ αυτό και συνεχίζει να  κατευθύνει τη συντριπτική πλειονότητα των χρημάτων στο ίδιο χρεοκοπημένο μοντέλο.

      Είναι ένας προϋπολογισμός ισοσκελισμένος και ενταγμένος στη λογική του Οικονομικού Παρατηρητηρίου κι αυτή τη λογική ακολουθείτε κατά γράμμα.

Συγκεκριμένα τονίζουμε ότι:

1.Οι κρατικές χρηματοδοτήσεις μειώθηκαν δραματικά την τελευταία δεκαετία.  Συγκεκριμένα αυτές που  προέρχονται από τους ΚΑΠ (Kεντρικοί  Aυτοτελείς Πόροι) μειώθηκαν  κατά 60%, όπως αντίστοιχα  και οι άλλες δαπάνες, ενώ ταυτόχρονα  μηδενίστηκαν οι εισροές από το ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων). Η Η αναποτελεσματικότητα των τεχνικών προγραμμάτων οφείλονται στις περιοριστικές και κατευθυνόμενες από την Ε.Ε. πολιτικές των μνημονίων, οι οποίες έχουν αφαιρέσει κάθε δυνατότητα πραγματικής αυτο-διοίκησης, έχουν στραγγαλίσει οικονομικά τους Δήμους και έχουν ανοίξει πεδίο δόξης λαμπρό για ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών σε καίριους τομείς.

  1. Το ποσοστό των  πάσης φύσεως τελών, έμμεσων φόρων, προστίμων κ.λ.π. που καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες εξακολουθεί να παραμένει υπερβολικά υψηλό 
  2. Ένα μεγάλο ποσοστό των εξόδων   κατευθύνεται δυσανάλογα σε πάσης φύσεως εργολάβους και ιδιωτικές εταιρείες για διάφορα έργα και υπηρεσίες, τη στιγμή που  τουλάχιστον ένα μέρος  από αυτά θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί  από τους εργαζόμενους του δήμου με αναγκαία ενισχυση του προσωπικού του και του τεχνικού εξοπλισμο.
  3. 4. Από την διοίκηση γίνεται αποδεκτή ουσιαστικά, αν δεν ενθαρρύνεται, η μείωση των λειτουργικών εξόδων με την συνεχή μείωση του μόνιμου  και εξειδικευμένου προσωπικού, που είχε επιβληθεί με το πάγωμα και τη μείωση των προσλήψεων και την γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Οι μόνιμοι υπάλληλοι του δήμου έχουν μειωθεί δραματικά,ενώ πολλαπλασιάζονται οι εργαζόμενοι με πολλαπλού τύπου συμβάσεις, που τελούν σε μόνιμο καθεστώς ομηρίας και ανασφάλειας, απολύσεων, μετακινήσεων, διάσπασης και αντιπαράθεσης.Ζητούμενο για μας είναι η μονιμοποίηση όλου του προσωπικού σε συνθήκες ασφάλειας, επαρκούς υλικοτεχνικής υποδομής και αξιοπρεπούς εργασίας με ενθάρρυνση της επιμόρφωσης τους και  της συμμετοχής τους στον σχεδιασμό του δήμου. Ζητούμενο για μας είναι, επίσης, η δημοτική αρχή να μην περιορίζεται σε προσχηματικές διαμαρτυρίες αποδεχόμενη  ουσιαστικά ως μια «κανονικότητα» αυτό το πλαίσιο λειτουργίας, αλλά να διεκδικεί έμπρακτα και με αγωνιστικό τρόπο τόσο την μονιμοποίηση του προσωπικού όσο και τον δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών της.
  4. 5. Η διοίκηση του δήμου αναζητά  εναγωνίως και επίμονα επιχορηγήσεις από τα κάθε λογής προγράμματα ΕΣΠΑ(που- παρά του αντιθέτου -είναι και αυτά χρήματα των φορολογουμένων) προσαρμόζοντας τις προτεραιότητες δήμου σε αυτά. Τα προγράμματα αυτά, εκτός της επιβολής των κατευθύνσεων της Ε.Ε για την ελαστική εργασία, έχουν περιορισμένη χρονική διάρκεια (που την διαδέχεται η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών), ενώ ορισμένα   αφορούν σε έργα εντυπωσιασμού, εξωραϊσμού-βιτρίνας και αμφιβόλου κοινωνικής χρησιμότητας.
  5. Όσον αφορά το αποθεματικό της προηγούμενης δημοτικής αρχής αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιείται σαν σημαία στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις ,αλλά επιβάλλεται να αξιοποιείται στην αντιμετώπιση των εκρηκτικών  κοινωνικών αναγκών. Επισημαίνουμε, επίσης, τον κίνδυνο της δέσμευσης του από την ΤτΕ  για την εξυπηρέτηση του ληστρικού χρέους.

 

Βασικοί στόχοι για την κατάρτιση του Προϋπολογισμού του 2020 είναι  η συγκράτηση των δαπανών, η ορθολογική διαχείριση των πόρων,…με παράλληλο στόχο την υποτιθέμενη  μείωση του κρατικού χρέους, η εναρμόνισή του προς τις γενικές οδηγίες κατάρτισης του κρατικού προϋπολογισμού του 2020 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021. 

Από τις παραπάνω κατευθύνσεις γίνεται φανερό πως: 

  1. Ο προτεινόμενος  προϋπολογισμός  του 2020 είναι «κομμένος και ραμμένος» στα  μέτρα του «Δημοσιονομικού Συμφώνου» της Ε.Ε., του 3Μνημονίου των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, και του Οικονομικού Παρατηρητηρίου των Ο.Τ.Α. Πλήρως υποταγμένος στην κρατική και υπουργική εποπτεία και κηδεμονία των  Ο.Τ.Α.  
  2. Ισοσκελισμένος προϋπολογισμός στις συνθήκες δομικής καπιταλιστικής κρίσης και Ευρωπαϊκού Υπερμνημόνιου διαρκείας, σημαίνει εφαρμογή σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής και υποταγή στον «Προκρούστη» της κυβερνητικής πολιτικής.
  3. Είναι αστείο να ισχυρισθεί κάποιος ότι, με αυτά τα λεφτά, μπορεί να ασκήσει στοιχειώδη κοινωνική πολιτική  υπέρ των φτωχών, ανέργων, αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας. Θεωρείται καταστροφολογία η αποκάλυψη που κάνουμε  για τη διάλυση που συντελείται  από την περικοπή των κονδυλίων της τοπικής αυτοδιοίκησης και ειδικά του δήμου με τις συνεχείς μειώσεις των ΚΑΠ και τον μηδενισμό ουσιαστικά του Προγράμματος Δημοσίων  Επενδύσεων. Η συνέχιση αυτής της πολιτικής ακυρώνει κάθε κοινωνική και περιβαλλοντική πολιτική της ΤΑ.

Η πολιτική ευθύνη της δημοτικής αρχής βρίσκεται στο ότι περιορίζεται στην αποδοχή του οικονομικού προβλήματος που δημιουργεί γενικά η κρίση και κρύβει επιμελώς την πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις  και η Ε.Ε για να φορτώσουν την κρίση στον λαό.

 

Το έκτρωμα του Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας, που δημιούργησαν από κοινού οι ντόπιες κυβερνήσεις στη βάση των κατευθύνσεων ΕΕ και ΔΝΤ, φρόντισε να «βάλει χαλινάρι» στις υποτιθέμενες σπατάλες, για τις κοινωνικές ανάγκες, καθώς και για τα έργα υποδομής στις γειτονιές και τα χωριά  του δήμου, στη βάση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που απαιτούν πλεονασματικούς και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς για να πληρώνονται τα αρπακτικά των τραπεζών, ενώ ο λαός θα πέφτει όλο και πιο βαθιά στο λάκκο της εξαθλίωσης

Και όλα αυτά σφραγίζονται από τη σιδηρά πειθαρχία στην ΕΕ που επιβάλει το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας στην έκθεσή του με την εξής φράση: «…η παράβαση ακόμα και μιας εκ των οδηγιών που δόθηκαν καθιστά μη ρεαλιστικό τον προϋπολογισμό».

Αν οι περικοπές και η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία αποτελούν τη μια όψη του νομίσματος, η άλλη είναι η ανάδειξη του ΕΣΠΑ ως μοναδικού εργαλείου οικονομικής πολιτικής και κατ’ επέκταση η χρηματοδότηση των προτεραιοτήτων που θέτει η ΕΕ και το ντόπιο κεφάλαιο και όχι οι κοινωνικές ανάγκες. Είναι χαρακτηριστικός εξάλλου ο προσανατολισμός της δημοτικής αρχής στη λογική «…έχουμε το ΕΣΠΑ, έχουμε επενδύσεις…» και στην αποδοχή της πενιχρής κρατικής χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα να υιοθετείται και να προβάλλεται το δόγμα «με τα λίγα που μας δίνουν κι αυτά που κάνουμε πολλά είναι». 

Παρά λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρια για τον περιορισμό των Κοινών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ), η ουσία είναι πως το ΕΣΠΑ δεν αποτελεί μια λύση ανάγκης, αλλά στρατηγική επιλογή μετασχηματισμού του τοπικού κράτους σε γραφείο κατανομής κονδυλίων, που θα μετατρέπουν ακόμα και την κοινωνική πολιτική σε κερδοφόρα επιχείρηση. 

Η εν λόγω κατεύθυνση(δηλ. το ΕΣΠΑ) γίνεται τελικά το κατεξοχήν εργαλείο επιβολής των πολιτικών κατευθύνσεων της ΕΕ και του μνημονίου, επιχειρώντας να εξαφανίσει κάθε τάση διεκδίκησης των κοινωνικών αναγκών από το ίδιο το κράτος. Η ψήφιση λοιπόν τέτοιου είδους προϋπολογισμών και η αναγόρευση του ΕΣΠΑ σε «σωτήρα» αποτελούν την πιο επίσημη μνημονιακή έκφραση.

 

Ξέρετε, η λογική των κωδικών και των «κουτιών» είναι ακριβώς αυτή: να σε στρέφει όχι στη συζήτηση του τι πραγματικά έχεις ανάγκη αλλά στη λογική του να κυνηγάς χρηματοδοτήσεις με όποιους όρους σου βάζουν. Με τη λογική «λίγα βάζεις» (από εθνική συμμετοχή) «πολλά παίρνεις» (από τα ευρωπαϊκά κονδύλια). Όμως, ποιος τα βάζει και ποιος τα παίρνει; Τα βάζουν οι πολίτες από τους φόρους τους και είναι έτσι φτιαγμένα τα κονδύλια ώστε κυρίως να τα παίρνουν οι μεγαλοεργολάβοι. Για να ξεκοκαλίζουν τα χρήματα του ΕΣΠΑ, ενώ πληρώνει ο λαός.

 

Αυτό που εμείς θέλουμε να τονίσουμε μέσα από τη σημερινή μας παρέμβαση είναι πως: χωρίς την ανατροπή του πλαισίου που έχει διαμορφώσει ο Καλλικράτης και ο Κλεισθένης και οι γενικότερες μνημονιακές υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει όλες οι κυβερνήσεις, οι προϋπολογισμοί αποτελούν μια τυπική διαδικασία συμμόρφωσης με τη γενικότερη δημοσιονομική πολιτική, χωρίς καμία σχέση και επαφή με τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.

Ειδικά για το ζήτημα της ισοσκέλισης των π/υ, θέλουμε  να αναδείξουμε τη σοβαρή ταξική διάσταση μιας τέτοιας επιλογής. Καταγγέλλουμε το γεγονός ότι οι κοινωνικές ανάγκες είναι αντιστρόφως ανάλογες από την οικονομική κατάσταση των δημοτών. Σε περιοχές με εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα φτώχειας και ανεργίας υπάρχει τεράστια ανάγκη για κοινωνικές δομές οι οποίες φυσικά δεν μπορούν να μπουν σε λογική ισοσκέλισης αφού η πλειοψηφία των κατοίκων βρίσκεται σε σοβαρή οικονομική αδυναμία, με το κεντρικό κράτος να «αποσύρεται» πρακτικά από χρηματοδότηση και αρμοδιότητες. 

 

       Τελειώνοντας… 

  Με ηγήτορα την κυβέρνηση της Ν.Δ. γίνεται μια τεράστια εκστρατεία να εμπεδωθεί στη λαϊκή συνείδηση πως δεν υπάρχει άλλη λύση. Λύση υπάρχει, αλλά για να προκύψουν χρήματα για τις κοινωνικές ανάγκες, για να μην εξαρτάται η ζωή της εργαζόμενης πλειοψηφίας από το ΕΣΠΑ και την ΕΕ, πρέπει να μην πληρωθεί δεκάρα για το χρέος και να διαγραφεί. Σε ρήξη με την πολιτική της ΕΕ, των συμφωνιών της και των οικονομικών της εργαλείων. Αυτό όμως που πρώτα απ όλα πρέπει να γίνει, είναι να χάσει ο κόσμος του κεφαλαίου σε πλούτο και δύναμη. Και όλα αυτά δεν αποτελούν μακρινά όνειρα, αλλά αποτελούν τη μοναδική ρεαλιστική απάντηση για να ζήσει ο κόσμος της δουλειάς. 

 Εμείς προτείνουμε και διεκδικούμε  λοιπόν, μια συνολική διαφορετική λογική για το ποια πρέπει να είναι η πολιτική του δήμου και πώς μπορεί να απαντάει στις σημερινές βασικές κοινωνικές ανάγκες:

1) στη φτώχεια, την ανεργία, τις ανάγκες σίτισης

2) στο κοινωνικό κράτος (υγεία, σχολεία, παιδικοί σταθμοί)

3) στο περιβάλλον και ποιότητα ζωής (πράσινο,  αποχέτευση, ύδρευση, σκουπίδια).

Πάρτε για παράδειγμα το θέμα των αντιπλημμυρικών έργων που απαιτούνται, το θέμα των δρόμων, το θέμα της αποχέτευσης, των σκουπιδιών:  Τι κάνει ο προϋπολογισμός που παρουσιάζετε; Αντί να απαντάει ποιο είναι τα σχέδιο για την επίλυση των αντίστοιχων  προβλημάτων, συνεχίζει τη λογική: ένα εργάκι σε έναν οικισμό εδώ, ένα άλλο σε μια γειτονιά εκεί, χωρίς καν να συνδέονται μεταξύ τους! Έτσι όμως δεν απαντιούνται τα προβλήματα.

 

Στη βάση αυτή, βάζουμε στην κοινωνία της Πρέβεζας και επιδιώκουμε να αποτελέσουν στόχοι πάλης του κινήματος, οι παρακάτω.

  • Προϋπολογισμός για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων και όχι σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου, των τραπεζών, των τοκογλύφων δανειστών, της Ε.Ε. 
  • Κατάργηση κάθε τοπικής φορολογίας για τη λαϊκή κατοικία (δημοτικά τέλη, δημοτικό φόρο, ΤΑΠ).  
  • Αύξηση φόρων και τελών σε μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες. 
  • Επαναφορά του ύψους της χρηματοδότησης των ΚΑΠ που έχουν περικοπεί. Άμεση απόδοση από το κράτος στους δήμους των χρωστούμενων πόρων. 
  • Καμιά μείωση των κοινωνικών υπηρεσιών. 
  • Λεφτά για τις κοινωνικές δαπάνες, για μισθούς και συντάξεις και τις λαϊκές ανάγκες σε παιδεία, υγεία, πρόνοια, υποδομές, πολιτισμό και αθλητισμό. 
  • Άρνηση της όποιας επιτήρησης Ε.Ε., Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Να διαγραφεί το δημόσιο χρέος. Να πληρώσουν οι τράπεζες και το κεφάλαιο την κρίση και όχι ο λαός

Με βάση τα παραπάνω, θα καταψηφίσουμε τον προϋπολογισμό, ως μια αφετηρία αγώνα ενάντια στο πλαίσιο που τσακίζει τις ζωές μας. Για να μην εμπεδώσουμε τη μιζέρια, αλλά να διεκδικήσουμε ο πλούτος που παράγουμε να γυρίσει στα χέρια της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Παρόμοια άρθρα