Παρασκευή, 29/03/2024 | 13:12

Living Daylights- Χρόνια πολλά σε όλους και σε όλες… Απ’ τον Σπύρο Πλέουρα με αγάπη…

1911 Προβολές
Σπύρος Πλέουρας | 28/12/2017, 1:30 πμ | 0 σχόλια

 

 

Εδώ είμαστε, όρθιοι, σε… όλα τα επίπεδα (και δυνατοί) έχοντας διανύσει ένα ταξίδι, από αυτά που μας φτιάχνουν, αν δεν υπάρχουν και κακουχίες που η αλήθεια είναι ότι τις περιμέναμε πιο άσχημες, αλλά τέλος πάντων, έστω κι αυτά τα μικρά εμπόδια τα υπερπηδήσαμε και συνεχίζουμε με το δικό μας τρόπο. Δε μασήσαμε από την αρχή κι ας ήταν η επιλογή ή να πάμε με τους φρόνιμους ή να καταδικαστούμε σε ένα πάρτι αλητείας. Ομολογώ ότι τα πρώτα χρόνια ασυζητητί το δεύτερο ήταν επιλογή μαζί με την παρέα μας, μεγαλοδικηγόροι σήμερα, συγγραφείς, άριστοι οικογενειάρχες, μητέρες προς μίμηση και δε συμαζεύεται. Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος ποτέ δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, ακριβώς το αντίθετο. Η συνέχιση στη αναζήτηση της περιπέτειας και του αγνώστου, δεν ήταν απλώς η επιλογή, αλλά μονόδρομος, ώστε το ταξίδι να είναι μόνο συναρπαστικό και σε καμία περίπτωση βαρετό… Το 2017, φεύγει όπως φεύγει όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, φεύγει ένα… έτος, αυτό με το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να συμβιβαστώ, είναι η απώλεια των γονιών μου, που αυτές τις μέρες, μου λείπουν πολύ! Ναι έχω τον Λάμπρο τον γιό μου, που είναι 3 ετών και 4 μήνες και βάλε και είναι σκέτος… Πλεουράκος, ναι έχω τα αδέρφια μου, ναι, έχω τους ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν,  αλλά εκεί που πληγώνομαι πιο πολύ, είναι  ότι οι γονείς μου έφυγαν από τη ζωή και  δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν αυτή τη… μορφή. Ναι, ναι ο Λάμπρος το έχει και δε το σημειώνω, επειδή είναι γιος μου, αλλά επειδή αυτή η ψυχή, το έχει! Θέλω σαν τρελός να ζήσω παραμονή πρωτοχρονιάς στο Prego by Banana ή έστω πρωτοχρονιά, αφού δεν το κρύβω ότι ανήκω στους οπαδούς του Γιώργου Κοτοπούλη, που έδωσε στην Πάτρα με τις δουλειές του και τα μαγαζιά του, άλλη ποιότητα. Πήγαινα σ’ αυτό το μαγαζί διακριτικά κάποια χρόνια, ενώ στο ARENA επίσης μαγαζί του Γιώργου, εντελώς αδιάκριτα, μπορώ να πω και… ξεδιάντροπα. Να πω κάτι για το Καλκούτα; Ευχαριστώ θερμά φίλους και αδερφούς για τι;ς προσκλήσεις τους, για ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς, αλλά ελπίζω ο δρόμος να με βγάλει, εκεί, ακριβώς απέναντι από το Ρωμαϊκό Ωδείο…Μιλάμε για Αμβροσία, για Θεϊκές αποδράσεις και αυτό το είχε και το έχει πάντα η προσωπικότητα του … Κοντού, ακόμα και από το Orient Express που πήγα με τον Μιχάλη, εκεί εντελώς διακριτικά, κατάλαβα γιατί ορισμένοι άνθρωποι ξεχωρίζουν, γιατί πολύ απλά έχουν κάποιο χάρισμα. Όπως και αν έχετε επιλέξει να περάσετε την παραμονή της πρωτοχρονιάς, σας εύχομαι να είναι υπέροχη και ακόμα πιο υπέροχη, η χρονιά για όλους και όλες εσάς, που τόσα πολλά μας ενώνουν. Δεν ξέρω τι καιρό θα κάνει στο Κίεβο (πολλοί λένε για -20, -25) την22η του Φλεβάρη, ο Παύλος το ψάχνει, για να βρεθούμε για μια ακόμη φορά κοντά της… Δεν ξέρω τι καιρό κάνει στο Λονδίνο, δεν ξέρω πολλά πράγματα, αλλά πάντα θέλω να ελπίζω για τα καλύτερα… ο δικός μας παράξενος και πολύχρωμος κόσμος έχει σε ορισμένες περιπτώσεις και νοσταλγία και εκεί που το… σκάει για αλλού, είναι όταν έρχεται αντιμέτωπος με τη… μελαγχολία! Πάντως για να το πω και λίγο αλλιώς… κάλλιασε και βρέθηκαν στο δρόμο μου, ο Κώστας ο Προβατάς, ο Θωμάς ο Τσούνης, ο Σπύρος ο Παπαδιώτης, ο Πάνος Κατωπόδης, ο Γιώργος Μάστορας, όλα αυτά τα παιδιά που ανέχθηκαν την τρέλα μου, όλος αυτός ο κόσμος που συνεργαστήκαμε, αλλά εγώ δεν μπορώ να ξεφύγω χρόνια τώρα, από την ατάκα, του Άλκη Στέα, δεν έχει σημασία…., γίνεσαι! Χρόνια πολλά σε όλους και σε όλες, αγάπη δεν είναι μόνο η λεξούλα, αλλά ο τρόπος που κυρίαρχα σώζει. Προς το φινάλε, δε θα ρωτήσω πως πίνουν το τσάι οι κινέζοι, γιατί αυτό το ερώτημα με απασχολούσε παλιά, θα ευχηθώ για άλλη μια φορά χρόνια πολλά καλή πρωτοχρονιά και ακόμα καλύτερη χρονιά. Να προσέχετε τους εαυτούς σας, τους δίπλα και τους γύρω σας, πολλές ευχές για ότι κι αν κάνετε, σας εύχομαι μόνο τα καλύτερα.

Σπύρος Πλέουρας

 

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Παρόμοια άρθρα