Το πως βίωσε αυτός την “Επανάστασιν” της 21ης Απριλίου στην Πρέβεζα, περιγράφει στο προσωπικό του προφίλ στο facebook, ο γιατρός Νίκος Λιβιεράτος, ο οποίος επισημαίνει: Ήμουν στη τέταρτη δημοτικού και έπαιζα ποδόσφαιρο στην αλάνα του τριχωματικού ( Τραχωματικόν Νοσοκομείο το σωστό, απο τα τραχώματα) μαζί με την άλλη μουλαρία της γειτονιάς. Τον Πάνο τον Μπλούμη τον Τσώνη, τον Τρίου, και τον Γατζία, ένας και ένας, μεγαλύτεροι αυτοί , με έβαζαν τέρμα. Και έπειτα απορεί ο Νίκος Λαοποδης γιατί τον βάραγα αναιτίως επειδή πέρναγε μπροστά απο το σπίτι μου την οδό Κανάρη 1.
Ξαφνικά ακούμε φασαρία ,κακό, έλεγαν έγινε επανάστασις ,χαίρονταν οι δεξιοί, μαζεύονταν στα σπίτια τους με τρόμο οι αριστεροί. Το διαλύσαμε και έφυγα τρέχοντας για το σπίτι . Η μάνα μου έκλαιγε, ο πατέρας μου άφαντος. Της λέω μαμά έγινε επανάσταση! Μπες μέσα κουτσοκέφαλο μου είπε με δάκρυα στα μάτια. Πήγε να τηλεφωνήσει απέναντι στους Φιφήδες αλλα δεν την άφησαν ,που να μπλέξουν με κομμουνιστές.
Την άλλη μέρα πλάκωσε η ασφάλεια στο σπίτι. Που ειναι ο άνδρας σου ρώταγαν την μάνα μου Δεν ξέρω , πήγε ταξίδι έλεγε αυτή . Με πήραν και εμένα παράμερα. Που ειναι ο πατέρας σου με ρωτούσαν, Ταξίδι τους έλεγα..
Πράγματι ο πατέρας μου ηταν λογιστής στο Συνεταιρισμό της Πρεβεζας και είχε φύγει για δουλείες στην Θεσσαλονίκη. Εκεί κρύφτηκε σε κάτι δεξιούς συγγενείς βονιτσάνους που είχαμε, στην οικογένεια Λιώνη ή Ζώτου οι οποίοι προς τιμή τους τον δέχτηκαν, Ακόμα ο Ανδρέας ο δικηγόρος και θεολόγος μιλαει με θαυμασμό για τις γνώσεις του πατερά μου και για τις συζητήσεις που έκαναν. Μιλούσε Γαλλικά και Ιταλικά και άκουγαν τους σταθμούς του εξωτερικού.
Την άλλη μέρα πλάκωσε η ασφάλεια στο σπίτι. Που ειναι ο άνδρας σου ρώταγαν την μάνα μου Δεν ξέρω , πήγε ταξίδι έλεγε αυτή . Με πήραν και εμένα παράμερα. Που ειναι ο πατέρας σου με ρωτούσαν, Ταξίδι τους έλεγα..
Πράγματι ο πατέρας μου ηταν λογιστής στο Συνεταιρισμό της Πρεβεζας και είχε φύγει για δουλείες στην Θεσσαλονίκη. Εκεί κρύφτηκε σε κάτι δεξιούς συγγενείς βονιτσάνους που είχαμε, στην οικογένεια Λιώνη ή Ζώτου οι οποίοι προς τιμή τους τον δέχτηκαν, Ακόμα ο Ανδρέας ο δικηγόρος και θεολόγος μιλαει με θαυμασμό για τις γνώσεις του πατερά μου και για τις συζητήσεις που έκαναν. Μιλούσε Γαλλικά και Ιταλικά και άκουγαν τους σταθμούς του εξωτερικού.
Στο σχολειό το 4ο δημοτικό τις επόμενες μέρες με πήρε ο Δάσκαλος , Δήμου λέγονταν , και με ρωτούσε πάλι που είναι ο πατέρας σου! Σίγουρα τον έβαλαν οι ασφαλίτες, Διευθυντής τότε ήταν ο Μπέτσος. Τον άλλο χρόνο ο ίδιος με έβαλε παραστάτη στη σημαία επί χούντας! θα είχε μάλλον τύψεις. .Έβγαλε τον ψηλέα τον Βασιλείου ( μετέπειτα υποψήφιο δήμαρχο) που δεν ταίριαζε με τους κοντούς Νίκου και Σάβα απο την έκτη και έβαλε εμένα.
Πέρασε ένα μήνας ακόμα να τον πιασουν τον πατέρα μου τον Λία. Κατέβηκε στην Αθήνα και πήγε στους Τσοκαίους που ήταν δεξιοί αλλά βασιλικοί Τον προφύλαξε και το δεύτερο όνομα του . Λέγονταν Ραλλάτος η ΛΙΒ λόγω γραφειοκρατίας και λάθους που εκανε ο πρόεδρος της Αγίας Θέκλας της Κεφαλλονιάς Οι ασφαλίτες της Πρέβεζας τον ειχαν δώσει ως Λιβιεράτο , ετσι τον ήξεραν.
Τον έπιασαν όμως αρκετά αργότερα όταν τον επισκέφτηκε η μάνα μου στο ξενοδοχείο η οποία όμως λέγονταν Λιβιεράτου! Μάλλον την παρακολούθησαν. Τον πήγαν στην Μπουμπουλίνας και τον πέταξαν σε ένα κελί σαν ντουλάπα. Εν τω μεταξυ το καθεστώς είχε σταθεροποιηθεί , δεν κινδύνευε από κομμουνιστές και τον άφησαν μετα από 2 μήνες.
Ετσι γλύτωσε αυτή την φορά την εξορία ,τον Αη Στράτη που ειχαν πάει «κρουαζιέρα» οι υπόλοιποι αριστεροί της Πρέβεζας.
Τον έπιασαν όμως αρκετά αργότερα όταν τον επισκέφτηκε η μάνα μου στο ξενοδοχείο η οποία όμως λέγονταν Λιβιεράτου! Μάλλον την παρακολούθησαν. Τον πήγαν στην Μπουμπουλίνας και τον πέταξαν σε ένα κελί σαν ντουλάπα. Εν τω μεταξυ το καθεστώς είχε σταθεροποιηθεί , δεν κινδύνευε από κομμουνιστές και τον άφησαν μετα από 2 μήνες.
Ετσι γλύτωσε αυτή την φορά την εξορία ,τον Αη Στράτη που ειχαν πάει «κρουαζιέρα» οι υπόλοιποι αριστεροί της Πρέβεζας.
