Δεν γίνεται να αλυσοδεθούν οι σκέψεις και κάτι τέτοιες μέρες ταξιδεύουν από το παρόν στο παρελθόν και ξανά στο παρόν! Τσικνοπέμπτη, μια ιδιαίτερη μέρα, για την Αποκριάτικη περίοδο και σήμερα, γίνονται μια σειρά από events, στην Πρέβεζα. Τσικνοπέμπτη και το μυαλό μου πάει τότε που ο πατέρας μου διοργάνωνε το σκηνικό από το πρωί, τότε που ο τότε σκύλος μου ο “Μπέμπης” τόσκαγε και κάπου θα πέρναγε από κάποια γειτονιά και με πονηράδα θα τσίμπαγε κανα μεζέ, το καταλάβαινα, γιατί Κάθε Τσικνοπέμπτη, έρχονταν με ….λαδολέμονα στο τρίχωμά του και χρειάζονταν μπάνιο. Τσικνοπέμπτη ήταν και στην Πάτρα των φοιτητικών μου χρόνων, που μια ολόκληρη πόλη, είχε στήσει αμέτρητες ψησταριές. Θυμάμαι μάλιστα σε μια γειτονιά στη Μαιζώνος, ως ο… φοιτητής της γειτονιάς, ήμουν πάντα καλεσμένος από γειτονικές οικογένειες την Τσικνοπέμπτη, αλλά μια Τσικνοπέμπτη, μεταφέρθηκε το πάρτι στην οδό Πετμεζά στο σπίτι του Μίλτου. Βέβαια η Τσικνοπέμπτη, όπως και όλες οι αποκριάτικες εκδηλώσεις στην Πάτρα, δεν έχουν καμία σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα… Είτε σήμερα πάτε στο σόχο, είτε στο Μητρόπολις, είτε στο νετ καφέ, είτε στο Μπιζάρ, είτε στον Βασιλιά του γύρου, είτε στον Καλοφαγά, είτε στην πίτα του λαδιά, όπου κι αν πάτε, σας εύχομαι να περάσετε υπέροχα! Καλή αποκριά, σε όλους και σε όλες!
